Google/YouTube maar eens op abortus met 18 weken.. Dan weet je zeker dat die "optie" is uitgesloten..
Ik snap dat het een hele moeilijke keuze is Maar zoek even op hoe een baby'tje na 18 weken zwangerschap er al uit ziet. Er zijn andere opties, zoals adoptie ookal is dat super moeilijk Maar zo geef je jou baby die alles erop en eraan heeft nog wel een kans op een leven Liefs
Hier kun je die woorden gewoon uitschrijven De sex tijdens je ongesteldheid was dus de laatste keer sex voor je positieve test? Over abortus heb ik een duidelijke mening, 18 weken is een minibaby die bijna levensvatbaar is. De procedure is voor de baby een vreselijke. Google er maar eens naar abortus 18 weken. Geen optie dus. Er zijn voldoende andere wegen. Home kunnen je heel goed verder helpen! Geniet van je kindje!
Beetje een vreemd verhaal vind ik ik veroordeel je niet mocht je echt in deze situatie zitten maar zwanger worden als je ongesteld bent lijkt mij nogal onlogisch sowieso de keus om nu nog abortus te plegen zullen ze ook niet snel achter staan denk ik het kindje is immers al gaan vormen mag je dit officieel gezien niet tot 12weken zelf bepalen? Ben er niet zo in thuis maar dacht dat als er iets medisch was het Tot 24 was toch correct me of im wrong maar ik hoop dat je een verstandige keuze kunt maken het gaat wel om een Mensje mocht je dit verhaal er op gezet hebben voor aandacht dan doet dit mij erg denken aan de break out magazine van vroeger waar zulke verhalen ook altijd werden ingestuurd er zijn genoeg mensen hier op die forum die problemen hebben met zwanger raken en dam vind ik het vaag dat mensen zulke dingen plaatsen zie het vaker voorbij komen laatste paar dagen maar ik veroordeel je niet hoor begrijp me niet verkeerd als je echt in deze situatie zit moet je echt hulp vaan zoeken
Meid, volgens mij heb jij je keuze al gemaakt. Je wilt je kindje houden. Alleen je wil ook graag dat je ouders aan die kant staan. Dat is niet zo, helaas. Mijn advies is; ga ervoor en bel vandaag een verloskundige. Zeg je ouders dat ze opa en oma worden en dat je ze nodig hebt. Laat ze dan even aan dat idee wennen en dan hoop ik dat ze naast je gaan staan om jou te steunen.
Nooit laten weghalen als jij heter niet mee eens bent, achtervolgd je de rest van je leven. Ik ben zelf ook jong moeder al iets ouder dan jou, we hadden niets maar we hebben het toch mooi voor elkaar gekregen. Er zijn genoeg instanties die je kan helpen. Met 18 weken is je kindje al een kindje en als je dat dsn ziet ben je echr niet blij. Ik ken iemand die heeft ook abortus gedaan met 17 weken en we hebben een vermoeden dat het kindje niet dood was , ik vergeef het hun nooit meer! Meid je krijgt spijt je hebt al gekozen, praat er met je ouders over en probeer hulp te zoeken
Abortus... alleen het woord al. Sorry als ik hard over kom maar ik ben zo ontzettend tegn abortus! En al 18 weken zwanger. Je kindje is al zo goed als af.. hij/zij groeit in jou buik om op deze wereld te komen. Het is natuurlijk jou leven en jou beslissing maar abortus met 18 weken is echt in mijn ogen veeeeeel te laat.. uberhaubt abortus. Ik geloof dat als je het kindje houd dat het goed komt, hoe dan ook! Je vind er je weg in. Durf je het niet aan.. dan heb je altijd nog de keus om als adoptie af te staan.. erg moeilijk, maar je kind verdiend net zo goed een mooi leven als dat iedereen dat verdiend.. en hoort niet zn hele leven af te moeten geven.. Maar zoals hierboven al beschreven, volgens mij heb jij je keus al gemaakt en ik hoop echt dat je hiervoor kiest en kiest voor het leven van je kind. Liefs!
Abortus met 18 weken kan echt niet meer, vind ik. Toen ik mijn echo zag met 10+5 weken wat het echt al een minimensje, laat staan met 18 weken. Wat al eerder is gezegd: Google eens op abortus 18 weken. Verschrikkelijk hoe dat gaat. Misschien moet je het je ouders ook laten zien/lezen. Niet om ze te chanteren, maar om hen te laten inzien dat het gewoon geen optie meer is. Je kunt altijd nog voor adoptie gaan als je het niet meer kunt houden. Zal ook loodzwaar zijn, maar je kindje krijgt dan wel de toekomst die hij/zij verdient (mocht jij dat niet kunnen bieden). Ik zou meteen contact opnemen met het Fiom. En ben ook benieuwd wat je verloskundige zegt over deze situatie?
Sorry maar ik vind het heel erg dat je al 13 weken weet dat je zwanger bent en dan nu , juist nu het al evht een minimensje is die je notabene al kunt voelen denk je nog over abortus na.....? Voor mij zou abortus echt geen optie meer zijn maar jij bent idd duidelijk niet verantwoordelijk genoeg om voor een kindje te zorgen .. Denk dat je dan toch maar eens adoptie zou moeten overwegen. Verder wens ik je veel succes met je keuze
Dat vind ik nogal cru gezegd. Wie weet nu hoe TS echt is? Dat weten we toch niet? TS, abortus daar is het nu al te laat voor en je staat er zelf niet achter dus laat die optie al maar vallen. Een andere optie is adoptie, eventueel pleegouders. Maar eerst echt even een open gesprek met je ouders erover hebben. Zij zijn namelijk diegenen die je gaan moeten helpen moest je het kindje houden. Want zonder partner en zo jong zijnde is het echt niet makkelijk zonder steun van je ouders. Praat dus eerst nog eens met hen maar voor je dat doet doe dan wat opzoekwerk, werk een schema uit van kosten en (eventuele) inkomsten, etc. etc. Zo zien ze dat je je er niet onbezonnen in stort.
De keuze is niet onmogelijk. Niemand mag deze keuze voor jou maken, en als je twijfelt over abortus moet je het dus niet doen. Het 'niet maken van een keuze', wat je deed een paar weken geleden, was ook een keuze. Het is helaas niet aan je ouders om je te vertellen wat je moet doen. Het is aan hen om je bij te staan en je te steunen in welke situatie je dan ook belandt. Ze reageren zich af, en alles wat ze voor jou voor ogen hadden lijkt ineens opgelost in het niets. Het krijgen van een kindje is niet het einde van je leven. Het is een mooi, zwaar, heftig, nieuw begin. Ja, je krijgt er een ton aan verantwoordelijkheden bij, maar waar een wil is is een weg, en ook jij kan nog steeds gaan studeren. Bespreek de optie voor een vaderschapstest, ga praten met je verloskundige, ga op zoek naar waar je terecht kan voor hulp. De tijd van uitstellen is voorbij, het is tijd om te gaan handelen naar de situatie. Accepteren en doorgaan.
Alleen al dat abortus met 18 weken in je op kom. Ik snap echt wel dat als je nog zo jong bent het moeilijk is, maar voor alles is een oplossing de 1 alleen wat moeilijker dan de ander. Ik heb een echo gehad met 11 weken, dan is het al een compleet mensje wat lekker aan het bewegen is, over 6 weken is jouw kindje gewoon levensvatbaar.. Denk er goed over na, want het kan een keuze zijn waar je levenslang spijt van zal hebben.. En luister vooral naar je eigen gevoel en niet naar het wat andere zeggen, jij maakt het mee en hun leven daarna weer vrolijk verder! En mijn mening is altijd, dat kindje heeft er niet om gevraagd je bent er zelf bij geweest, dan moet je het risico ook niet lopen om zwanger te raken. Er zijn tegenwoordig zoveel middelen om dat tegen te gaan.. Heel veel succes in deze lastige tijd en keuze die je gaat maken!
Het is niet aan je ouders om jou te vertellen wat je moet doen, maar het is ook niet aan hen om jouw verantwoordelijkheden over te nemen. Oftewel, hou je kindje en ga ervoor (je wil het duidelijk houden), maar zorg dat je dan ook onafhankelijk van je ouders kan zijn! Je bent 17, dat is jong om moeder te worden maar bijv. begeleid kamerwonen zou kunnen en dan met zo'n training speciaal voor jonge moeders erbij. Er zijn hier vast wel vrouwen op het forum die je daarin wegwijs kunnen maken. Wat betreft bijv inkomen, je hebt je havo en zou dus kunnen gaan werken om in het levensonderhoud van jou en je kindje te voorzien. Maar doe daar alsjeblieft wel een vervolgopleiding bij, bijv. een avondopleiding of een thuisstudie! Want met alleen middelbare school kom je niet ver, daar krijg je op een dag spijt van. Het zullen heel pittige jaren worden, maar je bent nog jong en als ik lees dat jij je niet laat chanteren door de vader van je kindje en je eigen plan trekt dan denk ik: "Jij komt er wel!" Succes meissie
Nou sorry maar het feit dat ze zo lang heeft gewacht en het zo ver heeft laten komen en dan nu zelfs nog abortus overweegt spreekt voor mij niet echt van verantwoordelijkheidsgevoel.
Of juist wel.. Als je zo jong bent laat je makkelijk op je in praten en vooral door je ouders. Dus vind het goed dat ze het überhaupt bespreekbaar maakt ook al is het op een forum waar iedereen z'n ongezouten mening kan geven.
Ik denk dat we allemaal wel kunnen stoppen met goedbedoelde adviezen, want ik ben er namelijk vrij zeker van dat dit een lul verhaal is... Ze was ongesteld, had seks, en poef ze was zwanger?! Jaja... ik wist niet dat dat kon. Er zitten genoeg vrouwen op dit forum die jaren lang allerlei behandelingen moeten ondergaan en teleurstelling na teleurstelling krijgen te verwerken, en die absoluut niet zitten te wachten op een 17 jarige snotneus met een aandachtsprobleem die roept dat ze zwanger is geworden, omdat het condoom is gescheurd tijdens de seks terwijl ze ongesteld was..... En dan lekker begint over abortus bij 18 weken zwangerschap, omdat ze weet dat veel mensen hierop gaan reageren.. Ik stel voor dat we haar negeren. Negatieve aandacht is namelijk ook aandacht. En wellicht dat TS (als ze dit al leest) eens gaat nadenken over wat ze aan het doen is...
Meid wat een moeilijke situatie! Ik kan wel begrijpen dat je het moeilijk hebt, je ouders staan niet achter je en de vader laat niks meer van zich weten.. Dus logisch dat je gaat twijfelen. Vergis je niet, je bent zwanger dus er gieren een hoop hormonen en emoties door je lijf. Als jij het kindje wilt houden dan moet je dat echt doen. Want als jij het kindje echt niet had gewilt, had je de keuze al eerder gemaakt.. Bel de verloskundige die weet echt wel goeie instanties die je kunnen helpen!