Ik heb de documentaire ook gekeken. Ik begrijp nu ook dat het traject niet te vergelijken is. Maar haar 'eenzaamheid' is er wel een waarom zou ze dat verdriet niet mogen ervaren en haar onvervulde kinderwens niet mogen noemen? Het is geen documentair over de mmm. Dat staat nergens en dat beweert ze ook niet. Ze heeft pijn Door het ontbreken van een gezin.. en ze moet dit ook nog eens alleen verwerken. En mogelijk komt het Door 'verkeerde keuzes' maar daar kom je meestal pas achter als het te laat is. Iemand hier zei: Ik zou mijn arm geven in ruil voor een kind. Het gaat hier niet om het ontbreken van een arm maar van een partner. Ze wil dit duidelijk met man. Dat is haar keuze en dat mag toch? Met bijbehorend verdriet?
Eh... Oudjes? Ten eerste een respectloze term en ten tweede zijn er meerdere redenen om ivf te doen dan vruchtbaarheidsproblemen (en die zijn er helaas ook op jongere leeftijd). Ikzelf heb ivf met pgd gedaan (embryoselectie) vanwege de zeer erfelijke ziekte waar mijn man drager van is. We hebben het niet eens geprobeerd op de natuurlijke manier omdat we geen ziek kind op de wereld wilde zetten. Ik was net 32 toen we begonnen, zeker geen oudje. Iedereen in de MMM heeft een eigen verhaal, jong of ouder. Maar als ik de rest van je reactie lees zou jij dat toch ook moeten weten. Dan kun je best wat genuanceerder reageren.
Van erger of minder erg zou ik niet spreken, maar het steeds weer hoop hebben en de behandelingen kunnen heel onaangenaam zijn. Met een naald via de vagina in de baarmoeder prikken om een eitje uit de baarmoeder te halen en hormonen die je hele lichaam ontregelen. Het zijn gewoon verschillende dingen.
Wat mij betreft ging deze docu niet over het ongewenst kinderloos zijn. Maar over Halina en haar midlife crisis. Over Halina die niet weet wat ze wil. Over Halina die teveel nadenkt over zaken die misschien wel gewoon niet staan te gebeuren of wél maar dat weet je niet. Go with the flow. Ik zie bij naar ook heel veel dingen die ik ( of anderen misschien) niet hebben. Ja, so be it. Ik gun mijzelf ook bepaalde zaken en ik gun haar ( en anderen) ook wat ze willen. Maar alles overanalyseren dat lijkt me vermoeiend. Er gewoon zijn en niet zo veel nadenken lijkt mij veel makkelijker.
Precies dit! Ik vond het meer een docu over Halina die er achter probeert te komen wat ze nu eigenlijk wil in het leven.. is ze gelukkig zo of wil ze toch nog haar leven omgooien om meer ruimte te creëren voor een mogelijke relatie en of kind.