Ik denk soms dat mensen mijn gedachten kunnen lezen. Dan ga ik ineens gekke dingen denken en ben ik bang dat iedereen denkt dat ik gek ben. Ik ben bang dat ik van het balkon ga springen. (Niet suicidaal maar dat ik dat perongeluk doe.)
In achtbanen en over bizar hoge bruggen, rare snelweg-brug-klaverbladachtige constructies die over andere wegen heen zweven (met name om sommige Duitse steden)... dan ben ik echt bang dat ik doodga. Omdat het zulke stomme ingewikkelde menselijke constructies zijn dat er wel iets mis moet gaan. Net op het moment dat ik in/overheen ga natuurlijk. En dan heb ik mezelf de dood in gejaagd omdat ik zo dom was om er zelf voor te kiezen er gebruik van te maken. Vooral achtbanen (waar ik natuurlijk never nooit meer in ga) geven me dat gevoel van ‘zie je nou wel nu ga je dood en dat is je eigen schuld’.
Tijdens de zwangerschap was ik wel eens bang dat er bij de bevalling een kindje uit zo komen dat overduidelijk niet van mijn vriend is. Een donker kindje bijvoorbeeld. Gewoon het idee dat ik dat dan uit zou moeten leggen terwijl ik dat helemaal niet uit zou kunnen leggen, maar dat niemand me dan zou geloven En als ik door de douane heen moet, dan denk ik wel eens dat ik per ongeluk een mini gun in m'n tas heb zitten of een kilo cocaïne
Ik ben altijd doodsbang als ik in of naast een groot gebouw sta. Vooral als het van binnen heel hoog is, zoals een kerk. Het gevoel van heeeel klein zijn, nietig zijn vind ik beangstigend.
Als ik met een roltrap naar beneden moet. Voor ik de eerste stap zet heb ik altijd het gevoel dat ik naar beneden val. Zie het dan ook al voor me Zal wel door de hoogtevrees komen
Daar heb ik ook last van, ik koop daarom alles in kleinverpakking en als iets over bijv. 2 dagen de datum bereikt eet of drink ik het niet meer.
Als ik in parkeergarages lak van auto's op de pilaren of in bochten zie zitten ben ik bang dat de bochten te krap zijn en ik mijn auto beschadig.
Als ik moet blazen bij een verkeerscontrole ben ik weleens bang dat die meter van andere dingen dan alcohol aanslaat (bijv. de olijfen die ik dan net gegeten heb).
Check. Bij de arena in Amsterdam is van mij na het concert van de sheeran. Ik was helemaal van slag door hen
Ik ben ontzettend bang om misselijk te zijn en over te geven. Buikgriep periodes geven mij dus ook gigantisch veel stress. En van die dikke zwarte spinnen vind ik niet relaxed, en mei-kevers of kakkerlakken
Hahahah.......ben ik dus toch niet de enige die dit doet :-D Ik ben als de dood voor spinnen....ik weet dat ze zo halverwege september in huis verschijnen en zie ieder jaar weer als een berg tegen deze periode op. Zelfs van een plaatje van een spin raak ik in paniek!
Nog verder over nagedacht... Ik denk dat de meeste angsten niet onrealistisch zijn, maar wel de gevolgen die je erbij bedenkt. Voorbeeld: ik ben heel bang om op een slak te trappen. Dat is een realistische angst, want het zou echt kunnen gebeuren Maar de gevolgen die ik verwacht zijn wel onrealistisch. Ik denk dat de wereld echt in zou storten na zo'n moment, kan me niet voorstellen dat er nog iets ná zou komen.
Die angsten heb ik ook haha. Toen mijn man en ik naar Thailand gingen werden we na de douane nogmaals aangehouden. Ik had natuurlijk net een film over de Thaise gevangenis gezien pff. Vond het vreselijk, was net 3 maandjes zwanger, als de dood dat iemand wat in mijn koffer had gedaan. Gelukkig kwam mijn oom waar we sliepen eraan met zijn diplomatenpasje en mochten we zo doorlopen (ook wel weer vreemd, maar was toen vooral opgelucht).
Als iemand die niet kan rijden opeens op de rem staat valt er weinig te anticiperen, maar als ik lees hoe andere rijden vind ik het niet gek dat er files onstaan. Hoe kom je er bij om stil te gaan staan voor een spoor terwijl andere rijden. Ik ga morgen goed opletten of iemand dat hier doet.
Ik ben altijd bang als ik glas in de container gooi. Bang dat er iets in de container zit. Overgehouden aan dat verhaal van de baby die in een glas container was gevonden.
Haha ja ik heb wel eens een vakantie niet geboekt vanwege én het vliegen, én door de douane moeten. Ik zag al helemaal voor me hoe we Turkije niet meer uitkwamen Qua spoorrijden heb ik altijd geleerd dat je wacht tot er ruimte is, betekend niet dat je vol in je rem moet, maar je moet wel kunnen zien dat je door kunt rijden. Dus wat langzamer etc. Hier ook een spoorboom met gelijk erna een afslag, dus af en toe flinke chaos.
Bang in het donker, om mijn kinderen te verliezen, vind zwemmen in de zee dood eng met al die vissen, krabben etc. Maar heb al vanaf kinds af aan die donkerblauwe lijnen/blokken op de bodem van het zwembad al griezelig gevonden.