Ik wil even mijn verhaal kwijt .... Vorige week donderdag gingen mijn man, dochtertje en ik voor de eerste 12 weken echo. Helemaal zin in natuurlijk, je kindje bekijken .... Maar wat een teleurstelling ... Ik zag het zelf ook al gelijk, de echo was niet goed. Je weet dat het kan natuurlijk zo rond de 3 maanden, maar je schuift het weg en denkt er niet te veel aan. En dan is het niet goed, of ik een klap met een hamer op mijn hoofd kreeg. Verloskundige kon niet goed zien wat het was wat in mijn baarmoeder zat en wilde dat de gynacoloog ernaar keek. Volgende dag naar het ziekenhuis en de gynacoloog vertelde ons dat het gestopt is in de ontwikkeling, maar dat het een 1 eiige drieling was. En dan gaat het allemaal zooooo snel. Je krijgt pillen mee om "het" los te maken en om weeen op te wekken. Dinsdag al voor curretage geweest ... In 1 week ben je alles kwijt en ik voel me nu zo leeg . Lichamelijk heb ik gelukkig geen klachten meer, maar soms valt het je zo aan. Ik kan niet uit mijn hoofd zetten dat het een drieling zou zijn geweest. Mensen in mijn omgeving zeggen: Moet je toch ook niet aan denken een drieling? Nou dan denk ik, had ik ze maar gewoon mogen houden ... Ondankks dat het niet verder ontwikkeld is voelt het gewoon als verlies van een kind, voor mij dan. Morgen wilde ik weer gaan werken. Ik voel me verder goed. Ik weet ook niet waar ik goed aan doe. Verloskundige ziet liever dat ik nog wat rust hou, maar dat vind ik zo moeilijk als ik me goed voel. Zijn jullie snel weer gaan werken? Mijn baas heeft me al ergens gesignaleerd, dus vind ik dan weer dat ik het niet kan maken om niet te gaan werken morgen. Pfff, wat er allemaal in je hoofd omgaat. Ik heb nooit geweten dat een miskraam zoveel impact heeft!
Jeetje wat een vreselijke klap hebben jullie gekregen. Van de weken van geluk zo ineens naar niets, wat kan het leven toch gemeen zijn... En wat ene vreselijke opmerking, een 3ling wil je toch niet? Het waren verd*mme wel júllie kindjes! Niemand geeft vrijwillig 1 of 3 kids af... Hier kregen wij afgelopen woensdag na 2 goede echo's te horen dat ons kleintje al 3 weken niet meer leefde. Ook een vreselijke klap, net nu je bijna de rotperiode uit bent (ik had veel bloedingen gehad maar wel steeds goede echo's)... De dag erop ben ik gecurreteerd. Morgen ga ik weer werken. Heb nog wel bloedverlies maar dat is gewoon menstruatie achtig. Gister nog redelijk wat buikpijn gehad maar met een paracetamol is het goed te houden. Ik heb liever weer wat andere mensne om me heen en afwisseling, dan denk ik er misschien niet iedere minuut aan. Heel veel sterkte met het verwerken van dit vreselijke nieuws, Knuf.
Ik wil je heel veel sterkte meis. Of beter gezegd jullie wat je mannetje heeft ook heel wat te verwerken. Wat een rotopmerking heb jij gekregen seg!:x Dat geloof je eigenlijk toch niet. HOE kan iemand nu zoiets zeggen? Het waren wel jou kindjes in wording. Levende wezentjes. Ik had geen drieling maar ik heb ook al rotte opmerkingen gekregen. Dat ik het maar moet vergeten. Ik maar moet doen alsof de zwangerschap er nooit is geweest... *WAT?* Wat het werken betreft. Je moet doen waar jij ge goed bij voelt. Voel je je lichamelijk en geestelijk klaar dan moet je dat zeker doen. Gaat het niet kan je nog even terug niet? Ik zou het doen als het voor jou goed voelt. Maar het is niet omdat je baas je gezien heeft dat je je schuldig moet voelen als het nog niet lukt. Dat je lichamelijk ok bent dat begrijp ik. Maar psychisch heeft het ook een heel heel grote impact. Dus aan jou de keuze... Veel knuffeltjes...
Lekker gevoelig dan die reacties a la 'moet je toch ook niet aan denken, een drieling?' Heel veel sterkte meid!
Hè wat naar zeg voor jullie.. ! Vreselijk die opmerking die je gekregen hebt. Mensen kunnen zich maar moeilijk in een ander inleven. Veel sterkte voor jullie!
Heel veel sterkte! Dat soort opmerkingen zouden helemaal nooit meer gemaakt mogen worden! Sterkte met het verwerken van jullie grote verlies! Liefs en een knuffel!
Ik heb het gelukkig nooit mee hoeven maken, maar ik zou als ik jouw was wel even rustig aan doen. Je lichaam heeft heel wat te voorduren gehad en zelf in je hoofd moet je het ook even op een rijtje zetten. Natuurlijk is het erg om een mk te krijgen, van 1 of 3 dat maakt niet uit. Het waren jouw kindjes!! En wat een ander dat zegt moet je toch niet aandenken aan 3. Ach laat ze kletsen. Voor jouw is ieder kindje welkom. 1 of 3 dat maakt niet uit. Je past je leven er dan toch wel op aan. Ik wil je heel veel sterkte toewensen!! Doe rustig aan en denk goed aan je zelf aan je eigen lichaam!!
Heel veel sterkte met het verlies van je drie kleine ***..... Wat een rotopmerking heb jij naar je hoofd gekregen zeg:x, ik kan me er steeds kwader om maken als ik weer zoiets lees/hoor! Neem alle tijd die je nodig hebt om dit te verwerken meis, en als jij je goed genoeg voelt om te gaan werken, dan moet je dat gewoon doen. Zo niet, dan niet, je moet nu vooral alleen maar aan jezelf denken hoor! Ikzelf heb laatst 2 maanden thuis gelopen na m'n 3e MK, ik kon het allemaal eventjes niet meer aan en heb alle tijd voor mezelf gekregen om het een plekje te geven. Nog steeds gaat het door m'n hoofd en denk ik er iedere dag wel aan, maar die tijd voor mezelf heeft me zeker goed gedaan! Nogmaals: enorm veel sterkte!
Heel veel sterkte met dit verlies meid .. En je werk , als je er niet aan toe bent en de vk raadt je aan om nog ff rust te houden , zou k die rust pakken , het is niet niks wat er is gebeurd .....En er is een verschil tussen kunnen werken en ergens gesignaleerd zijn he lieverd ..Wat niet gaat , dat gaat niet ..kknufffffffffffffffffffffff
oohhh meis, vind het zo vreselijk voor je... Jouw lichaam heeft deze wonder gecreeerd, en helaas heeft het niet zo mogen zijn. Je verdriet is 3x zo groot, want je hebt nu 3 kleine sterretjes daarboven. Ze zijn in ieder geval niet alleen, ze hebben elkaar... Neem zoveel tijd als jij nodig hebt. Voel je nergens verplicht toe, en helemaal niet naar je baas. Je hebt psychisch heel wat te verwerken. Heel veel sterkte aan jou en je partner! En aan die persoon waar je die opmerking van hebt gehad: verkoop maar een flinke dreun namens mij! (mag wel duidelijk zijn waarom)