Sorry maar deze opmerking vind ik echt respectloos, zoals vele van jouw reacties hier op het forum. Ongewild kinderloos? In jouw geval is het waar een wil is, is een weg. Je bent vruchtbaar en je kan opzoek naar een man of een donor en bent niet afhankelijk van een ziekte geestelijk of lichamelijk die niet op te lossen valt waardoor het niet kan.
Ik wil graag kinderen maar vanuit mijn positie wil ik dat niet. Ik heb geen partner en met een donor wil ik het niet. Dus wil ik het nu op deze manier niet. Dat is wat anders dan het helemaal niet willen! En situaties kunnen veranderen! Als ik een leuke man ontmoet die ook ervoor wil gaan dan wil ik niks liever dan ervoor gaan! Dan zou ik nog wel twee kinderen willen. Vandaar dat ik in eerste instantie aan TS mee wilde geven dat situaties dus kunnen veranderen. Misschien met een donor of speciale therapie of andere medicijnen. Maar zij heeft aangegeven het definitief niet meer te willen. Niet wachten op andere mogelijkheden, geen hoop meer houden maar definitief nee. Dat is een stap,, maar wel moedig! Vandaar mijn knuffel! En ja, ik heb het de laatste dagen moeite met de kinderwagens etc. Ik wil niet via een donor. Dat is niet iets wat je hupsakee zo even doet, daar moet je echt achter staan. Ik ben op zoek naar een leuke man, via sites en speeddaten maar nog niet de ware ontmoet net zoals heel veel andere vrouwen die tegen de veertig lopen.
Er wordt in mijn ogen wel heel makkelijk gepraat over via een donor een kind krijgen valt mij op. Zo van , als je geen man hebt, dan neem je toch gewoon een donor? Ik vind dat echt nogal wat hoor, net als bv adoptie, het is niet iets wat je zomaar doet helaas. Voor vrouwen die dat wel zo voelen prima, maar voor mij niet. Dus nee, ik heb niet even makkelijk de mogelijkheid om even zwanger te worden via een of andere donor want die optie voelt neit goed! In mijn ogen kan TS ook gewoon zwanger worden met donorzaad, met begeleiding, met therapie met medicijnen, maar kennelij is het niet makkelijk. Hetzelfde geldt voor mij. De leuke mannen liggen niet voor het oprapen hoor!
Ik denk dat het voor TS nog wel een heel stuk moeilijker ligt dan voor jou en toch denk jij te weten dat het misschien toch wel zou kunnen. Dus houd je eigen sores buiten die topic aub, dat heeft helemaal niets te maken met de sores van TS.
Ik mag heus wel zeggen dat ik er momenteel veel verdriet van heb als ik zwangere buiken etc zie. TS zegt zelf dat ze geen opties meer ziet, misschien zijn ze er nog wel, ze is misschien nog wel jong. Ze sluit nu alles af door sterilisatie en dat moet ze natuurlijk zelf weten, maar anderen mogen heus wel pijn en verdriet hebben. Kinderloosheid kan door heel veel factoren hoor. En er zijn mee rmensen op de wereld die elke dag verdriet hebben als er een zwangere langsloopt. Het is helemaal niet raar dat te benoemen.
Zoveel kansen heb ik niet meer hoor, ik heb mijn leeftijd heel erg tegen bv en ook al een keer aan mijn baarmoeder geopereerd, het is niet zo van hupsakee ik kan morgen zwanger worden!Ik ben ook heel erg in onzekerheid of het allemaal nog wel goed komt, de tijd tikt inmmiddels wel door, dat is een heel verdrietig gevoel hoor.
Vraag of je een keer op de hond van de buren mag passen of ga vrijwilligerswerk op de kinderboerderij doen, maar blijf voor de rest alsjeblieft uit dit topic.
Nee hoor, ik heb een heerlijk kind waar ik veel leuke dingen mee kan doen, dus die rijkdom heb ik gelukkig al, daarnaast onzekerheid of ik ooit nog moeder mag worden. Veel kinderwagens op het schoolplein momenteel, dat hakt er wel in, maar ik blijf hopen.
Ik sluit me aan bij de rest, jij kunt nogmaals moeder worden, maar je wilt het niet. Bij TS is de situatie heel anders. TS, heel veel sterkte met jullie moedige en zeer moeilijke beslissing!
Hoe weet jij dat of ik nog moeder kan worden? Heb je een glazen bol? Ik probeer uit te leggen dat ik al een operatie aan mijn baarmoeder heb gehad en mijn leeftijd tegen heb. Fijn dat jij dat zo even kan bepalen, maar het kan ook evengoed niet. En in mijn ogen gaat het veel te ver om nu zo te bepalen dat TS nooit moeder kan worden. Er zijn zoveel voorbeelden van vrouwen die van alles makeren en toch nog moeder worden. En je weet niet wat de toekomst brengt. Zij is degene die dat nu voor zichzelf zo bepaalt en dat is haar goed recht uiteraard! Maar een ander in haar situatie vecht misschien wel door en heeft over vijf jaar me de juiste hulp en medicijnen wel een lieve baby. laat iedereen elkaar gewoon respecteren ajb.
TS heeft meerdere stoornissen/problemen als ik het zo mag opvatten. Neem wereldwijd alle vrouwen die in een vergelijkbare situatie zitten. Daar zullen veel vrouwen tussen zitten die wel kinderen hebben gekregen. Zeg eens tegen die vrouwen: jij had geen kinderen mogen krijgen! Dan krijg je waarschijnlijk echt direct de wind van voren! Niet iedereen staat hetzelfde in situaties! Het is echt TS die zelf heeft besloten dat ze het niet wil in deze situatie en ja dat is te bewonderen. Maar om het echt als feit te zien dat ze geen moeder kan worden dat gaat mij dus echt te ver. Dan zouden al die vrouwen die dezelfde soort problemen hebben of nog ergere ook geen kinderen mogen krijgen en volgens mij gebeurt dat dus niet.
Lana ik denk dat het beter is als je dit topic even niet opend en laat schieten. Je word duidelijk flink getriggert. Let it go.
Graag weer terug naar de situatie van TS. Zij wil graag tips krijgen om beter met haar beslissing om te kunnen gaan. Lanalanalana: Wellicht kan je een eigen topic starten. Dan blijft dit topic open voor de tips voor SG2007.
Genoeg kinderen die uit huis worden geplaatst omdat de ouders niet goed voor ze kunnen zorgen. TS is daar ook bang voor, dat ze niet goed voor haar kind zou kunnen zorgen, ik vind het knap dat ze zo'n verstandige keuze maakt.
SG2007, ik vind je moedig, echt. Vat het ajb niet verkeerd op wat er allemaal staat. Ik weet zelf wel wat ik bedoel. Jij mag uiteraard zelf je grenzen aangeven en ik vind het klote voor je. Kinderen krijgen gaat helaas heel vaak gepaard met oneerlijkheid, niet alleen bij jou en mij maar ook bij heel veel andere vrouwen. Heb je zelf al beetje een beeld hoe je met het verdriet om kan gaan?
Lananananannana, ik vraag me oprecht af of het goed met je gaat... je komt heel hyper en manisch over op het scherm. Laat TO met rust, ze is 33 jaar en ook al heeft ze medische problemen, ook geestelijk, ze is niet gek en weet heus zelf wel of ze een kind wel of niet aan kan. Sterkte TO. Deze beslissing die jullie genomen hebben, gun ik niemand. Geef jezelf de tijd en vooral de ruimte om verdrietig te zijn.
T gaat prima, we hebben net van de beheerder gehoord dat we ons moeten richten op TS en tips over hoe ze ermee om kan gaan. Jammer dat je dan weer iets oprakelt nu. Ik vind jou ook hyper en manisch overkomen, maar dat doet nu niet ter zake. Tips voor TS daar gaat het om. Ik heb al een paar tips gegeven zoals de kinderboerderij en therapie of creatief bezig zijn. Zijn er meer goede tips dames?