Kijk eens aan dan ben je toch een stap verder gekomen. Oke de situatie is er niet mee opgelost maar je bent al verder gekomen dan dat je was. Meid heel veel succes en geniet van je kleintje.
Goed van je dat je meer info hebt opgevraagd. Zeker wat je zegt over die leidinggevende die er 20 uur werkt en al die opleidingen van jou waardoor je maar 2/3 dagen op het werk was, is erg relevant. Eigenlijk heb je dus al parttime je functie uitgevoerd en dat kan dus wel. Ze moeten met zeer gegronde redenen komen om te weigeren als je minder wilt gaan werken. Ouderschapsverlof is zowiezo een goede manier om te proberen of het iets voor je is om minder uren te werken, maar zo kan je ook uitproberen of het parttime lukt om die functie te doen. Mocht dat zo zijn dan heb je weer meer argumenten om definitief minder uren te gaan werken, wat ze dan moeilijker kunnen weigeren. Succes in elk geval!
Lijkt me idd een goed advies van die jurist. Als je ouderschapsverlof opneemt voor 12 of 16 uur per week, heb je na je bevallingsverlof nog (meer dan) een jaar de tijd om een andere baan te zoeken. En stel dat je die niet vindt of je wilt nog niet weg, dan is er ook best een kans dat als ze je eruit proberen te werken je via de kantonrechter een veel betere deal krijgt dan die drie maanden die ze nu voorstellen. Maar daar kan een jurist/rechtsbijstand/rechtswinkel/vakbond je beter over adviseren. Ik zou in ieder geval zelf ook nu al beginnen met dossier opbouwen en alle rare uitspraken die zij doen naar je toe laten mailen / schriftelijk vastleggen (en dat thuis opslaan en niet alleen op je werkcomputer), voor het geval je ooit tegenover elkaar komt te staan in een rechtszaak. Heel veel succes in elk geval en geniet nu lekker van je zwangerschap!
Hele goede tip inderdaad Sunnybaby. Nu alvast een dossier maken. Doe dit topic er ook maar in. Fijn dat je nu meer weet. Misschien valt het straks voor beide kanten erg mee en kun je zelfs nog wel 20-24 uur prima je functie vervullen. Eventueel kun je voor de overige uren (8 ongveer) wel een telewerkplek krijgen.
Fijn om even van een "professional" te horen hoe het hoort, sta je zelf ook wat sterker in je schoenen! Trouwens, volgens mij spreek je in principe meestal pas je ouderschapsverlof af tijdens je bevallngsverlof, tenminste, zo werkt dat formeel bij mij wel. (informeel zijn ze op de hoogte van mijn plannen maar ja, ze doen dan ook niet moeilijk ofzo). Dus nog tijd zat voor je!
Hou er wel rekening mee dat je tenminste 2 maanden voor ingang van je ouderschapsverlof dat schriftelijk aan moet vragen (SZW – Ouderschapsverlof – Ouderschapsverlof: informatie voor werknemers). Dat is dus vrij snel na de bevalling!
Even een update van mij. Vandaag een zeer klote dag gehad, waarbij ik een grote aanvaring had met mijn baas. Nu ik niet snel genoeg een beslissing neem waar hij iets mee kan (ondanks de druk die hij op me gelegd heeft), heeft hij blijkbaar besloten me te gaan wegpesten, en valt hij me onterecht aan op zaken die niet waar zijn. Het is nu dus zo ver gekomen dat hij op ieder slakje zout gaat leggen, overal fouten in gaat zoeken die er niet zijn, en dan maar een heleboel gaat insinueren. En dan bedoel ik echt zware aantijgingen; dat ik de indruk wek dat ik alleen aan mezelf denk (volkomen onterecht. Ik had me zes weken geleden al ziek kunnen melden met bekken instabiliteit maar ben blijven werken uit loyaliteit naar de werkgever) en nog meer verwijten die hij niet concreet kan maken, omdat ze gewoonweg niet op de waarheid berusten. Ik heb tot een uur of twee met rode ogen van het huilen achter mijn bureau gezeten en de rest van de dag uit gezeten tot ik naar huis kon, omdat ik het hem niet gunde dat ik naar huis zou gaan. Voor mij voelde dat als opgeven en dat gun ik hem nu al zeker niet meer. Wat jammer dat werkgevers zo'n varkens kunnen worden als je zwanger bent.
Jemig, dat is toch niet normaal?!!? Heb je geen vertrouwenspersoon binnen je bedrijf? Of zou er een instantie zijn (misschien UWV) waar je dit soort zaken kunt melden? Dit kan toch niet zo doorgaan?! Dat ga je nooit trekken! Zoek hulp, meis, voordat je overspannen thuis zit! Heel veel sterkte.
Ik las al dat je heel goed advies had gekregen van een jurist bij het uwv maar als ik nu het laatste lees zou ik weer contact met hem opnemen. Dit is niet normaal en verpest voor jou een tijd die eigenlijk zo mooi moet zijn. Ik zou het echt niet pikken hoor en loyaal zijn naar het bedrijf al helemaal niet meer. Ik ben er geen voorstander van maar ik zou me ziek melden en laat ze er maar inzakken. Ik zou het zowieso over een heel andere boeg gaan gooien want je snapt zelf wel dat als je straks je ouderschapsverlof aanvraagt e.d het hek helemaal van de dam gaat. Lekker voor jezelf en je kindje kiezen hoor meid! En een ww is helemaal niet eng hoor, je word hierin begeleid, eventueel omgeschoold o.i.d.
Hoi MvS en Sterre, Dankjulliewel voor jullie steunende reacties. Ik heb vanmiddag wel een gesprek gehad met personeelszaken en aangekaart wat er gebeurd is, en dat ik er gek van word. En vooral hoe onrechtvaardig en onterecht ik het vind wat hij allemaal zegt. Het wrange is dat hij de meeste dingen insinueert, maar slim is in zijn woordkeuze. Hij laat dus duidelijk merken dat hij me e.e.a. verwijt, maar spreekt het zo uit dat het net niet hard te maken is. Met andere woorden; hij weet precies hoe ver hij mag gaan. Personeelszaken adviseerde mij om hem volgende week (als ik wat rustiger zou zijn, nu was ik zo emotioneel) wel feedback te geven op hoe hij mij behandeld had. Met andere woorden; hem er op aanspreken hoe hij met mij om gaat en dat dat niet correct is. Ik heb aangegeven dat ik niet zeker weet of ik dat nog wel aan durf bij hem, omdat hij duidelijk toch al zijn (negatieve) mening gevormd heeft en allerlei conclusies trekt. Zit ik daar dadelijk weer tegenover hem, te janken. Nee bedankt. Ik heb me zo goed als het ging verweerd tijdens het gesprek, ben wel tegen hem in gegaan, maar hij was zo op dreef. Hij haalde zeker tien verschillende dingen aan in het gesprek van een uur, en allemaal dingen waarvan ik geen idee had dat hij er zo over dacht. Het was net alsof hij me moedwillig onderuit wilde halen. Gelukkig heb ik morgen vrij en hoef ik na het weekend nog maar een paar dagen voordat mijn vakantie begint. Daarna moet ik nog een paar dagen terug voordat mijn zwangerschapsverlof in gaat. Zoals ik me nu voel ga ik hem puur zakelijk benaderen, doe ik mijn werk en verder niks, en wacht ik mijn tijd af tot ik met zw.verlof ga. Ik voel gewoon dat dit gesprek en alle gevoelens die daarna opkwamen niet goed voor me zijn, en ik wil mezelf niet nog een keer de stress van zo'n gesprek op de hals halen. Hij heeft duidelijk toch al zijn oordeel geveld en wil van me af. Zo veel heeft hij me wel duidelijk gemaakt. Die deal om na het zw.verlof niet meer terug te komen en een paar maanden doorbetaald te krijgen als 'oprotpremie' begint steeds aantrekkelijker uit te zien. Want op deze manier wil ik uberhaupt nooit meer terug naar die rotzak. (sorry voor het woord, maar zo gedroeg hij zich echt). liefs van een vermoeide mamatoB
:x Ik kan me hier zooo kwaad om maken! Het gebeurt helaas veel te vaak dat werkgevers in varkens veranderen:x Ik jouw situatie zou ik idd ook zo snel mogelijk daar weg willen en elke leuke optie aangrijpen maar eigenlijk is het te zot voor woorden dat die baas hier mee weg komt.. Voor je eigen rust, gezondheid en die voor het kindje is het beter om je rustig te houden en niet te druk te maken maar die man is het waard om het gevecht aan te gaan.. Bah bah bah! En zo blijf je dus houden dat hoogopgeleide vrouwen niet aan de top komen. Belachelijk!!:x Ik hoop voor jou dat je eruit komt en je met een goed gevoel een keuze kan maken. Sterkte meid. En geniet van je kleine wondertje, dan is een baan 'maar' een baan
Ik vraag me af of je op zo'n basis ( met wat er allemaal afspeelt/speelde) nog wel trek hebt om daar te werken.. Als ze t je zo moeilijk maken en weinig doen om zich in jou te verplaatsen.. ( ik heb niet ver genoeg door gelzen.. maar begrijp uit je laatste reactie dat je er al aardig klaar mee bent, met die kerel..) ik zou zeggen "lazedova!"
Wat een enorme l*l zeg. Ik weet hoe 'mooi' ze kunnen praten, ik noem dat soort mensen altijd ~net-nietjes~ die weten precies hoever ze kunnen gaan...grrr daar gaan m'n nekharen van omhoog staan. En dan met 1001 dingen iemand van de baan willen vegen...super zwak natuurlijk en zegt echt wel over hem hoe laag hij is. En als je nu toegeeft en die deal pakt geef je hem natuurlijk wel z'n zin en is hij van je af, dat zou ik hem van de ene kant gewoon niet gunnen :x maar de 'ellende' is dat het voor jou, je kindje en jullie gezondheid en geluk véél beter is. Moeilijk hoor. Heb je al contact opgenomen met die jurist van het UWV? Dit zou ik echt doen hoor en nogmaals, ik zou toch voor mezelf kiezen, dit win je niet.
Ja, het was absoluut een dieptepunt in mijn loopbaan te noemen. Ik zat daar nietsvermoedend vrolijk en opeens kwam hij met het ene na het andere verwijt. Ik ben kwaad op mezelf omdat ik moest huilen, dat gunde ik hem niet, maar helaas is huilen mijn reactie als iemand mij echt onrechtvaardig aanvalt. Hij liet me gewoon door huilen en ging ondertussen door met zijn verwijten en aantijgingen, terwijl ik zat te bedenken of ik geen zakdoekje kon gaan halen.. Op het moment dat ik zo overvallen word, klap ik dicht, weet ik bijna niets meer uit te brengen. Ik heb zo goed mogelijk nog mezelf verweerd en gezegd hoe ik vond dat het zat, maar natuurlijk vielen me naderhand pas alle dingen in die ik had moeten zeggen, zo frustrerend...maar ja, dat is dan achteraf. Het was echt genant, ik schaamde me kapot, liep de hele dag met rode oogjes rond op kantoor en mensen maar vragen of het met me ging... :x Ik heb altijd 100% achter mijn baas gestaan, heb hem altijd gesteund en mijn werk goed uitgevoerd, ook altijd goede beoordelingen gekregen, totdat ik zwanger was, toen werd hij opeens steeds kritischer en negatiever. Nu ik niet direct op hun druk in ging en niet meteen een beslissing neem (ik heb gezegd dat ik pas een beslissing neem als het kindje er is en dat ze hun voorstel van die deal eerst op papier moeten zetten zodat ik concreet weet waar ik aan toe ben. Sinds ik dat heb gezegd ging hij dus zo doen als gisteren. En het mooie is dat je het niet kunt bewijzen, je kunt het niet hard maken, want het staat niet op papier wat hij zegt en hoe hij doet. Het valt me ontzettend tegen, want ik heb altijd met heel veel plezier daar gewerkt, heel veel van mijn eigen vrije tijd in die baan gestoken en altijd beschikbaar geweest. Helaas ziet hij dat dus niet en kiest hij er voor om me op deze manier te behandelen. Gisteravond zei mijn man nog, je moet je gewoon ziekmelden en ze in de stront laten zakken, zoals ze jou behandelen. Maar weet je, dat kan ik dan weer niet he. Ik denk dat dat trots is ofzo. Oké, ik zit er in mijn vrije tijd over te piekeren en ik moet vaak huilen, maar ik kan me dan niet ziek melden. Ik heb me gewoon in mijn hoofd gezet dat ik me niet laat wegpesten en dat ik die dagen dat ik geen vakantie heb nog gewoon ga, zodat hij niks heeft om me weer op te pakken. liefs mamatoB
Pffff, wat erg zeg.... Ik hoop dat je inziet dat JIJ je niet moet schamen maar die Klojo van een baas van je! Kan hij wel, jou zo in "ambush" leiden en keihard op je inlullen en gewoon doorgaan als hij ziet dat dit zo voor jou uit de lucht komt vallen. Ongelooflijk! Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je "trots" bent en je niet wil laten kennen. Ik heb dat ook 1 keer gehad, was niet zo ernstig als bij jou, maar ik was achteraf blij dat ik was gebleven en de eer aan mezelf had gehouden. Maar dat is voor iedereen anders. Dat idee van dat jij een gesprek aan moet gaan, vind ik wel een goede. Dan kan jij hèm overvallen, of in ieder geval ben jij dan degene die initaitief neemt en dat is toch echt een ander uitgangspunt. Je kan dan op papier zetten (voor jezelf) wat je wil zeggen om het je makkelijker te maken, of iemand meevragen naar het gesprek. Of je stuurt hem een mail ofzo? Met (B)CC naar iemand die je vertrouwt binnen het bedrijf, of PZ, of een hogere baas met wie je het wel kan vinden en hij niet? Gut, klinkt bijna politiek, sorry.... Sterkte meid, ik hoop dat je nog ergens de energie vandaan kan halen om te vechten voor de recht, maar als het niet lukt: ook so be it hoor!
Ik zit dit verhaal met open mond te lezen. Wat ongelooflijk! Dat dit tegenwoordig nog gebeurt!! Ik vind het echt heel vervelend voor je. Dit kun je er echt niet bij hebben naast je zwangerschap. Allereerst wil ik je meegeven dat je goed moet beseffen dat de dingen die hij je verwijt niet waar zijn. Probeer dit steeds tegen jezelf te zeggen, zodat je wat sterker in je schoenen staat en misschien beter een weer woord kan geven. Zorg dat je dingen zwart op wit krijgt. En ga idd in gesprek met iemand die er meer van weet..ik las iemand van het UWV? Kun je ook niet naar een nog hoger iemand stappen? Bijv. directeur? Dat je een klacht indient over het functioneren van jou baas ofzo? Want wat de situatie ook is, niemand heeft het recht om jou zo te behandelen... Heel veel sterkte!!
Helaas is mijn baas de directeur van ons bedrijf. Hoger dan hem kom ik niet jammer genoeg. dat maakt het ook des te lastiger. groetjes mamatoB
Hai MamaToB, Ik lees net je verhaal (en heb de rest van de reacties nog niet gelezen ). Het is erg lastig. Ik denk dat ik misschien straks ook wel met dat probleem kom te zitten. Je hebt in ieder geval een vraag voor me beantwoord, waar ik zelf ook mee zat: Kun je na je bevallingsverlof ook nog ouderschapsverlof opnemen. Het antwoord is dus gelukkig ja. In mijn functie kun je ook maar minimaal 32 uur werken. Minder is niet mogelijk. Ik heb me er al wel bij neergelegd, maar ik ga (met die nieuwe kennis) het anders proberen te doen. Ik ga mijn 32-urige contract niet meteen in laten gaan, maar ik neem dan éérst ouderschapsverlof op en ga als dat op is, terug naar 32 uur. Dan verlies ik namelijk niet meteen 20% op alles. Sowieso blijven de secundaire arbeidsvoorwaarden dan wel doorgaan, meen ik. Maar nu even terug naar jouw situatie. Het is een lastige keuze. Ik denk inderdaad dat je werkgever dat kan flikken: Je ontslaan wegens niet goed functioneren, als je toch ouderschapsverlof opneemt naast je 32-urige contract. Wat misschien een idee is, is om sowieso alles wat je hier zwart op wit over krijgt (o.a. mails) te bewaren. Als dan straks puntje bij paaltje komt, heb je bewijs dat ze je o.b.v. onrechtmatige redenen willen ontslaan. Nu al juridisch advies inwinnen is ook best handig. Heb je rechtsbijstand? Zo, nu ga ik even de rest lezen