Klopt. Het is wel zo dat particuliere scholen al een lange traditie hebben met het zelf inrichten van hun onderwijs. Ze zijn flexibeler dan een openbare school die onder een onderwijskoepel valt wiens beleid ze allemaal moeten volgen, en kunnen veel beter inspelen op kinderen met afwijkende behoeften. Zoals expats hier bijvoorbeeld (engelstalig onderwijs), of kinderen die een kunstopleiding willen volgen.
Een hond haalt niet zomaar uit en zeker niet naar een kind. Maar als hij dat wel doet dan ga ik met hem naar de dierenarts en helemaal laten nakijken.
Nee met allergie breng ik de hond terug naar de fokker. Kind wordt niet vol gestopt met pillen. Maar een kind moet ook antistoffen kunnen aanmaken. Sommige kinderen worden te snel ergens weg gehouden omdat er bacteriën kunnen zitten of omdat ze mogelijk allergisch kunnen zijn.
Een allergische reactie is een compleet ander soort immuunreactie dan een respons op een daadwerkelijke ziekteverwekker. Het gaat om een ander type cellen en antistoffen. Bij ziekteverwekkers bouw je immuniteit op, dus daar moet je inderdaad mee in aanraking komen, maar bij een allergie bestaat er niet zoiets als immuniteit, dus gaat blootstellen ook niet helpen.
Als je eigen hond je kind bijt, heb je 1 van beide niet goed opgevoed. Das mijn mss onpopulaire mening.
Ik kan me dus echt niet voorstellen dat je vind dat kind en dier gelijk zijn en als je MOET kiezen je niet kan kiezen.. bizar
Dier en kind zullen áltijd onverwacht kunnen reageren, dat heeft niks met opvoeding te maken. Ik ben als kind gebeten door een hond, echt liefste beest ooit, goed opgevoed, maar ik deed voor hem iets onverwachts (hinkelen...) en hij schrok, daardoor beet hij in mijn been. Hard ook.
Dit klopt niet. Allergie is eigenlijk een ontspoorde afweerreactie. Door je kind met zoveel mogelijk stoffen in aanraking te laten komen, wordt de kans op ontsporing kleiner: je immuunsysteem wordt een soort van opgevoed. Bij allergie kan het blootstellen ook helpen om erover heen te komen. Dat heet provoceren. Geen garantie, maar op deze manier kan het lichaam er toch aan wennen aan die allergenen waardoor er een kans bestaat dat ze op een gegeven moment als normaal wordt gezien.
Eens. Deels, een hond en kind kunnen allebei onverwacht reageren. Waarbij een hond een dier blijft, die ik nooit 100% zal vertrouwen. Als mijn hond enigszins uithaalt naar mijn kind, gaat hij weg. Ik ben gek op het beest maar mijn kind staat daar heel ver boven.
Zie je, niet goed opgevoed dus. Hoe haalde je het ook in je hoofd te gaan hinkelen? ! * sarcasme modus uit. Nee, de één van de twee is niet goed opgevoed mening deel ik duidelijk niet...
Dit dus. Kan me nog een geval herinneren van een hond die werd ingeslapen en nadien vond de dierenarts tig nietjes in de oren van de hond. Kinderen zijn nu eenmaal ook niet altijd even lief naar dieren toe. Ik heb mijn dochter van jongs af aan geleerd eerst toestemming te vragen als ze een hond wil aaien. Eerst de hond laten snuffelen. NOOIT over een hond heen gaan hangen. Dit zeg ik ook tegen ieder kind die op mijn hond afstormt, want hij heeft een hoog knuffelgehalte.
Een hond kan echt wel zomaar uithalen. Het is een dier en die zijn onvoorspelbaar. Net zo goed als dat je niet over je kind kan zeggen: dat doet hij/zij nooit. Maar even vanuit gaande dat dat bij jou gebeurd en je kind raakt vrij ernstig gewond door de hond laat je die dan wel nog bij jullie als die nagekeken is?
Ik ben van mening dat een dier alleen maar uithaalt als het pijn heeft of pijn gedaan wordt. (Komt mss door mijn opvoeding) als blijkt dat er echt werkelijk wat opdoet dan beslis ik op dat moment. Maar ben ook van mening dat zodra een hond bloed geproefd heeft het niet meer dezelfde hond is. Dus als mijn kind ernstig gewond is geraakt door de hond laat ik de hond inslapen want die kan dan niet meer bij kinderen maar naar mijn mening ook niet meer bij andere. Dat klinkt mss raar want als mijn kind iemand ernstig verwond laat ik het ook niet inslapen maar met een dier wel.
Als een hond in jouw optiek "zomaar" uithaalt heb je al een boel signalen gemist. In jouw ogen lijkt het zomaar, maar geloof mij élke hond vertoont (voor een hondenkenner) duidelijke signalen dat hij het niet oke vind. Als mijn hond al zoiets zou doen, dan zou het er enorm aan liggen wat er gebeurd is. Als ik bijv dus niet heb opgelet waardoor mijn kind mijn hond dusdanig kwaad deed dat mijn hond zich genoodzaakt voelt om uit te halen, dan gaat de hond niet dood of weg. Tuurlijk heb je er kwade honden bij. Maar echt, en hond haalt NOOIT uit zonder waarschuwingen.
Dit dus. Ik heb hier een dochter van 2 en een zoon van 10 maanden. Mijn labrador van 5 jaar gaat soms even de gang in omdat de kinderen hem niet met rust laten nadat ik de kinderen heb gewaarschuwd of heb weggehaald bij hem. Dan voor zijn rust even in de gang of buiten.
Dat is niet helema zo. Het is een ontspoorde afweerreactie, maar dan tegen iets wat eigenlijk onschuldig is. Zoals ik al zei spelen er heel andere type cellen en afweerstoffen een rol. Het werkt niet zoals het opbouwen van immuniteit. Dan worden er geheugencellen gemaakt die de specifieke antistoffen tegen de desbetreffende antigenen van de ziekteverwekker 'bewaren'. Bij een allergie komen mestcellen in actie, die histamine produceren. Heeft niks met antistoffen en antigenen te maken. Hoe provoceren bij allergiën werkt is nog lang niet opgehelderd. Bij sommige allergiën kan het helpen om langdurig zeer laaggedoseerd bloot te stellen. Daar is immunotherapie op gebaseerd. "Zeer laaggedoseerd" is echter niet hetzelfde als "we nemen een huisdier zodat ons kind over zijn allergie kan groeien." Dat is veel te veel blootstelling en maakt een allergisch kind gewoon ziek.