Niet opvatten als negatief hoor, maar ik had je (veel) ouder geschat. Als ik je berichten tegen kom heb ik vaak het idee dat je veel levenservaring hebt. Je plaatst vaak inhoudelijk mooie berichten.
Awh meis je bent totaal niet raar!! En ik weet wat je bedoeld Niks vreemds aan! Snap ook niet dat ze het raar noemen
Ik heb vijf kinderen waarvan drie met mijn man. Mijn oudste kinderen hebben vandaag bij hun vader hun derde broertje gekregen, zij zijn dus met acht. Mijn man is jonger dan ik ( 2 jaar ).
Wat is raar hè? Ten eerste vind ik het altijd belangrijk om in je achterhoofd te houden dat het belangrijk is dat iemand gelukkig is. Het leven is nl te kort om ongelukkig te zijn. Dan maakt het voor mij ( en dat zou voor iedereen zo moeten zijn) niet uit wat je situatie, levensstijl of wat dan ook is. Lesbiennes, homo's, travestieten, noem het maar op; als iemand maar gelukkig is. En ten tweede is het niet belangrijk wat andere mensen vinden en denken. Leven en laten leven, en vooral het bovenstaande punt altijd in je achterhoofd houden. Ik ben een burger trutje haha Getrouwd met 23, man 24, eerste kindje toen ik 27 was. Dus niets bijzonders.
Hier ook 4 kinderen. Oudste 3 zijn al groot, hebben een nakomertje van 2. Toen ik lag te bevallen van Tim, vroeg de gyn.: "En voor u is het zeker uw eerste kind?" tegen mn man haha. Nee hoor, allemaal dezelfde papa. Ik shop me suf aan maandverband èn luiers, deed de laatste voeding en dan ging ik vaak de oudste ergens ophalen van een feestje. En dit schooljaar ga ik er 1 inschrijven op het MBO, 1 naar de middelbare school en 1 naar de creche! Wij waren ook jong ouders: 21 jaar, zagen er best extreem uit toen met piercings en gingen elk weekend stappen naar hardrockcafe's, festivals en heeel veel concerten. Nu is dat een stuk minder haha.
Wij zijn saai Ik 29, man 35, zwanger toen ik 23 was, getrouwd toen ik 24 was, tweede beeb toen ik 26 was.
''vroeger'' vond ik dat ik een oude vriend had. Ik was 17, hij 25. Inmiddels zijn we 30 en 38, zijn eind dit jaar 13 jaar samen waarvan we 12,5 jaar samenwonen. We hebben een zoontje van anderhalf jaar. Nu is het leeftijdsverschil niks meer maar toen der tijd liep ik daar wel tegen aan, of beter gezegd, mijn omgeving .
Dan zijn wij ook ongewoon. Ik was 22 toen we trouwden en een kindje kregen. Mijn man is huispapa. Ik heb een goede baan (met vast contract, ook ongewoon in deze tijd? ) Mijn man zit vol tattoo's en zelf heb ik er ook aardig wat.
Wauw, wat lief van je! Dat vat ik op als een groot compliment, ik ben namelijk juist altijd een beetje bang dat ik wat kinderlijk overkom..
Ach wat is ongewoon... mn vriend is 10 jaar ouder als ik (49 en 39), we hebben twee jonge kinderen (4 en 2) ik ben kostwinner en hij huisman.... en we zijn al pake en beppe van een lieve kleinzoon van bijna 2 jaar.
Nou als ik het hier lees ben ik eigenlijk best normaal . Ik word in november 21, ben getrouwd en zwanger van ons eerste kindje. Mijn man is 27. Hij is turks ik NL, en mijn man is dik. Voel me vaak niet serieus genomen omdat ik in de ogen van andere een jong broekie bent en dan getrouwd en zwanger. Maar vind het wel leuk om te lezen dat er meer vrouwen als mij zijn.
Wij zijn best apart op m'n 18e man ontmoet op m'n 19e getrouwd op m'n 20e begonnen voor kindje op m'n 23e bevallen ik ben groter, ik 1.71m en man 1.67m man is een stuk ouder (lees: ik ben nu 25 en man 59) We zijn ook al opa en oma