Tjah. Dat is vast fijner, maar niet altijd haalbaar voor ieder gezin. Ik sluit me aan bij een aantal reacties hierboven. Een keer wat gehuil in een winkel is niet altijd te voorkomen en ook geen grote ramp.
Bizar he. Ik knip de haren van m'n zoontje voortaan zelf. Elke 6 weken 25 euro vind ik echt duur. Zelf ga ik eens per 2/3 jaar ongeveer naar de kapper om highlights te zetten. Puntjes knip ik ook zelf. Ik was 300 euro kwijt. Gaat he-le-maal nergens over. Nu heb ik wel zo'n beetje de duurste kapper in de stad en is de service en kwaliteit echt top, maar het blijft een bak met geld. Er zijn kappers die dat voor een derde van het bedrag doen.
Om nog even door te gaan op het 'gedrag van kinderen'. Onpopulaire mening: ik geloof niet in ingezet gedrag. Kinderen kunnen dat niet, tenzij het aangeleerd is. 9 van de 10x ligt er onder het huilen/aandacht vragen, schreeuwen/gillen een behoefte die vervuld moet worden. Omdat kinderen nog niet in staat zijn om het op een begrijpelijke manier te uiten, als in praten en benoemen wat je voelt, wordt er gehuild, geschreeuwd, geklierd, etc. Maar bewust inzetten? Nee dat geloof ik niet. Ik hou het bij mijn motto. Niemand is een klier voor z'n plezier.
Je zou ook zelf als je het zo erg vindt online kunnen bestellen toch? Ik heb ook wel eens met een krijsend kind in de winkel gestaan, omdat hij geen snoepjes mocht. Nou dan ga ik echt niet weer naar huis hoor. Het is even heel vervelend, voor mijzelf en voor de mensen erom heen, maar ik ga zulk gedrag niet belonen. Dus ik doe boodschappen, zonder de snoepjes en met krijsend kind onder de arm. Jammer dan. Als je geen last wil hebben van andere mensen, moet je niet naar plekken gaan waar veel andere mensen zijn. En dan heb ik het niet over echt overlast, zoals dronken mensen oid, maar wel over huilende kinderen, want dat hoort nu eenmaal bij het leven.
Ja jij gelooft ook alleen maar je eigen waarheid. Jij noemt iets een feit terwijl dat net zo.goed jouw mening is.
Ik denk juist dat zo'n houding ervoor zorgt dat kinderen zich gaan misdragen. Ik ken jouw kinderen niet, maar veel kinderen kunnen echt de boel wel manipuleren. En dan heb ik het niet over kinderen die huilen, omdat ze overprikkelt zijn om welke reden dan ook of zich pijn hebben gedaan, maar om aandacht te trekken? Dat bestaat echt wel. En als het wel gedaan wordt als een schreeuw om aandacht, dan zou het nog niet op een vervelende manier hoeven.
Lijkt me inderdaad praktischer Maar vaak zijn zo een uitspraken ook gewoon overdreven. Hier een dramaqueen van de bovenste plank. Klein schaafwondje (van het soort dat ik het zonder bril echt niet zie) en kan gelijk helemaal niks meer. Dan vraag ik meestal ook of ik 112 moet bellen. Dan een aai over zijn bol. Vriendelijk negeren. En dan is het snel weer over.
Ja hier juist het tegenovergestelde. Mijn dochter heeft een enorm hoge pijngrens. Dat heeft al meerdere keren tot heel vervelende en gevaarlijke situaties geleidt, dus als zij aangeeft veel pijn te hebben, ben ik gelijk in staat de huisarts te bellen. Niet de ambulance, die bel ik alleen als iemand bijna dood aan het gaan is denk ik. Heeft ze niet van een vreemde. Toen ik in het ziekenhuis kwam met weeën wilden ze me naar huis sturen, want ik was veel te rustig voor een bevallende vrouw. Oeps, toch zeker al 6cm ontsluiting. Maar zelfs dan, iedereen heeft een andere pijngrens natuurlijk. Sommigen zijn idd mieperds, die om alles zeuren, maar als je het zelf niet ervaart is het lastig om er wat van te vinden.
Wanneer ze zich op die manier gaan misdragen, ben je als ouder te laat en is de behoefte niet vervult waardoor het kind dat gedrag laat zien. Die haalt dan gewoon alles uit de kast om ervoor te zorgen dat het gehoord wordt. Negatieve aandacht is ook aandacht. Ik heb het dan wel echt over jonge kinderen he. Ik geloof dat kinderen vanaf een jaar of 6/7 pas echt bewust kunnen manipuleren.
Ja en sommigen hebben mazzel met makkelijke kinderen, mijn oudste heeft nog nooit een kik gegeven in de supermarkt, maar dat is karakter, geen (of niet alleen) een kwestie van andere opvoeding.
Nou als ik hier naar mijn nichtje kijk en haar gedrag en reacties, weet ze dondersgoed wat ze aan het doen is met 3 jaar. En ja, het is een schreeuw om aandacht, maar zij is gewoon niet gewend om haar aandacht te moeten delen en wil dat dan ook niet. Jammer dan hoor. Als je iets wil kun je iets netjes vragen, geldt voor ons allemaal. Ik ga gedrag als op de grond liggen echt niet belonen.
Ik denk niet dat @Miireii87 bedoelt dat ze de kinderen altijd hun zin geeft "omdat er iets achter zit". Maar dat ze gaat kijken naar de achterliggende oorzaak van het geklier of gehuil. En daar dan mee aan de slag gaat. Hier is dat heel vaak spanning. Dan treden er om de meest futielen dingen boze buien op. Als ik dan ga doorvragen dan blijkt dat hij ergens tegenop ziet of gespannen over is.
Oh maar dat zou ik ook zeker niet doen hoor. Mijn kinderen hebben ook echt wel eens op de grond gelegen om aandacht te krijgen. En net wat je zegt, jammer dan. Ik zeg alleen dat kinderen vanaf een jaar of 6/7 zich pas echt bewust worden van de gevoelens van een ander en op die manier dan het gedrag gebruiken, dus manipulatie. Dat wat jij van je nichtje aangeeft is wederom een niet vervulde behoefte en niet weten hoe om te gaan met die gevoelens, dus dan maar op de grond gaan liggen. Maar dan is het toch aan haar ouders om haar dat te leren? En ja er zitten echt koppige exemplaren tussen die het na 100x nog niet hebben geleerd. Das weer een ander verhaal haha.
Ik vind deze dubbel. Ik doe het zelf niet omdat ik dus inderdaad altijd zeg eerst betalen en wat in m’n tas heb. Maar anderzijds heb ik er geen last van en je betaald het daarna toch dus eigenlijk is er niet echt een probleem..
Het is een feit dat kinderen deel uitmaken van de maatschappij en dus kom je kinderen tegen in de supermarkt. Ook is het een feit dat kinderen doen, gedragen en reageren zoals normaal is voor de (ontwikkeling)leeftijd. Voor jonge kinderen valt daar huilen onder. En dus: een huilend kind in de supermarkt = normaal. Dat is geen mening maar gewoon een feit. Dat het vervelend is is wel een mening, en daar kan je zelf dan iets aan doen door bijvoorbeeld niet naar de supermarkt te gaan.