Mag ik zeggen dat in je heel verstandig klinkt klinken? Ondanks misschien je leeftijd. Je hebt er al wel naar mijn idee goed over nagedacht. Mijn tip is wel, bespreek het wel met je ouders, desnoods eerst met een tante en ga dan samen met een tante ofzo naar je ouders om het te vertellen. Je kindje weg halen is namelijk echt niet niks, dit is een hele heftige keuze! En dit moet je echt niet alleen willen doen, je kan hier namelijk psychisch behoorlijk last van krijgen. Zorg echt dat je dit je ouders verteld. Ja misschien zullen ze wat boos zijn? Of verdrietig voor hun zou dit ook een schok zijn. Maar daarna draaien ze wel bij! Ik zou van mijn dochter ook niet willen dat ze zoiets alleen zou doen! Ik wil haar daarin steunen! Ik hoop echt dat je dit niet alleen aangaat
Ik mis nog het antwoord over hoe de vader heeft gereageerd. Het is immers ook zijn kind wat je zomaar weg wilt laten halen. Hij heeft daar natuurlijk ook een zeggenschap in.
De vader en ik zitten op de same page. Kinderen maken doe je niet alleen, dus zo'n beslissing maak je ook niet in je eentje. Vind ik.
Heb je ook nagedacht over de mogelijkheid om je kind af te staan ter adoptie? Misschien is dat ook nog iets voor je om over na te denken. En ik wil me aansluiten bij de rest die zei dat je volwassen reageert. Ik hoop dat je iemand hebt met wie je hierover kunt praten, want het is niet niks, eigen schuld of niet. Je zit er nu eenmaal mee.
Ik vind het bij nader inzien ook een apart verhaal. De woordkeuze/zinsopbouw past totaal niet bij een 17-jarige. Het lijkt me idd een testtopic van iemand die zin in popcorn heeft.