Nou nee ontkennen niet. Ik bedoelde eigenlijk vooral dat alle overtuigingen die mensen aanhangen keuzes zijn. En dat ‘niks’ geloven dan ook een keuze is. Zo zie ik dat althans. Maar ben het met je eens dat de discussie bij voortborduren in de herhaling gaat vallen. Al vind ik al dat gefilosofeer best aardig natuurlijk.
Haha ja wie weet. Ik weet alleen niet of god niet bestaat. Vind dit zo'n lastig iets. Ik geloof niet dat er een god is, maar hij/zij zou er best kunnen zijn... Alleen als ik dan god was geweest had ik t op aarde toch net ff wat makkelijker en gezelliger gemaakt voor de mensen en dieren.
Dat heb ik ook hoor. Ik beschouw mezelf als agnostisch, maar heb vriendinnen die islamistisch, joods, reformatorisch en atheïstisch zijn, of er juist helemaal niet mee bezig zijn. En vind dat allemaal even gezellig en kan overal met iedereen over praten.
Ik kan mijzelf als atheïst hier niet in herkennen. Niet geloven in een God is geen keuze, want het bestaat niet voor mij. Dat is voor mij ook geen overtuiging. Het maakt geen enkel onderdeel uit van mijn leven.
Maar dat mag hier in Frankrijk ook echt wel hoor, maar (in elk geval hier op het platteland) is er gewoon één school waar iedereen naartoe gaat, en waar iedereen echt gewoon als één gemeenschap functioneert. óók wij als (Engelsman en Nederlandse met obstinate zoon) complete buitenbeentjes. Hier maakt men zich voornamelijk druk als er weer een school gesloten moet worden, en gelukkig niet of er wel een school van de gepaste religie voorhanden is. En om eerlijk te zijn word ik echt obstinaat van alle partijen in Nederland die gebaseerd zijn op religieuze grondvesten. Zowel hier in Frankrijk als in de UK waar ik daarvóór 14 jaar heb gewoond heb ik dat niet meer meegemaakt. Ik wil niet beweren dat het daar allemaal zoveel beter is, maar ik persoonlijk vaar daar beter bij. Ik wil namelijk liever niet geregeerd worden volgens de regels van de kerk van mijn buren Bert en Hermien wiens geloof ik niet aanhang, óók niet als Bert en Hermiens hele geloofsgemeente op die partij stemt en daardoor een meerderheidsstem behalen. Het blijft namelijk nog steeds mijn geloof niet. En om díe reden woon ik liever in Frankrijk (en als tweede keus de UK).
Weet je ook waarom je daar obstinaat van wordt? (dat woord hoor je niet vaak genoeg overigens) Want ik herken dat wel hoor, ik word ook recalcitrant van religieuze partijen. Voor mij voelt het alsof de politiek op die manier inmengt met mijn persoonlijke overtuigingen, terwijl ik van een politieke partij verwacht dat ze misschien wel idealistisch, maar tegelijkertijd zo objectief mogelijk is en haar speerpunten kan onderbouwen met betere argumenten dan: omdat het zo en zo in een boek staat. Daarnaast is de ene christen de andere niet en de ene moslim de andere niet, dus om te pretenderen een bepaald geloof te representeren of je moraal op een bepaald geloof te baseren is m.i. ook niet kies. Edit/// ik zie dat je post al hebt aangepast om het te beargumenteren. Lamaarzitte.
Ik zit al een half uur te dubben waar ik moet beginnen. Misschien zegt dat genoeg? En nee: ik heb geen afschuwelijke ervaringen met het het geloof, maar het geloof en ik passen gewoon niet bij elkaar. Om die reden wil ik ook niet dat mijn leven er indirect door bepaald moet worden via de politiek.
Hier juist veel kindjes met ouders die werken en die dan dus gebracht en gehaald worden door opa/oma. Daar is de psz ook voor