Ik zit in schaal 50 vvt, bovenste trede (kan niet meer hoger) met 28 uur en maximaal ORT, ik werk alleen maar nachten en een incidenteel weekend dagdiensten, €3400 netto per maand.
Ik zag gisteren in Intratuin een moeder die haar kind aan het opvoeden was. Ging even gepaard met een hoop gekrijs. Maar HULDE! Je kind hoeft niet altijd zijn of haar heilige zin te krijgen. Nee, ook niet om de lieve vrede te bewaren. Je kind wordt ooit een puber en uiteindelijk een volwassene. En kinderen, pubers en volwassenen die niet kunnen accepteren dat 'nee' ook een antwoord is en dat niet alles in het leven gaat zoals jij wilt, zijn vreselijke mensen. Overigens heb ik dan weer weinig moeite met een kind dat even op de grond in een winkel of op straat ligt te krijsen. Sterker nog: ik kan er veel waardering voor opbrengen als ouders een grens stellen en niet mee gaan in elke gril van hun kind. Als je uit eten bent, vind ik het dan wel netjes om je kind even op te rapen en mee naar buiten te nemen tot het gekrijs weer voorbij is. Wij hebben dat 1x gehad bij de Griek. Als we met jonge kinderen uit eten gingen, deden we dat altijd bijtijds, geen voorgerecht nemen en dan na het hoofdgerecht keken we wel of een dessert er nog in zat. Daar hebben we ons dus 1 keer op verkeken. Dat betekende dus om de beurt met een kind naar buiten, de ander gauw het dessert naar binnen schuiven. Maar goed, dat soort dingen horen er soms ook wel bij, als je aan kinderen begint.
Ik heb hier een dubbel gevoel bij. Aan de ene kant vind ik niet dat je niks meer zou mogen doen als je eenmaal kinderen hebt. Aan de andere kant vind ik ook dat als je aan kinderen begint, dat je je moet realiseren dat je leven toch echt gaat veranderen. Maar ja, bij een kindermusical kun je verwachten dat het niet doodstil is tijdens de voorstelling. Dus op zich een prima plek om lekker met je hele gezin heen te gaan. Als een baby dan echt gaat huilen, vind ik wel dat één van de ouders met de baby naar buiten moet gaan tot het kindje weer gesust is. Wij zijn met onze kinderen van jongs af aan gewoon dagjes weg geweest, uit eten gegaan etc. We letten er wel op dat ze geen overlast veroorzaakten. Dus: zorgen voor wat afleiding in een restaurant, even mee naar een rustig plekje nemen als ze huilden. Daarnaast vroegen we ook wel eens oppas als we bijvoorbeeld 's avonds een feestje hadden.
Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen net zo sterk kunnen touwen om hun hond als om een geliefde. Misschien eerder jouw gebrek aan empathie.
Ik vind dat religieus onderwijs (inclusief weekendscholen) afgeschaft moet worden. Scheiding van kerk en staat is belangrijk. Ik vind dat na een tweede kind geen kinderbijslag of kinderopvangtoeslag moet worden uitgekeerd. Als je meer dan twee kinderen wil moet je zelf goed nadenken en je broek kunnen ophouden. Ik vind het enorm storend hoe verslaafd kinderen zijn aan schermpjes.
Thuis hoef je niet eerst een kwartier of langer aan tafel te zitten tot het eten wordt gebracht. Dus dan gaan we aan tafel en eten samen. Simpel. In een restaurant heb je wel die wachttijden. Ik verwacht van jonge kinderen niet dat ze dan stil blijven zitten. Sommige kan je makkelijk bezighouden met een puzzeltje of tekening. Maar heel veel ook niet. Rennen en gillen Is niet gewenst. Dus dan heb je de opties Restaurant met speeltuin of iets te spelen aan tafel waarmee ze rustig kunnen blijven. Ik zie niet in waarom het zo vreselijk is als dat soms ook een scherm is.
Ik snap niet waarom mensen daar zo fel op zijn. Wordt jij verplicht om je kind naar een religieuze school te sturen? Nee toch? Laat dan andere mensen daar vrij in om daar wel voor te kiezen.
Ik snap dat wel. Waarom wil je kinderen leren dat je anders bent wanneer je gelooft dan wanneer je niet gelooft? Waarom heb je daar een aparte school voor nodig? (terwijl de kinderen na schooltijd in hetzelfde team sporten bij de sportvereniging, hoe krom).
Zo was ik eens met man uit eten. Wij samen genieten op het terras zonder kinderen. Zien we op het terras tegenover een man opstaan met huilende baby op de arm. Rondjes lopen. Weer terug zitten. 2 tellen later zijn vrouw met de baby. Rondjes lopen en terug zitten. Etc. Wij tegen elkaar: wat heerlijk dat we die tijd ver achter ons hebben
Omdat algemene Nederlandse normen en waarden voor meer verbinding zorgen dan het benadrukken van verschillen op scholen. Scholen zouden ook gemengder worden, waardoor kinderen meer contact krijgen buiten hun eigen vaste kringetje en er meer wederzijds begrip zou kunnen ontstaan.
Ik snap je redenering eigenlijk niet, sorry. Maar ik probeer er op te reageren: Onze kinderen zitten op "bijzonder onderwijs", in dit geval een religieuze school. Daar zitten ze niet op, omdat we ze weg willen houden bij andere kinderen die anders geloven(funfact, de meeste christelijke gezinnen doen hun kinderen hier gewoon naar regulier) Maar juist omdat deze school op veel vlakken aansluit bij hoe wij zelf in het leven staan en willen staan. Bepaalde dingen worden niet gedaan op school wat we fijn vinden, bepaalde onderwerpen worden anders benaderd etc. Dat heeft toch helenaal niks te maken met dat ze op sportclubs zitten?
Ik vind dat we allemaal wat meer moeten ontprikkelen (minder "aan" staan via digitale kanalen) en dan kunnen we hopelijk elkaar en elkaars kinderen wat beter verdragen.
Een school zou zich kunnen beperken tot het aanleren van lezen, schrijven, rekenen en andere algemene vaardigheden. Dan kan leren over het geloof daarbuiten. Dan mengen meer mensen zich met elkaar, en kom je allerlei verschillende mensen tegen, net zoals in "het echte leven". Ik vind het niet zo vreemd beredeneerd. Al hou je met alle soorten onderwijs (jenaplan, dalton, vrije school, etc) toch ook wel dat soort soort zoekt, denk ik.
Tja definieer algemene Nederlandse normen en waarden.. Ik denk dat elke ouder een school kiest die aansluit bij wat je belangrijk vindt. Daarom zijn er zoveel verschillende soorten
Precies dit. Een school is geen kerk, maar een instituut waar kinderen voorbereid worden op de maatschappij. Geloof hoort ook bij een maatschappij, maar ik vind dat kinderen iets moeten leren over alle geloven die er zijn. Niet maar over 1 geloof. Dat kan thuis. Een onderwijsssysteem is heel wat anders dan een religeuze overtuiging. Al hoewel ik vind dat het aanbod op alle scholen gelijk zou moeten zijn en je dus in principe je kinderen naar de dichtstbijzijnde school zou moeten kunnen sturen.
Ja met dat laatste ben ik het eens. Dat is in mijn ogen net zo zeer een "stroming", met mensen met overeenkomsten En dat had je vroeger ook met de komst ban de openbare basisscholen en de nutsscholen. Als.school zich zou beperken tot enkel lezen en schrijven etc, zouden veel kinderen opvoeding missen helaas.
Ik denk niet dat het gaat over "je kinderen leren dat ze anders zijn" . Ik denk dat ouders een school kiezen waarop zij (en hun kinderen) zich het meest thuis voelen. Voor de een betekent dat de keuze voor de vrije school. Een ander voelt zich het beste op een reguliere openbare school. En weer een ander op een streng christelijke school. En wat betreft sport of andere clubs. De kinderen kiezen de sport of activiteit die ze het leukste vinden en daar worden ze lid van.
Nou je maakt toch onderscheid in kinderen die 'van de kerk zijn' en kinderen die dat niet zijn. Toch leren ze hetzelfde alfabet en dezelfde rekensommen.
En precies daarom is er de onderwijsinspectie. Die controleren of de basis in orde is. En daarnaast zijn scholen vrij om invulling te geven hoe ze die basis aanbieden (in typen onderwijs zoals vrije school, jenaplan, dalton etc) en wat ze daarnaast wel of niet aanbieden (religie, wel geen lentekriebels of op andere wijze, etc) Of heb je liever een eenheidsworst waarbij elk kind in hetzelfde niet-passende keurslijf moet lopen?