Pff wat vreselijk... die had van mij ook nooit meer terug hoeven komen. Het is je kleinkind, een babytje, hoe kun je daar geen gevoel bij hebben?? Snap dat het voor jou heel moeilijk is..
Dat is ook diep triest zeg.. Dat je dan buitengesloten wordt.. Lijkt me zeker als je weet wat iemand allemaal al doorstaan heeft dat je ze ook wat geluk gunt, maar blijkbaar is dat voor veel mensen te moeilijk ofzo..
@femkes en @Liekje81 Ik denk ook dat het met karakter te maken heeft. Maar mijn oudste is echt heel erg bijgetrokken. En toch vind ik dat mijn vader niet altijd even geduldig reageert op mijn oudste. Van mijn jongste kan hij meer hebben. Wat misschien meespeelt is dat mijn oudste lange tijd niks van mijn vader moest hebben. Ze moest altijd huilen. Mijn jongste was vanaf dag 1 gek op mijn vader.
Omg.. kom maar door hoor oma..! Verschrikkelijk zo'n domme opmerking. Slaat ook helemaal nergens op op dat moment. Jeetje wat moet dat veel met je doen. Belachelijk om het kindje direct al een stempel te geven. 'Zo, jou ga ik je hele leven niet mogen.' Pff..
Was van de week in de Coolcat en de medewerkers waren zo overdreven aardig. Ze zeiden allebei: goedemorgen welkom in de Coolcat !!!! Dan lach ik vriendelijk terug. Daarna kwam Tim naar me toe. Dat weet ik, omdat hij zich ging voorstellen. Ik ben Tim, kan ik u helpen??? Ik ben *Suuzan* en ik wil weg dacht ik. Echt zoooo slijmerig.
In een stad in de omgeving is ‘samen loop voor hoop’. 24u lang estafette wandelen voor het KWF. Omdat mijn man familieleden heeft verloren deed hij mee. Hij wil nooit met mijn dochter en mij wandelen, want hij heeft een hekel aan wandelen, en het was nu ook nog eens koud. Ik had hem dus wel op tijd terug verwacht. Hij heeft gelopen van 22 tot 04u ‘s nachts! In plaats van trots voel ik mij boos dat hij nu zo lang gaat wandelen en nooit met ons lekker naar het bos wil. Wat ben ik toch een trut.
Oooo zo mee eens kache Eerlijk? Ik vind het autisme/mcdd/ADHD van mijn zoon gewoon k. uuuuu. t. Hij is een schat maar vaak onhandelbaar. Maar al dat gewauwel dat kinderen met ass je anders leren te kijken en hoe mooi dat is en blabla. Please. Het is niet mooi, het kost veel moeite en energie en dan nog hevben mensen commentaar omdat je je kind (die er normaal uit ziet) niet onder controle hebt
Ik had bij mijn oudst een pnd en ze was ook een huilbaby. Soms dacht ik toen als ik weer eens hoorde op het forum of op het nieuws dat er een kindje was overleden, waarom mijn dochter niet? Ik had altijd zo medelijden met de andere ouders die hun kind moesten missen, en dat mijn dochter beter dood had kunnen zijn. Tegelijkertijd werd ik ook misselijk van die gedachten maar ja die vreselijke pnd.. ik geniet ook mega erg van mijn zoontje en besef nu pas wat ik gemist heb al die tijd. Ik merk wel dat ik daardoor anders tegen mijn dochter aan kijk en andere band heb door die hele klote pnd. Als ik het kon over doen! Zou ik dat meteen doen
Dit herken ik ook. Al bij de eerste. Dat mensen zeiden "zo dat is wel snel gegaan he" terwijl we er 3.5 jaar over gedaan hebben waarvan 3 icsi behandelingen. Maarja, hun zijn natuurlijk langer bezig, dus "mag" jij niet eerder zwanger zijn. Ik vind dat zo afschuwelijk, dat je zo vol zit met haat en afgunst dat je zo denkt.. bbrr.. ben dr veel "vriendinnen" mee verloren puur omdat ik eindelijk zwanger werd. Deze zwangerschap nog erger. Want nu lukte het in 1 keer. Tja, soms mag je in het leven ook wel wat geluk hebben he. T hoeft niet allemaal ellende te zijn. Geniet van je zwangerschap!
Vervelend he! Ik snap het ook oprecht niet, gaf ook een hele nare schaduw over de zwangerschap want durfde amper te genieten of er over te praten. Ik was juist dubbel zo blij als het iemand lukte die al jaren probeerde.