Mijn schoonzusje ook, omdat de gynaecoloog bleef 'doorzeuren' dat ze beter vaginaal kon bevallen. Dit zou natuurlijker zijn en over de risico's werd haar weinig verteld. Het is bijna misgegaan doordat het een stuitbevalling was en mijn nichtje heeft hier een lichamelijke handicap aan overgehouden. Mijn schoonzusje een reusachtig schuldgevoel. In dit geval had de gynaecoloog wel wat objectiever mogen zijn en alle voor en tegens mogen vertellen. Een keizersnee is meer risicovol voor moeder, maar heeft minder risico's voor de baby in tegenstelling tot een natuurlijke bevalling.
Ons kindje lag ook in een stuit. Er is ons destijds voorgesteld om een draaipoging te doen. In het ziekenhuis hebben toen verschillende echo's gemaakt om te zien waar de plancenta zich bevond (ik schrik er dus wel van dat dit soms toch fout kan gaan) en hoe ons kindje lag. Alles zag er positief uit, dus we hebben er voor gekozen om 1 keer een draaipoging te doen. Dit wilde niet lukken, ons kindje wilde niet draaien. Er werd daarna gelijk gekeken of het voor mij mogelijk was om een stuitbevalling te doen. En ook dit zag er positief uit. onze gyn vertelde ons dat zij zeker voor een stuitbevalling zou gaan. Een keizersnede is toch wel weer een operatie. Natuurlijk hebben wij in de tussentijd een hoop informatie verzameld en alle voors- en tegens afgewogen. Het blijft een moeilijke keuze. Ze hebben ons goed ingelicht. Wat ze je ook adviseren, het is en blijft je eigen keuze. Ons kindje is dus d.m.v. een stuitbevalling ter wereld gekomen. Geen complicaties en volgens mij (kan het niet vergelijken...) verschilt het weinig van een normale bevalling.
Mogelijke complicaties bij de moeder De kans op complicaties voor de moeder is bij een bevalling in stuitligging niet groter dan bij een bevalling in hoofdligging. Wel is er meer kans dat de gynaecoloog tijdens de bevalling besluit tot een keizersnede. Mogelijke complicaties bij het kind Kinderen in stuitligging die gewoon (vaginaal) worden geboren, worden vaker kort na de geboorte op de couveuseafdeling opgenomen dan kinderen die geboren worden na een keizersnede. Na een gewone bevalling na 38 zwangerschapsweken is bij ongeveer 1 op de 20 kinderen couveuseopname nodig, en dat is tien keer vaker dan na een keizersnede. Er bestaan verschillende redenen voor zo'n opname. Soms heeft het kind na de geboorte behoefte aan extra zuurstof of moet het geholpen worden bij de ademhaling. Een andere reden voor een couveuseopname is een beschadiging die bij de geboorte is opgetreden, zoals een botbreuk, een zenuwbeschadiging of een hersenbloeding. Een dergelijke beschadiging komt zelden voor (bij ongeveer 1% van alle kinderen in stuitligging), maar ongeveer tweemaal vaker na een gewone bevalling dan na een keizersnede.
Uitstekend verwoord en geheel mee eensch! Overigens zou ik ook niet kiezen voor een natuurlijke bevalling zonder versie vanwege het verhoogde risico op zuurstoftekort. (wow, nog maar een paar weken meid!!!)
........ gelukkig maar..... maar wil wel zeggen dat de risico's groter zijn voor het kindje dan bij een keizersnede.... voor mij dus de reden om voor een ks te kiezen..... (gelukkig kwam het niet zover).
Ik vind dat je altijd een keuze mogelijkheid moet hebben. Niemand kiest voor een KS per definitie. Ik denk dat bijna iedere vrouw een vaginale bevalling wil. Bovendien zijn de napijn en herstel niet te vergelijken met een vaginale bevalling, om over ruggeprik en narcose nog maar te zwijgen. Hier een geplande KS met volledige narcose en een vaginale bevalling. Het lijkt me dat de veiligheid van het kind altijd voorop moet staan, en in sommige gevallen is het dan echt beter om die KS te doen.
De dag voordat onze kleine geboren werd, kwamen ze bij de vk er achter dat hij in stuit lag. Gelijk door voor een echo want ik was 36+6 dagen zwanger. De echo klopte en de volgende dag zou ik voor een draaipoging gaan. Wel werd erbij vermeld dat ik mijn tas mee moest nemen omdat tijdens de draaipoging mijn liezen zouden kunnen breken. Ik had mijn tas al klaar staan, dus die hoefde ik niet meer te pakken. Die nacht braken spontaan mijn vliezen alsof onze kleine man geen zin had in die hele draaipoging. VK gebeld en die zei: je wilde toch thuis bevallen? en je bent 37 weken toch. Ga dan maar even slapen nog (het was 04.45 uur). Wat de VK niet wist (was een andere vk als die ik die dag ervoor had gehad) is dat hij dus in stuit lag en ik dus niet thuis mocht bevallen. Toen was ze er binnen 10 minuten. Ga maar door naar het ziekenhuis ik bel wel dat jullie eraan komen. WIj naar het ziekenhuis. Daar werd alsnog gekeken voor de draaipoging. Maar helaas had ik al te weinig vruchtwater en konden ze hem niet draaien. Hij is toen met een KS gehaal. Achteraf maar goed ook, want onze kleine vent had een hartafwijking (en vernauwde aorta) wat ze op geen enkele echo hebben gezien. Ik ben dus achteraf heel blij dat ik een KS heb gehad. Ik wil niet weten wat er was gebeurd als ik normaal was bevallen. Overigens is hij met 14 dagen geopereerd en is nu alles in orde met onze kleine man. We hebben doodsangsten uitgestaan voor de operatie en tijdens de operatie. Nu zal hij zijn gehele leven wel onder controle blijven van het ziekenhuis. Gelukkig is ons ventje verder gezond!
Ik ben bij mijn eerste kindje wel voor een uitwendige versie gegaan....helaas zonder succes. Daarbij hebben ze mij helemaal niet op de hoogte gebracht van de evt. gevolgen. Daar ben ik achteraf pas achter gekomen. Ik zou nu niet meer zo snel kiezen voor een draaipoging, maar direct tot een ks besluiten. Uiteindelijk is mijn zoontje...hoe eigenwijs zelf een week voor de geplande ks gedraaid.
(off topic) @belliebel wat een verhaal zeg.....!!!! maar goed dat het dan op deze manier verlopen is..... en denk idd maar niet te veel na over "als".... Gelukkig is jullie ventje nu gezond!
ze zegt toch ook maar 1% maar zelfs dat risico wou ik niet nemen. mocht het ook niet zelf doen omdat baby te groot werd geschat
Knijp me eens (wel zachtjes graag )! @belliebel wat een verhaal. Bij jullie was de stuit eigenlijk een geluk bij een ongeluk. Fijn dat alles goed gaat met jullie mannetje.
Ik schrik echt erg van alle negatieve verhalen over draaipogingen en stuitbevallingen. Toen wij voor die keuze stonden, zaten aan beide opties (een bevalling of keizersnede dus) evenveel negatieve als postitieve kanten. Ik krijg nu bijna het gevoel dat ik een slechte keus heb gemaakt voor ons kindje, terwijl echt alles perfect is gelopen. Ik stond er toen echt voor de volle 100% achter! We hebben ons destijds goed laten informeren en hebben zelf ook informatie vergaard. Ik zou nooit voor een stuitbevalling hebben gekozen als er teveel risico's zouden zijn voor ons kindje! Helaas hoor ik nu dus ook pas de negatieve kanten van het verhaal...
Het gaat hier in eerste instantie niet om de keuze stuitbevalling vs keizersnede maar draaipoging vs geen draaipoging. Vooralsnog zitten er aan een keizersnede wel meer risico's dan aan een normale bevalling zonder stuitligging.
VOOR het kindje..... had ik het over.... voor het kindje is een draaipoging risicovoller... en als je het kindje NIET draait...... of het werkt niet... is voor het kindje is een stuitbevalling risicovoller.... dan een KS..... En of je het kindje wel of niet draait.... het moet er toch uit... one way or the other.... en dan kies ik dus voor de minste risico's voor het kindje....
moet trouwens zeggen dat ik ZELF gedraaid ben..... maar tegen mn moeder zeiden ze niet eens wat ze gingen doen...... Ze pakte gewoon buik.... en voordat mn moeder kon vragen, wat ze gingen doen... draaide ze al een kwartslag en daarna nog een keer.... pffffffffff......... tis wat.... niets controles etc. etc.
Onze 2e heeft een tijdlang in stuit gelegen... Vanuit dat gegeven heb ik nagedacht over een evt stuitbevalling of KS.. Ik zou hebben gekozen voor een KS. Naar mijn mening ligt een kindje niet voor niks in stuit en er zaten voor mij teveel nadelen aan een draaipoging.. En voor een ruggenprik etc, dat heb ik dus helemaal niet meegenomen in mijn beslissing.. De ruggenprik (bij een KS, dus niet alleen als pijnbestrijding) is een manier van verdoven die al lange tijd wordt toegepast en niet alleen bij bevallende vrouwen..dus dat was voor mij niet iets waarover ik me druk zou maken.. Uiteindelijk is mevrouw gedraaid en ben ik, na inleiding, vaginaal bevallen..
met het doordenken: Wat als...ben ik ook heel snel gestopt. Zat mezelf alleen maar gek te maken. Volgens artsen hebben we gewoon optijd gereageerd op dinand en zaten we dus op tijd in het ziekenhuis. We hadden geen uur later moeten zijn. Door zulk soort dingen krijg je wel een andere kijk op dingen en geniet ik nu extra veel van dat kleine manneke. Ik heb overigens eigenlijk geen last gehad van de KS. Natuurlijk wel wondpijn, maar was er vrij snel weer bovenop. Nu bijna 4 maanden later heb ik eigenlijk helemaal geen last meer van de wond. Scheelt misschien ook dat ik pas 23 ben.