Hoi meiden, Ik zit met een probleem..... Mijn ouders hebben sinds een half jaar een schattig hondje, een kruising tussen een Yorkshire en een Maltezer. Doet volgens mij geen vlieg kwaad maar is een behoorlijk energiek ding wat tegen je opspringt van blijdschap als die je ziet, houd van rollebolle en knagen aan je hand enz,enz,,,,, Nu is het zo dat mijn man een hekel heeft aan dieren, vooral honden. Stiekem omdat hij gewoon bang voor ze is Nu de kleine eraan komt is hij heel erg protective, de baby mag daar niet komen zonder dat hij of ik erbij zijn. Tot zover kan ik erin meekomen, maar hoe moet het nou als ik na mijn zwangerschap weer 2 dagen wil gaan werken? Mijn moeder heeft aangeboden oa. een dag op te passen op de kleine. Ben ik superblij mee maar mijn man zegt of die hond weg of niet oppassen. Dat kan ik toch niet van mn ouders vragen?! En een crèche is voor mij geen optie . Wie kan mij helpen?
Hoi, Wat lastig voor je. Kan me voorstellen dat je je kindje liever bij je ouders brengt dan naar de creche. Kun je niet samen met je man een gesprek aangaan met je ouders waarin jullie gewoon je bezorgheid uiten en waarin je man gewoon rustig kan vertellen dat hij er moeite mee heeft en bang is dat het hondje jullie kleintje iets kan aandoen? En dan niet beschuldigend of 'met het vingertje wijzen' maar gewoon een open en volwassen gesprek. Lijkt me sterk dat ze daar niet voor open staan. Wie weet komen jullie en je ouders wel tot een tussenoplossing. Succes in ieder geval ermee. Groetjes!
Zou de hond niet weg doen in je ouders geval maar optie is in een bench doen of zo en mischien is de hond wel heel anders als er een babytje komt ,, geduld en oefenen kom je ene heel eind
vind het persoonlijk wat ver gaan. jouw moeder zal waarschijnlijk net zo voorzichtig met de kleine zijn bij de hond als jullie zelf ook, zo niet voorzichtiger. ik zie het probleem echt niet. hoe wil je man dat straks doen met honden op straat? en honden bij vriendjes thuis? ik denk dat hij er gewoon aan moet wennen. ik zou mijn kind om deze reden iig niet op de creche doen en als ik je moeder was vertikte ik het om de hond in een bench te zetten. kijk het tijdens je verlof anders eens aan, neem je man en de kleine mee naar je ouders en laat hem wennen aan de situatie.
Je man is niet goed snik. (sorry dat ik het zeg) Je kan een ander toch niet vragen om een huisdier weg te doen. Tevens vind ik het apart dat je man jullie baby liever bij vreemden achterlaat dan bij je moeder. De creches van tegenwoordig zijn best wel goed maar je weet nooit zeker dat je kind goed behandeld word.
Ik ken je probleem wel. Mijn schoonmoeder heeft 2 honden. Het verschil is alleen is dat één hond dus niet te vertrouwen is. Wij hebben het er ook heel goed over gehad toen ik nog zwanger was. Een banche vonden wij geen optie omdat die hond dan heel jaloers gaat worden omdat hij weet: als dat kind komt, moet ik de banche in. In goed overleg komt mijn schoonmoeder nu dus bij ons thuis oppassen. Zelf vind ze dat niet erg. Ze had het liever misschien bij haar thuis gedaan maar zo heeft ze ook wel meer rust en hoeft ze niet telkens op die hond te letten. Wij betalen voor haar een man die elke woensdag (als ze op Jasper past) een uur met die honden in het bos gaat wandelen. Succes ermee!
Nee natuurlijk hoeven je ouders hun hondje niet weg te doen. Maar je kunt wel er over praten natuurlijk en bepaalde afspraken maken en ik neem aan dat je moeder echt wel snapt dat je een baby niet alleen kunt laten bij een hond, hoe lief ook. Maak je er niet te druk over voordat je er met je ouders over gesproken hebt, misschien valt het allemaal heel erg mee Moet me trouwens wel even van het hart dat het geen 'creche' heet (dat is voor peutertjes) maar een kinderdagopvang waar gediplomeerd personeel met liefde en plezier voor je kindje zorgt (Mijn moeder en schoonmoeder werken allebei op een kdv, dus ik heb het werk regelmatig van dichtbij gezien)
pfff dat je man nou bang is voor honden o.i.d. daarmee hoeft hij de rest van de omgeving niet "te regelen".... van mij kon je man de pot op (sorry hoor)....hoe hij er op komt al zeg, of de hond van je ouders weg waar ze ongetwijfeld veel van houden of ze passen niet op, nou ja jammer dan, dan zullen jullie toch iets anders moeten verzinnen, of in ieder geval, je man mag dan iets anders verzinnen daar hij het er niet mee eens is dat de kleine ergens heen gaat waar een hond is. hoe wil hij dat met de rest van de wereld (kenissen) gaan doen...vragen of ze allemaal de hond naar buiten willen pleuren als jullie op visite willen komen of nooit meer ergens heen gaan? sorry begrijp dat het voor jou rot moet zijn, maar ik zou het niet eens overleggen met mijn ouders...en al helemaal niet aan ze vragen of de hond (wat ik net als optie las) eventueel in de bench zou kunnen als ze op zouden passen....
bedankt allemaal voor jullie (soms wat felle) reactie! We gaan het gewoon aankijken tijdens mijn verlof hoe de hond op de kleine reageert. Moeten natuurlijk niet spastisch gaan doen want dan gaat de hond misschien juist op de kleine af... Mijn man is vroeger aangevallen door een hond, vandaar die angst voor de kleine, wat ik heel goed kan begrijpen. Kijk, zolang een van ons in de buurt is vind ie een hond niet zo erg, maar het uit handen geven..... Het komt allemaal wel goed! nogmaals bedankt!
Ik heb ook de kinderopvang van dicht bij kunnen bekijken en vind toch dat een deel van het opgeleide personeel niet zo kindvriendelijk is. Ze werken alleen voor het geld zonder plezier in hun werk. Gelukkig zijn er genoeg plekken waar inderdaad met veel liefde voor je kind word gezorgd. Maar ga daar niet standaard van uit.
Ik kan de angst van je man best begrijpen ik ben namelijk zelf ook flink gebeten door een hond toen ik 3 jaar oud was. Echter praten we hier wel over een enthousiaste pup van een half jaartje oud, die word dus nog wel wat rustiger. En groeit dadelijk op met kleine kinderen, wat wil je nog meer? Gewoon zorgen dat je kindje niet te dicht bij de hond komt. Dus niet op de grond langs de hond zetten enz . Zorg dus dat oma een box heeft staan. Er zijn oplossingen genoeg maar je kindje kan straks toch niet 100% afschermen tegen honden, wat me trouwens ook niet goed lijkt om te doen ook! Want dan ga je er voor zorgen dat je kind schrik krijgt voor honden.
Ik kan het me ergens wel voorstellen. Mijn man is ook nu al overprotective ten opzichte van onze eigen hond, maar ik denk dat het belangrijker is hoe je er zelf mee om gaat. Het is een goede oplossing even aan te kijken hoe het tijdens je verlof gaat. Jouw vriend moet er natuurlijk wel een goed gevoel bij hebben, het is immers wel je kind waar het om gaat...
Mijn ouders hebben 3 honden en ik vond vooral 1tje link met de kleine. Nou, die is helemaal verliefd. Doet superrustig als hij mn mopje ziet. Denk dat je vriend wel bijdraait als de kleine er is. Gewoon lekker bij je moeder brengen en geen woorden meer aan vuil maken!
nee, das geen optie want ze woont 45 min. van ons vandaan. Zij heeft ook dr eigen leven, wil niet van dr vragen om een dag geisoleerd bij mij thuis te zitten....alst nou dezelfde woonplaats was of vlak in de buurt...dan had het gekund ja.....
Eerlijk gezegd vertrouw ik geen enkele hond met kinderen. Ook onze eigen vrolijke lieve hond niet. Maar goed, met wat duidelijke regeltjes voor hond en straks kind (als je dingen uit kunt leggen), moet dat toch goed gaan. Het hondje van je ouders is nog jong, dus die kun je ook nog mooi leren dat 'ie rustig en lief tegen de kleine moet zijn. Ga de eerste keren bijv. mee naar je moeder met de kindje, zodat ze rustig kunnen wenen. Laat de hond aan de voetjes snuffelen en beloon hem als hij lief is voor de baby. Verder nooit de hond met het kind alleen laten, ook geen minuutje! Zolang je je moeder kunt vertrouwen dat zij goed oplet, moet dat toch goedkomen.