Hoi, ik ben een vrouw van 35 jaar en dacht de ware tegengekomen te zijn..ik ben zelfs een paar maanden verloofd geweest met deze man net voordat we er achter kwamen dat ik zwanger was. T leek allemaal een sprookje en voelde supergoed, we dachten we zijn beiden op leeftijd wie weet hoelang t duurt voor er kinderen komen en t was in 1 klap raak!! Ik heb voor hem een relatie gehad van 8 jaar en kinderen kwamen niet in me op! Ik heb altijd gezegd bij de ware zal ik voelen dat ik t wil en bij ons werd er vanaf t begin voornamelijk door hem gezinspeeld op baby's met mij en dat ie er t liefst 3 achter elkaar wilde. Alles was ok, we gingen op vakantie, leerde zn familie kennen en na de vakantie begon hij te veranderen, wispelturig te worden, stil te zijn, vaak s avonds weg te gaan, hij zeurde dat ik niet genoeg van m hield als ik eens weg wilde met een vriendin,ging niet mee naar de 1e echo zgn kon niet vanwege werk, hij probeerde me in zn macht te krijgen. Na 3 maanden zwangerschap verliet hij me...t voelde alsof er n gebouw op me instortte. Kort daarna zocht hij contact maar ik wilde m laten zien dat ie niet met me kon spelen en heb ruim 5 a 6 weken alle contact afgehouden, toen t contact mede door zijn nicht met wie ik veel mailde ietwat herstelde, begonnen we af te spreken en langzaamaan begon hij me weer te paaien en kwam zelfs regelmatig over de vloer en we maakten nieuwe plannen. t was van korte duur..hij liegt, bedriegt, is vals, soms agressief in zn gedrag en wil alles op zijn manier, hij neemt geen verantwoordelijkheid, bezorgt me dagelijks stress, tranen en ellende met zn harde woorden, de 1e keer dat t uitging zei hij dat ik ekspres zwanger was geworden om hem te belazeren en daarna zei hij dat t kind niet van hem was. Hij woont al maanden bij n vriend die alcoholist is, ze luisteren naar muziek, zuipen, ik mag daar niet langskomen maar ik vertrouw t voor geen cent, hij heeft zelfs geen huis. Dit is de korte versie, sinds kort heeft hij t kindje erkend en ben nu doodsbang voor zijn rechten want ik vertrouw m voor geen cent!!Zijn familie woont in t buitenland en ben bang dat ie mn zoontje straks ontvoert, vind m namelijk zeer onstabiel, belooft het ene en doet uiteindelijk het andere...ik wil t kind echt geen vader ontzeggen en n zoon is een groot trots voor iemand met zijn mentaliteit maar ken m blijkbaar totaal niet en weet niet waar hij toe in staat is! Ik wil m niet ontzeggen t kind te zien maar zou t kind niet een dag bij m achter durven te laten alleen onder mijn toezicht. Weet niet meer wat ik moet doen, maak me zo druk om mn prachtige kindje, heb al zoveel stress gehad, ben ook afgevallen de laatste tijd en eet amper.Heeft iemand een goede tip voor me, kan ik die erkenning nog terugdraaien? ben radeloos, hij dreigt nu met ouderlijk gezag en omgangsregelingen en dat ik m niks interesseer, dat ie t kind straks ook wil opvoeden, ben echt bang voor wat komen gaat...
meid toch eerst en vooral; adem diep in en uit zoveel stress is niet goed voor je kindje, dus niet gaan panilkeren het klinkt idd alsof hij niet weet wat hij nu wilt gaan doen dus mss beter van gewoon zo veel moegelijk de boot af te houden en jezelf indekken ga na wat je rechten als mama zijn, wat hij nu van rechten heeft omdat hij het kind erkend heeft moest het tot een echt geschil voor de rechtbank komen, dan krijg jij wss naar alle wsslijkheid de volledige voogdij gezien zijn huidige leefomstandigheden dek je gewoon in, maak je niet teveel zorgen en probeer van je zwangerschap te genieten en idd, laat hem niet alleen met je kind eenmaal hij of zij geboren is
Wat verschrikkelijk voor je meid. Ik heb deze link voor je gevonden Kan ik erkenning ongedaan maken? | Rijksoverheid.nl Je zou naar een juridisch loket of een advocaat kunnen gaan voor wat informatie. Ik heb hier geen ervaring mee dus kan je alleen een hart onder de riem steken. Trouwens met erkenning heeft hij nog geen gezag over je kindje. sterkte meid!
Meid allereerst; Adem in en adem uit. Probeer te steunen op mensen die je echt kunt vertrouwen ( je eigen familie, vrienden, kennissen) laat hem in ieder geval even helemaal links liggen. Hou je alleen maar met je kindje en jezelf bezig, dat is wat telt nu. Voor zover ik weet is alleen erkenning 'weinig'. Dat zegt enkel dat het kind zijn achternaam krijgt. Wat ik zou kunnen begrijpen is dat je dat absoluut niet meer wilt. Ik zou even een afspraak maken bij de gemeente waar je woont of even langsgaan en het verhaal voorleggen. Tevens zou ik als hij voor jouw gevoel een bedreiging vormt kijken wat je kunt doen in de vorm van een contactverbod. Voor zover ik weet als je niet gehuwd bent, kan een man na de erkenning en na de geboorte van de kleine, aangifte gaan doen van geboorte. Daarna zou hij zijn ouderlijke rechten dus gezag etc. op kunnen vragen bij de rechtbank. Maar voor die tijd heeft hij weinig tot geen zeggenschap over jouw kindje. Om rompslomp en gedoe te voorkomen zou ik zoals eerder gezegd jezelf goed indekken door te achterhalen of die erkenning ongedaan te maken valt zeker onder deze omstandigheden. en of er iets valt te regelen een soort contactverbod oid. Neem je rust en zorg ervoor dat je weet wie je wel en niet kunt vertrouwen! Heel veel sterkte meid en geniet vooral van de kleine in je buik. Liefs, Troetelbeer
De vader van mijn zoon heeft hem wel erkend maar geen ouderlijk gezag. Dit houdt in dat hij geen rechten heeft over mijn zoon. Het vervelende alleen van erkennen is dat je kindje straks wss zijn achternaam draagt. Geef hem geen gezag en dat kan hij alleen krijgen als jij papieren tekent dus doe dat vooral niet. Informeer in ieder geval bij een advocaat wat jou rechten zijn en waar hij eventueel recht op heeft maar naar mijn inziens is er niets waar hij je mee kan dreigen of chanteren Succes
hij heeft op dit moment alleen plichten tegenover het kind!! pas als je kindje geboren is en de papieren naar de rechtbank zijn verzonden heeft hij ook rechten. nu dus nog niet! wel zou je inderdaad kunnen overwegen om de erkenning ongedaan te maken. nu hebben jullie waarschijnlijk zijn achternaam als naam opgegeven?! succes met alles!
maar hij kan wel zijn rechten opeisen via een dnatest. VRoeger kon dit niet, tegenwoordig wel. Via de site van vermist kun je een link vinden met wat je kunt doen bij ontvoering. Hoewel je je niet moet gekmaken moet je wel voorbereid zijn. Iemand die ik ken zat met een soortgelijk probleem.
idd zolang jij niet accoord gaat met ouderlijk gezag die moet via t gerecht dan heeft hij niet zoveel te vertellen volgens mij.
Wat een vervelende situatie zeg! Probeer eerst even rustig tot jezelf te komen. Wat ik je het beste kan adviseren is even contact op te nemen met een advocaat. Je kan via de rechtbank erkenning ongedaan laten maken en je kan een afstandverklaring laten opstellen. Er is best wel veel mogelijk al kost dat wel tijd en energie Succes ermee
ik heb e.e.a. ook eens uitgezocht een biologische vader heeft tegenwoordig recht op contact en informatie. in feite kan hij dus contact afdwingen met erkenning is dit wat makkelijker geregeld voor hem en heeft hij ook plicht tot alimentatie betalen gezamenlijk gezag / ouderlijk gezag kan alleen als jij dit ook akkoord vind. dus niet akkoord gaan zou ik zo zeggen en alles aan contact met / van hem bewaren (sms, mail enz) en logbooekje bijhouden dan sta je sterk. erkenning ongedaan maken is heel erg moeilijk en dit kun je alleen laten inschatten door een advocaat. succes met alles
betreft achternaam.... ook bij erkenning bepaal JIJ welke achternaam het kind krijgt. mijn zoontje heeft MIJN achternaam ondanks erkenning.
Ik heb t allemaal een beetje uitgezocht via een vriendin die advocate is en hij heeft idd wel wat rechten door de erkenning maar kan nu nog weinig aangezien het kindje nog niet eens geboren is!! Hij begon ook te dreigen dat ie een advocaat ging nemen want hij wilde co-ouderschap met gelijke rechten en dan het kind de ene week bij mij en de andere week bij hem, ik heb m gezegd dat ie dat kan vergeten! Die vriendin vertelde ook dat hij daar echt naar kan fluiten want hij heeft alleen recht op omgang en met zijn levensstijl en onstabiele karakter is er geen rechter die hem co-ouderschap gaat geven, heb een hele poppenkast aan manipulerende mails daarna ontvangen en uiteindelijk heeft ie zijn excuses aangeboden en gezegd dat ie dit van die advocaat had gezegd uit onmacht omdat het liefst een full-time vader zou willen zijn??!! Niet te vertrouwen, hij bekende ook naar een maatschappelijk werkster te zijn geweest en die kon niet veel voor m betekenen. Denk dat ie wel zo slim is in te zien dat ie met dit gedrag zichzelf benadeelt, ik weet nog steeds niet zo goed hoe dit zich straks gaat ontwikkelen maar wil absoluut niet dat hij t kind aangeeft bij de gemeente als t geboren is, moet dit zelf doen..Hij slijmt nu heel erg en probeert op allerlei manieren in contact te komen..ik ben morgen lekker 12 dgn weg, ga mn zwangerschaps boeken eens eindelijk lezen en relaxen, ff niks aan mn hoofd behalve dit prachtige wezentje in mn buik, mijn allesje , onwijs bedankt voor de lieve berichten meiden!! groetjesss
Hoop dat je vriendin je even de rust en antwoorden heeft gegeven die je nodig had. Goed van je om er lekker tussenuit te gaan, samen met je kindje in de buik, heerlijk genieten. Pas goed op jezelf en de kleine, jij komt er wel hoor. En laat je ex idd maar mooi links liggen. Die brengt alleen maar negativiteit mee en dat kun jij niet gebruiken. Veel plezier! lekker lezen hihi