Hallo allemaal! Ik zit met een dingetje en wil heeel graag jullie mening! Ik zal even een introductie geven over ons Mijn vriend en ik zijn serieus aan het nadenken over ons eerste kindje. Ik zelf ben 22 jaar en mijn vriend is 25 jaar. Wij zijn bijna 5 jaar samen en wonen nu ook zo'n anderhalf jaar samen. Wij zijn geen type van het uitgaan en onze relatie is hecht een heel stabiel. Puntje werk is lastiger. Mijn vriend heeft een vaste baan (40 uur) wat redelijk verdient, hij kan er gelukkig ook meer werken, wat hij ook graag doet. Ik werk nu momenteel bij 2 werkgevers, 1 voor 12 uur en bij de ander 20 uur. Ook ben ik bezig om een eigen bedrijfje op te zetten wat ik voor 95% vanuit huis kan doen. De baan van 20 uur komt waarschijnlijk te vervallen omdat er geen vaste contracten worden gegeven, ik ben wel al aan het zoeken naar een nieuwe baan en zit gelukkig niet geheel zonder!. Mensen in de omgeving hoor ik veel praten over de leeftijd en dat je een vaste baan moet hebben om aan kinderen te beginnen, tuurlijk wil ik genoeg inkomen om het kindje zonder zorgen op kan voeden maar in deze tijd is het zo lastig om zo'n baan te vinden, heb echten geen hbo of hoger gestudeerd.. Ik ben er van overtuigd dat het echt goed komt als ik me er 100% voor inzet! Ik ben lichamelijk niet super sterk, mijn weerstand is vrij laag en heb daardoor langer nodig om te herstellen bij bijv. griep operaties en dergelijke, daarom is mij geadviseerd om niet te wachten tot ik 30 ben met zwanger worden. Wat vinden jullie? Wachten of ..?
je zou kunnen uitrekenen of jullie het kunnen redden financieel als jouw 20 uur komt te vervallen. heb je dat geld echt nodig of red je het zonder ook? wij hebben zelf de eerste keer een baby alles op papier gezet wat de inkomsten en uitgaven waren en of er genoeg over bleef om ook nog een kindje te kunnen betalen. dat kon op papier dus zijn we ervoor gegaan. halverwege mijn zwangerschap is mijn man toen ook voor zichzelf begonnen dus financieel was er meer onzekerheid. gelukkig is dat toen wel allemaal goed gegaan. ik vind zelf dat als je voelt dat je er aan toe bent om een gezin te beginnen en je financieel stabiel bent er niks is wat je tegen houd. ik was zelf jonger dan jij nu bent toen ik moeder werd..
Ik snap wat je bedoeld hoor, ik had twijels vanwege onze woning. Wij hebben maar 1 slaapkamer en zou dus bij ons op de kamer moeten slapen. Uiteindelijk er toch voor gegaan want de kinderwens is zo enorm groot ! Er komt vanzelf een groter huisje op ons pad ! Gewoon je gevoel volgen, als het mogelijk is er gewoon voor gaan !
Dit dus. Houd er alleen wel rekening mee dat een baby nog niet zoveel hoeft te kosten (als je borstvoeding geeft, scheelt dat bijvoorbeeld al in kosten van melkpoeder). Maar hoe ouder het kind wordt, hoe duurder ze worden. Denk alleen al aan kleding en schoenen. Hoe groter de maten, hoe meer je betaalt. Daar komen de kosten van opvang en evt Peuterspeelzaal nog bij. Verder zou mijn keus in het geval van TS zijn om er gewoon voor te gaan in hun situatie!
Volg je hart ! Als je het financieel niet red zonder die 20 uur zou ik het niet doen als je het wel red zou ik er voor gaan. En vergeet niet dat je niet al gelijk zwanger hoeft te worden kan natuurlijk wel maar die kans is klein.
Ik kan alleen maar zeggen dat, als jullie in jullie huidige situatie een kind kunnen onderhouden en jullie willen dit allebei, ga er dan voor. Wij hebben het uitgesteld, eerst vast contract, dan koophuis enz. Toen we er voor gingen bleek het niet zo makkelijk te zijn voor ons. Ik weet niet óf het anders was gegaan als we eerder waren begonnen en ik ben niet zo van spijt hebben van keuzes, maar als ik dan toch iets zou moeten noemen dan hebben zowel mijn man als ik beiden spijt dat we niet gewoon begonnen zijn toen we er aan toe waren
Wauw, wil je even een pluim geven dat je er van tevoren al goed over nadenkt Lizzie93! Voor de rest kan ik me alleen maar aansluiten bij de rest. Als het financieel kan en jullie willen het graag, zou ik er voor gaan.
Heel verstandig om van tevoren over je financiën na te denken, zouden veel meer mensen moeten doen complimenten dus! Hier alle inkomsten en uitgaven op een rijtje gezet, ook met oog op de toekomst. Wij gaan allebei minder werken zodra de kleine er is, dus ook daar rekening mee gehouden. Denk ook aan dingen als opvang etc en dat je wat spaargeld achter de hand wilt houden voor onverwachte uitgaven en uiteraard voor je babyuitzet Leeftijd vind ik zelf niet zo belangrijk, de een is met 18 al super volwassen en de ander met 40 nog niet. Daar zou ik mij dus niks van aantrekken!
Ook wij zijn begonnen om zwanger te raken toen ik geen contract had, ik deed los invalwerk. De ene week meer als de andere. Ook moest ik soms een uitkering aanvragen. Wij hielden ons daardoor niet tegen. En gelukkig maar, want nu 3 jaar later heb ik nog steeds alleen maar invalwerk. Dus als ik daarop had moeten wachten had ik nog lang geen kind gehad. Ik zou er gewoon voor gaan als het goed voelt en je denkt dat je het financieel wel kan redden!
Dankjewel voor de lieve reacties! En wat mooi om bewijs te lezen dat het ook lukt met invalkracht enzovoorts. Je kunt inderdaad nergens meer van uitgaan qua werk. We kijken hoe we eventuele tekorten in de toekomst kunnen opvangen, als dat besproken is dan kunnen we aan onze wens beginnen