Ongewenst zwanger

Je hoeft niet te vertellen waarom jij een abortus wilt, dat is en blijft altijd jouw keus, wat de reden ook is! En hoe moeilijk die keus ook is, ik vind het heel dapper dat je de beslissing genomen hebt.

Ikzelf heb ooit een abortus gehad met 3 weken en 4 dagen (ja ik ben een heel vroege tester) en toen heb ik voor de abortuspil gekozen. Dit is mij heel erg mee gevallen, het is netjes op gang gekomen als een menstruatie en geen complicaties gehad.

Ik wens je heel veel sterkte!

 

Vervelend voor je.. ik heb het helaas ook meegemaakt. Ik ben voor de curettage gegaan omdat dat diezelfde middag nog kon en ik het achter de rug wilde hebben..
Ik vond de gehele ervaring erg naar, ook de curretage zelf maar ik ben ook niets gewend qua menstruatie pijn. Een vriendin van mij heeft et ok gehad en die vond het meevallen. Het is wel echt zo gebeurd!
Sterkte ermee!

 

Ik heb zelf drie keer medicatie gebruikt om miskramen op te wekken. Mijn keuze was dat dit minder risico geeft op complicaties bij een volgende zwangerschap of zwangerschapswens (kans op verklevingen etc). Het ‘nadeel’ is dat je het wel meemaakt. Je krijgt door de pillen (hevige) krampen en bloedverlies. Het verschilt per vrouw en per zwangerschap hoeveel kramp, hoeveel bloed en stolsels en het ligt eraan hoe ver je bent in je zwangerschap.

Een vriendin van mij heeft jaren geleden een abortus gedaan en zij heeft wel voor curretage gekozen. Het is dus een hele persoonlijke keuze.

En meestal gaat het goed, vooral bij een vroeg termijn. En idd kleine kans dat het niet meteen succesvol is, maar dat is aan beide kanten, er krijgen ook wel eens vrouwen na curretage nog pillen omdat niet alles weg is.

Volg je gevoel is dus mijn advies en laat je niet teveel leiden door ervaringsverhalen, meestal delen mensen de naarheid en minder wanneer het wél goed gaat.

 

Goed dat jullie de beslissing samen hebben genomen, hoe moeilijk ook, als dat voor jullie de beste keuze is heeft niemand daar zonder details te kennen commentaar op te leveren.

Ik had op de 6 a 7 weken de abortuspil (net voor het niet meer kon). Verder niets aan overgehouden. Enige wat ik vervelend vond is dat ze me niet verteld hadden dat het ook best pijnlijk was (misschien niet bij iedereen). Ik koos ervoor omdat ik vond dat als het dan niet kon komen het er ook op een natuurlijke manier (miskraam, vond ik natuurlijker dan curretage) uit moest komen.

 

Ik heb met 4+3 gekozen voor de pillen ipv curettage, die laatste kon toen ook nog helemaal niet omdat het risico te groot was dat dan niet alles weg zou zijn. Pillen voelden sowieso ook 'beter', met minder risico's en in eigen omgeving. Fysiek vond ik het meevallen. Kwam vlug op gang, wel echt een soort beginnende weeënpijn die ik gehad heb maar verder viel het me mee. Na 1 week kwam het vruchtje eruit, paar dagen erna was bloedverlies gestopt. Ondanks dat de zwangerschap nog heel pril was wel duidelijk last van mijn hormoonhuishouding. Emotioneel vond (en vind) ik het wel heftig en confronterend. Bij een hele prille zwangerschap is er nog de mogelijkheid tot een overtijdbehandeling zonder bedenktijd trouwens, wel goed om te weten.

 

Wellicht kan deze link je verder helpen.
https://fiom.nl/
Sterkte meis!

 

Hier ook een abortus gehad.
Houd er rekening mee dat je na je eerste afspraak (echo) vanaf 7 weken 5 dagen bedenktijd heb en dat je tot 8 of 9 weken een abortuspil kan nemen.
Beide heb ik gehad zowel zuigcurretage als pil beide zijn erg meegevallen zover het mee kan Vallen het is en blijft toch een ding met een enorme impact.

Sterkte de aankomende tijd want ondanks dit voor jou de juiste beslissing blijft wat voor mij toen ook was is het iets wat z'n littekens achterlaat in je ziel. En je hart.

 

Ik heb de abortuspil op 18-jarige leeftijd gehad. Ik koos hiervoor omdat ik een curretage gewoon eng vond. Ik was wel al bijna 8 weken dus het kon nog net. Ik moet zeggen dat het bij mij vrij snel op gang kwam. Diezelfde avond begon ik al te vloeien. Het waren wel flinke krampen, terwijl ik wel wat gewend ben. Het wordt niet voor niets een mini bevalling genoemd, je krijgt echt wat weeën. Op mijn werk kom ik regelmatig meiden tegen die wel een curretage hebben gehad en daar verschillen de ervaringen heel erg. Tussen heel erg meevallen en toch wel wat pijnlijk. Ik denk dat het veel scheelt of je een roesje pakt ofniet.

 

Hier ervaring met een zuigcurretage toen ik 16 was. Dat kon helaas niet onder algehele verdoving, maar alleen plaatselijk. Ik vond het erg heftig, maar ik denk dat ik dat ook met de pillen had gevonden. Het is niet niks.
Heb nadien niet echt last gehad van pijn oid. Leek op een normale menstruatie.

 

Hier een vervelende ervaring met de abortus pil. Ik was rond de 7 weken. De krampen begonnen snel en echt hevige bloeding gehad. Daarna veel buikpijn en er echt ziek van geweest en pas 2 weken later verloor ik het vruchtje. Ik persoonlijk zou dus niet meer voor de abortus pil gaan. Een vriendin van mij heeft weer amper last gehad. Kies waar je je het beste bij voelt voor zover het kan in deze situatie. Sterkte in ieder geval de aankomende tijd
Ookal sta je er 100% achter, zoiets is toch heftig en voel je niet 'bezwaard' om je er verdrietig over te voelen.

 

Ik heb geen ervaring. Maar als ik de reacties zo lees, lopen de ervaringen vrij uiteen waardoor ik snap dat het lastig beslissen is.
Denk vooral dat je bij de arts op de beste plek bent, dat je eventueel de voor- en nadelen van elke behandeling kunt bespreken.

Sterkte!

 

Heel goed dat je die keus voor jezelf maakt, het is niet makkelijk.

Als je voor 6 weken behandelt wordt heet het officieel een overtijdbehandeling en heb je geen wachttijd. Ik zou wel snel met een kliniek contact opnemen want ik begrijp dat er nu soms wel veel wachtrijen zin. Ik kon destijds ook niet op tijd in mijn eigen stad terecht, maar wel ergens anders.

Ik koos toen voor de abortuspil en was bijna 6 weken. Vond het een fijner idee en minder risico's. Grootste risico was dat het niet zou lukken. Voor mij was het een dag flink pittig, buikkrampen, beetje misselijk, maar daarna nam het snel af. Je moet je daar dus wel op instellen.
Overigens zijn mijn hormonen daarna nog best even van slag geweest, dus het is goed dat ook in je achterhoofd te houden, maar dat zal met een curretage ook zo zijn.

Al met al heb ik nog steeds geen spijt van mijn keuze.

 

Onder het onderdeel "miskraam" vind je veel ervaringen van zowel de pillen als en curettage. Artsen adviseren tegenwoordig eerst de pillen ivm t risico op verklevingen bij een curettage. Maar t risico bij de pillen is restweefsel (en dat komt helaas vaak voor) waardoor je alsnog een curettage nodig hebt.

Ik heb bij mijn missed abortion (vruchtje van ca 7 wk) gekozen voor een curettage en niet voor de pillen. Is mij heel goed bevallen, niks van gemerkt (algehele narcose) en geen verklevingen. Vrij snel erna ook weer zwanger.
Je kunt ook kiezen voot plaatselijke verdoving maar daar hoor ik geen goede dingen over (toch pijn en je maakt alles mee, incl alle geluiden brrr).

 

Ik zou inderdaad zeggen laat je goed informeren.
Ik heb zelf een curretage gehad met 15 weken (vruchtje was gestopt met groeien en miskraam kwam niet uit zichzelf).
Dit is 17 jaar geleden, dit ging onder gehele narcose en ik had teveel bloed verloren. De periode erna had ik heel veel pijn (Maar inmiddels zwanger van nr 4).

3 vriendinnen hebben pillen gehad. 2x een slechte ervaring. Veel te veel bloed verloren en er bleef weefsel achter. Eentje was een abortus en de andere om de miskraam op gang te krijgen.
De 3de ging allemaal moeiteloos (miskraam opwekken) en die was een maand later alweer zwanger (dat was gepland).

 

Ik heb destijds een curretage gehad en daarna meteen een koperspiraal laten zetten. Geen verklevingen o.d. Gehad.

Wel heel veel last van het emotionele gehad.... Ondanks dat het destijds voor onze situatie de beste beslissing was, hakte dat er het meest in.