Ik denk dat de opleiding en werk door elkaar worden gehaald. Niemand zegt dat een beroep niet belangrijk is omdat je daarvoor een opleiding hebt gevolgd ipv een lange studie. Integendeel!! Zonder goede vakmannen en vrouwen zijn we nergens. Om jouw beroep niet eens te praten. Een metselaar en een kapster zijn onmisbaar. Maar de opleiding is erg praktisch gericht, mensen leren een metselaar-vak, een ambacht. Ze studeren niet voor metselaar.
Oké mijn onpopulaire mening. Geloof, ik vind het zoiets bizars. Van mij mag het compleet afgeschaft worden. En als mensen zeggen dat ze geloven merk ik dat ik meteen denk ‘ooohhhhhh jij bent er zo een’. Vind ik ergens wel jammer van mezelf. Maar ik snap gewoon echt niet dat mensen in al die verhalen geloven. Die verhalen komen op mij over als 1 grote lsd trip. En ja ik heb mij er zeker in verdiept. Maar goed, als mensen er gelukkig van worden.... be my guest. Als je mij maar met rust laat
Vast geschreven door iemand die naar de universiteit is geweest... Maar het Nieuw woordenboek der Nederlandsche taal uit 1864 zegt dit, dus BAM IN YOUR FACE Dikke Van Dale! [Studeren] Studeren, bw. ow. gel. (ik studeerde, heb gestudeerd), zich (inz. in de geleerde vakken) oefenen; zich toeleggen om (iets) te weten, te kennen; zijne les -, van buiten leeren; overpeinzen, overdenken. Ik ben trouwens zelf ook naar de uni geweest maar vond het een elitaire bedoening.
Hoe je het noemt maakt in de volksmond geen verschil. Maar een student heeft veel meer voordelen dan een deelnemer van een studie. Gelukkig is de titel een paar dagen geleden veranderd. https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/van-deelnemers-naar-studenten-mbo-ers-vinden-erkenning-in-promotie-tot-student~b42664c3/
Ik lees juist alleen maar dat mensen zelf willen bewijzen dat ze hard hebben gestudeerd voor de mbo-diploma. En dat ze zich haast beledigd voelen omdat hun school een opleiding wordt genoemd. Je kunt het ook omdraaien: Waarom voelt men zichzelf minder als datgene wat ie heeft gedaan een opleiding wordt genoemd ipv studie? Wordt zijn eigen opleiding meer waard als het studie heet?
Ik dacht dat een opleiding ging over het leren binnen de context van het werkveld en een studie juist niet. Een studie (zoals op WO niveau) is denk ik meer een studie naar het onderwerp zonder dat er een vertaalslag naar de praktijk gemaakt wordt. Daarom moeten de meeste WO-opgeleide mensen vaak hun leven lang doorstuderen (en cursussen doen) om praktijkgericht bezig te kunnen blijven, anders blijven zij meestal 'hangen' in lesgeven en theoretisch onderzoek (publicaties).
Ik vind die hele discussie niet interessant wat wel en niet studeren genoemd mag worden. Maar ik ben wel benieuwd naar wat je bedoelt met deze vraag. Mij lijkt een kappersopleiding namelijk ook heel praktijkgericht. Er zal vast theorieles zijn zoals voor het kleuren en de verzorging, maar het grootste deel is toch praktijk?
Ik denk niet dat iemand zichzelf minder voelt. Ik denk dat de maatschappij zo denkt. Waarom bestaan er anders verzekeringen en datingsites voor hoger opgeleiden...sorry hoor. Ik heb trouwens helemaal niet hard "gestudeerd" voor mn MBO opleiding, dat ging met 2 vingers in mn neus. Maar dat geldt helaas niet voor iedereen. Maar een opmerking als: ik vind het alleen studeren als je wo doet, bij mbo en hbo ben je scholier. Nou dat geeft dat gevoel wel weer. Alsof je hetzelfde als een middelbare scholier bent.
Mijn impopulaire mening is dat hoe verliefd ik ook op mijn eigen kind ben, het in real life niet altijd over mijn kind hoef te hebben. Sidenote; ik ben dus ook absoluut ongeschikt voor alle mamaclubjes hier in de stad.
Om er dan ook mijn onpopulaire mening aan toe te voegen: 'Men hecht zich in Nederland veel te veel aan opleidingsniveau en studiekeuze in plaats van te kijken naar persoonlijkheid, ervaring en capaciteiten'. En als men daar vanaf zou stappen zou het in veel gevallen niet eens uitmaken welke opleiding je hebt gevolgd. Persoonlijk ben ik de UK eeuwig dankbaar omdat ik daar kansen heb gekregen die ik op basis van mijn opleiding in Nederland never nooit zou hebben gekregen op basis van opleiding alleen.
Elk onderdeel heeft net zo veel theorie als praktijk. Kleuren en permanenten ontzettend veel, dat is een behoorlijk complex verhaal. Je hebt theorie en praktijk voor opsteken, watergolven, föhnen, knippen (dames en heren apart met daarin verschillende technieken) vlechten en alles wat je kunt verzinnen bij een haarstylist. Daarnaast krijg je les in sociale en communicatieve vaardigheden, hygiëne arbo & milieu, burgerschap, haar en hoofdhuid, Nederlands en Engels. Nou is het voor mij 10 jaar geleden dus een en ander zal wel aangepast zijn maar je hebt meer theorie uren dan praktijk. Praktijk leer je vooral tijdens je stageopdrachten.
Dit geldt voor mij ook. Ik heb de ‘cursus’ met gemak gehaald maar ook al moet je veel moeite doen, de term laagopgeleid geeft me de rillingen.
Misschien is dit een goede vergelijking. Een chirurg moet in zijn werk heel wat boren en zagen, maar dan op een micro niveau, waarbij een uitschieter iemand zijn leven gaat kosten. Moet een muurvaste hand hebben en zeer precies te werk gaan. Werkt eigenlijk ook met zijn handen. Stel dat ze willen omruilen: hoeveel tijd en inspanning qua school en studeren heeft de chirurg nodig om te leren timmeren, en hoeveel een timmerman om chirurg te worden? Een chirurg als persoon is absoluut niet 'hoger' dan wie dan ook, maar de studie om dat beroep te kunnen uitvoeren is qua niveau en zwaarte toch niet te vergelijken met een timmeropleiding of timmer-studie?
Omdat, als ik zeg dat ik gestudeerd heb (of destijds dat ik een studie deed) mensen (met "hoger" niveau) mij erop wezen en wijzen dat ik geen studie doe of gestudeerd heb maar een opleiding heb gevolgd. ZIJ geven mij het gevoel dat ik minder waard ben. En dat moet kappen. Ik ben geen vakkenvuller van 27, heb hard gewerkt en weet een boel. Dan wil ik niet dat iemand mij het gevoel geeft dat ik maar een dommetje ben en niet gestudeerd heb. Alsof je niet meetelt met "maar" mbo. Mijn man, hbo afgestudeerd bedrijfskunde en nu eigen bedrijf als kitter had laatst een gesprek met een klant. Hoe hij in dit vak was gerold. Nou zei hij, mn vader doet dit en ik vind t leuk. Oh nou mooi, of die ook iets geleerd had vroeger, ja zegt hij ik heb het hbo gedaan. Oh nou dan heb je die vast niet afgemaakt, was toen haar antwoord. Want een bouwvakker is klaarblijkelijk ook een idioot zonder opleiding. Nou truus, hij verdient wss meer als bouwvakker dan jij met je hbo kantoorbaan. Troela. Dus dat
Maar jij vult nu zelf toch ontzettend veel dingen in, vooral vanuit je eigen gevoel. Wie heeft tegen jou gezegd dat je niet opgeleid bent? Dat is toch doel van een opleiding: mensen opleiden? En waarom heb jij het gevoel dat mensen je 'een dommetje' vinden? Dat gevoel zit toch echt in jezelf, dat heeft niks met de benaming van je opleiding te maken. Je koppelt zelfs verdienperspectief eraan. Dus in mijn ogen til je zelf enorm zwaar aan die benaming, veel zwaarder dan mensen die enkel onderscheid maken tussen een beroepsopleiding en een studie. Toen ik op hbo zat volgde ik overigens ook een opleiding - het is beroepsonderwijs dat mij opleidde tot een beroepsbeoefenaar. Een functie/ambacht .. hoe je het wilt noemen. Op universiteit volgde ik daarna een masterstudie, je kunt het niet anders noemen omdat het geen opleiding is tot een bepaald beroep. Pas na het behalen van de master volgen mensen meestal nog een beroepsgerichte post-master opleiding. Om een beroep te leren (een huisarts, accountant, docent, wat dan ook). En de beroepsorganisaties noemen dat laatste onderdeel ook een opleiding, omdat het gericht is op praktischer deel en stage.
Het gaat om een stuk gelijkwaardigheid. Het is algemeen bekend dat MBO-ers op sociaal maatschappelijk vlak worden ondergewaardeerd.