er zijn wel eens vaker van die gezegdes, zo moeder zo dochter. zo vader zo zoon. maar wat is hier nou van waar? ik ben wel erg benieuwd naar de ''voordelen'' die jullie als moeder zijnde ervaren met jullie dochter of zoon. bijvoorbeeld, klopt het dat dochters meer naar mama trekken? of doen juist de zoontjes dit? ben erg benieuwd !
dochters trekken in begin meer naar papa ! zoontjes meer naar mama veranderd wel in de loop der jaren hoor
Ik heb twee zoons dus kan niet vergelijken. Maar in mijn ouderlijk huis klopte het wel. Mijn broertjes trokken/trekken naar mijn moeder, en mijn zusje en ik naar mijn vader.
Ik heb 2 dochtertjes en 1 is een mama;s kindje en de andere een papa's kindje. Bij mijn zusje en mij was het net zoiets...
Hier 2 meiden (een van bijna 1 en een van bijna 4,5): oudste is een papa's kindje (altijd geweest ook) en jongste meer een mama's kindje. Zelf nog 2 zusjes en zij trokken naar mijn moeder toe en ik naar mijn vader en is ook nog steeds zo. We zullen wel zien hoe dat zich hier verder ontwikkelt En zo vader, zo zoon.. Of zo moeder zo dochter.. Tja.. Iedereen heeft genen van zowel papa als mama en groeit (hopelijk!) met hen op dus dat bepaalde uiterlijkheden, gedragingen of karaktertrekken vrijwel gelijk zijn lijkt me een logisch gevolg
Ik heb jongens, bij ons klopt het wel, allemaal mama's-kindjes. Dit is in mijn omgeving ook wel zo, terwijl de meisjes naar de papa's trekken. Maar de grootste invloed heb je hier zelf op volgens mij. In de loop der jaren veranderd er denk ik idd wel veel, al blijven moeders een zwak punt voor zoons volgens mij......
Nou, dat ligt natuurlijk wel aan de relatie, er zijn genoeg volwassen zoons die niet bepaald een innige band met hun moeder hebben. Mijn man is daar een voorbeeld van . Ik heb een zoontje en kan niet echt zeggen dat ons kereltje meer naar één van ons trekt. Verschilt van dag tot dag! Qua karakter lijkt hij juist veel op mij, maar dat kan nog veranderen natuurlijk.
kan nog niet over mijn eigen gezin praten maar wel over mijn situatie met mijn ouders. Ik ben echt een papa's kindje..Mijn vader is mijn held Misschien ook wel omdat ik altijd meer jongensdingen heb gedaan dan meisjes dingen, zoals met auto's spelen en niet met barbies..Mijn vriend is echt een moederskindje. Zijn moeder is echt zijn held Dus tja bakerpraatjes ik denk dat het in het karakter zit