Heftig hoor. Ik denk dat als je nu voor een abortus kiest, je het jezelf nooit meer vergeeft, helemaal niet omdat je er niet 100% achter staat. Het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat er altijd wel een weg is. Er zullen hier vast een aantal meiden zijn die je daarbij kunnen helpen!
Abortus is niet meer van toepassing Maak voor jezelf duidelijk wat je wilt Het houden en er met 100 procent voor gaan hulp zoeken bij een maatschappelijk werkster dat ze jou goed begeleiden en kunnen helpen ook met de financiële kant Adoptie maar hier moet je echt 101 procent achter staan want als je het eenmaal afstaat kan je het die mensen niet aandoen dat je het terug neemt Denk er goed overna ga met iemand praten die er buiten staat
Wat een moeilijke situatie! Ik kan je adviseren om te gaan praten met de verloskundige, vraag welke instanties jou kunnen helpen, wat je opties zijn! Een tiener moeder project, pleegzorg (zodat je wellicht als je alles op een rijtje hebt, het met hulp zelf mag gaan proberen!) adoptie... Pleegzorg in de familie, BV een tante of nicht die ervoor zou willen zorgen?
Je klinkt als een verstandige jonge meid. Ja je bent 17, maar je hebt je havo diploma. Er zijn een hoop opties voor je als je het kindje wilt houden. En als ik je berichtjes zo lees dan heb je de keuze al gemaakt. Welke keuze je ook maakt - het zal moeilijk worden. Je kindje afstaan of houden, het zal je hele leven onderdeel van je zijn. Je kunt het nooit vergeten. Ik denk dat je er verstandig aan doet om nog eens met je ouders te gaan praten. En wat hierboven al gezegd word, een maatschappelijk werker kan ook helpen. Wat waren je plannen voor komende tijd voordat je dit wist? Studeren, op kamers? Misschien zijn er hier ook wel dames die mee willen denken hoe je dat toch kan combineren met je kindje. Als je dat een beetje voor je ziet kun je misschien ook makkelijker de keuze maken tussen houden of adoptie/pleegzorg. Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen!
als je niet 100% achter abortus of adoptie staat niet doen. Zeker is het mogelijk om je kindje zelf op te voeden. Daar zijn genoeg instanties voor die je kunnen helpen .
Mooi gesproken. Ja, ik wou graag studeren. Ik zit nu in mijn tussenjaar. En het is niet zo dat ik onverantwoordelijk was in de zin van onveilig. Ik heb het ''netjes'' gedaan zoals het hoort als je niet bedoeld zwanger wilt worden. Ik ben bang dat als de abortus doorgaat dat ik het mezelf niet vergeef.
Waarom in godsnaam zo lang wachten voordat je beslist of je wel of niet een abortus doet. Wil niet heel naar over komen, maar je verhaal is niet heel geloofwaardig.
Dat mag absoluut gevonden worden alhoewel ik het echt geen pretje vind waarin ik nu ziet, hoor. Ik heb het heel moeilijk gehad met de keuze omdat ik een heel leven voor me had. De vader laat niks meer van zich horen en mijn ouders willen het weghebben alhoewel ik het daar niet 100% mee eens ben. Ik heb keuzes altijd al moeilijk gevonden, het spijt me.
Meis, wat een dilemma. Als ik jou was zou ik heel snel contact opnemen met het Fiom. Www.fiom.nl zij begeleiden meiden zoals jij die ongewenst zwanger zijn geworden. Zij helpen je met de verschillende opties en praktische en emotionele steun na je keuze. Op de site staat ook veel informatie. Heel veel sterkte!
Oh wat moeilijk, maar echt, al twijfel je maar een beetje of je wel echt een abortus moet ondergaan, doe het dan niet. Want wat moet het zwaar zijn, als je de rest van je leven spijt hebt van die keuze. Ik denk dat het moeilijk gaat worden als je het kindje gaat houden en opvoeden. Maar je zult niet de eerste zijn die op 17-jarige leeftijd moeder wordt en als jij hulp accepteert, kan je dit vast. Ik zou op zoek gaan naar hulp, er zijn hier speciale projecten voor. Ik hoop dat je ouders zullen bijdraaien en zo niet, het is jouw kind en abortus doen omdat je ouders het willen, nee, dat is echt geen goed idee.
Dan alsnog de vraag, waarom zo lang wachten. 13 weken? Je was 4/5 weken zwanger toen je er achter kwam. Dan is het een klompje cellen wat deelt en deelt, met 18 weken is het een mini baby wat bijna levensvatbaar is. Daarnaast, jouw leven jouw keuze. Als jij er blijkbaar niet 100% achter staat dan moet je het niet doen. Ga met je verloskundige of huisarts praten, iemand die je niet zal beïnvloeden, maar informeren.
Ik merk aan je dat je het toch liever wilt houden En ik denk dat er altijd wel oplossingen zijn Meer dan je nu denkt en kunt overzien Ik zou zo wie zo hulp gaan zoeken voor je deze moeilijke beslissing gaat nemen En er zijn altijd wel mensen soms waarvan je het niet verwacht die je willen helpen als je kiest het te houden Ik hoor vaak van mensen die een abortus hebben gedaan hier later spijt van kregen Ik heb nooit van iemand gehoord dat die spijt heeft gehad om haar kindje te laten komen Ook zijn er genoeg gezinnen die jou kindje wel op willen vangen Dus er is nog zoveel meer mogelijk Maar volg je hart en volg je gevoel Luister niet teveel naar anderen hoe moeilijk dat ook is Mensen kunnen je advies geven, maar jij bent degene die uiteindelijk beslist En je hebt wel je havo diploma op zak Tijdelijk ergens wonen, op zoek naar een huis en werk zoeken ook al is het even niet wat je wil Maar bespreek de mogelijkheden die er zijn met iemand die er wat verder vanaf staat Ga na de huisarts en laat je door verwijzen naar een instantie die hier veel vaker mee te maken heeft. Die zijn er echt en je bent niet de enige. Je hebt ook niet lang meer om te beslissen En je moet ook niet overhaast beslissen Ik hoop dat je er uit komt en kiest wat voor jou het beste is Dan is het altijd goed Heel veel sterkte, succes en een dikke knuffel
Lijkt me eenvoudig ... je wilt de zwangerschap voldragen , én je wilt het kindje houden. Niet meer twijfelen, dit gewoon doorzetten en zoeken voor passende hulp tijdens de zwangerschap én na de geboorte. Geniet van je zwangerschap en succes met inschakelen van de juiste hulp voor tienermoeders. Komt goed, als je maar wilt!
Volgens mij is het duidelijk dat je kindje wil houden. Je twijfels of je wel een goede moeder zou zijn snap ik, en zijn logisch. Liefde is het belangrijkste dat t kindje nodig heeft. Eerste stap is hulp via verloskundige/huisarts, zij kunnen je door verwijzen naar instanties die jonge moeders opvangen/ helpen
Wat ik zo lees is abortus geen optie voor je. Informeer eens bij het fiom, zij begeleiden meer tienermoeders. Ik vind 13 weken nadenken over een abortus ook erg lang, dat is in mijn ogen ook geen optie meer. Ik ben nu zelf 18 weken, heb een buikje waar een baby groeit. Ik zou dat niet over mijn hart kunnen verkrijgen dat te beindigen. Waar heb je je echo gemaakt, bij een verloskundige? Wat zei die van het verhaal?
Abortus kan echt niet meer vind ik persoonlijk, enig idee hoe dat met deze termijn te werk gaat? Je kunt het best wel meid, een kindje opvoeden, kom op!
Ik snap heel goed dat als je 16 bent en je krijgt met een zwangerschap te maken dat je wereld totaal op zijn kop staat. En dat je dan ook door je ouders een kant op wordt geduwd en je het zelf allemaal niet goed meer weet. Veroordelen dat je zo lang hebt gewacht vind ik niet terecht. Wel moet je nu snel een keuze maken. Als je het kind niet wil houden dan zul je moeten bevallen van een kindje dat ook al echt een kindje is maar dat niet leeft. Dat zal je de rest van je leven bijblijven en daar moet je mee kunnen leven zonder schuldgevoel. Zelf ben ik ook 18 weken zwanger. Het heeft 4 jaar en een heleboel medische ellende gekost om dat voor elkaar te krijgen. Voor mij is een zwangerschap het grootste geschenk in mijn leven. Je weet nooit hoe de toekomst is en of het je nog eens gegund is. Ik wens je veel sterkte met dit zeer lastige besluit.
Dit begrijp ik niet.... Je had seks met je vriend terwijl je ongesteld was, en toen ben je zwanger geraakt? Dat vind ik heeeeeeeeeeeel knap...