Hoi meiden, Even van me af schrijven hoor. Ik heb net een nieuwe baan waar ik half feb ga beginnen en nu heb ik eergisteren ontdekt dat ik zwanger ben. Ik voel me nu een beetje een 'oplichter' Moet het tijdens mijn proeftijd denk ik maar stil houden. Krijg een jaarcontract dus kan daarna zo'n 7 mnd werken om vervolgens met verlof te gaan. Voel me er zo opgelaten onder! Wat er nog bij komt, is dat de nieuwe werkgever terloops al heeft laten merken dat je bij ziekte zoveel mogelijk nog maar met een para naar het werk moet komen. Ik hoop dus maar dat ik niet al teveel last krijg van kwaaltjes. Maar oh wat voel ik me nu rot. Ben het liefst gewoon open en eerlijk, maar deze baan is mijn droombaan dus wil ook het risico niet lopen om 'm kwijt te raken... Herkenbare situatie voor iemand? Liefs
Niet echt herkenbaar, maar wel dubbel gefeliciteerd. Zwanger én binnenkort starten in je droombaan! Toch naar dat je je daar dan rot over zou moeten voelen he... Je doet in elk geval niks verkeerds. Ga gewoon aan de slag, kijk hoe het gaat, en tijdens je proeftijd hoef je echt nog niks te vertellen. Het is allemaal nog zó pril, aan het einde van je proeftijd ben je pas 8 weken onderweg. En bovendien mag het voor jouw werkgever niks uitmaken of je nu zwanger bent of niet. Ik hoop ook voor je dat de meer serieuze kwalen je bespaard blijven.
Heel herkenbaar.. ik kreeg de dag voor ik ontdekte dat ik zwanger was,mijn ontslag... dus ben volop aan t solliciteren..maar voel me ook zo lullig...Heel erg aan t twijfelen of ik moet zeggen dat ik zwanger ben of niet.. pff
Ten eerste ben je niet verplicht om het te vertellen de komende maanden, en ten tweede mogen ze je wettelijk gezien er niet om ontslaan, ook niet in je proeftijd.... Gefeliciteerd in ieder geval!
Hey, ik kan je gevoelens goed begrijpen. Ben nog niet zwanger maar we zijn wel hard bezig...1 maart ga bij nieuwe baan beginnen en zou het gevoelsmatig ook rot vinden. Gelukkig werkt mijn man bij de zelfde werkgever en weten ze ook dat we bezig zijn! Wat de andere dames ook zeggen, je hoeft niet meteen te vertellen! Het is inderdaad nog zo pril! Iedere geval gefeliciteerd!
Kzit ook in dubio, will een nieuwe baan maar dan zou ik me wel rot voelen bij de nieuwe werkgever.maaraan de andere kant er zijn zat vrouwen die niks vertellen en dat is net risico als ne jonge vrouwen aanneemt!
Heel herkenbaar. Drie weken nadat ik wa aangenomen kwam ik erachter dat we zwanger zijn. Vond het ook een enorm blok aan me been en twijfelde ook of ik het zou vertellen meteen of niet. Ik heb gewacht tot me proeftijd voorbij was en ben toen in gesprek gegaan. Het zat me in de weg, en zo te lezen bij jouw ook. Dus je bent opgelucht als je het kwijt bent. Niemand ken jouw vertellen hoe je werkgever gaat reageren, maar op zich mogen ze er niks mee idd en moet het niks uitmaken. Ik had een goeie reaktie. En ook heb ik duidelijk verteld hoe ik me er onder voelde. Ze pakte het heel goed op en zeiden ook: als we dit niet willen moeten we mensen van 50 aannemen....heel veel succes en probeer je er niet te druk om te maken..
Hier ook 2 dagen voor mn sollicitatie erachter gekomen dat ik destijds van Finn zwanger was..heb gesolliciteerd en mn mond gehouden. Was ook allemaal nog zo onwerkeljk. UIteindelijk ben ik er gaan werken en heb tot 12 weken zwangerschap mn mond gehouden, toen, onder het motto kritieke grens voorbij, het open en eerlijk verteld, en er was erg veel begrip voor, ook dat ik had gewacht met vertellen../
Pff ik heb nu een eerste gesprek gehad bij het bedrijf waar. Ik wil werken en het ging super goed. Nu kijken of ik word uitgenodigd voor een tweede gesprek. Ik ben nog niet zwanger, wat zouden jullie doen? Doorgaan met proberen? Of het eerlijk zeggen en doorgaan of even oaar maanden stoppen? Ik wil eigenlijk niet stoppen, ben nu begonnen aan de 3e ronde dus het kan sowieso nog lang duren. Ik weet nog nieg wat voor contract het gaat maar ws een half jaar of een jaar. Ik doe nu niets verjeeerds dat weet ik, maar stel dat ik volgende ronde opeens zwanger ben dan werk ik er net of nog niet eens! Wat zouden jullie doen idd? Gewoon mond houden en doorgaan met klussen en pas na kritieke grens van 12 weken vertellen? Kan toch ook nog van alles misgaan in die 12 weken...?
Ik heb het risico toen gelopen. Ik werd benaderd om te solliciteren. Vond het ook mielijk. Wij zaten midden in de IVF, dus had zeker kans om zwanger te zijn als ik daar ging beginnen. En ja dat was ook zo. Beide dingen wilde ik zo graag, dus ben ervoor gegaan. En toen werd ik aangenomen en drie weken erna zwanger, dus voordat ik daar echt begon wist ik dat ik zwanger ben.....succes met je keuze!!
Gefeliciteerd met je nieuwe baan Nen. Hoeveel dagen pw ga je werken? Kan me voorstellen dat je er wel een beetje over piekert. Omdat je bij je vorige zwangerschap ook best wel misselijk was (toch?). Je hoeft iig niks te zeggen. Denk dat je je nu ff niet te druk moet maken en even moet kijken hoe het gaat lopen allemaal. Ik heb zelf het ziekmelden vorige zwangerschap nog net kunnen voorkomen door emesafene, ik wilde me namelijk ook echt niet ziekmelden omdat het zó druk was. Uiteindelijk wel overleefd
Dag dames, had in het begin al gereageerd.. ben inmiddels bij een nieuwe baas begonnen.. deze weet nog niet dat ik zwanger ben.. Ik wil het in elk geval proberen voor me te houden tot de 12 wk,alleen zit ik met een dingetje wat mij niet lekker zit: mijn werktijden.. Ik werk nu van 11u s'ochtends tot 19 u s'avonds.. vind t echt waardeloos,omdat ik niet op een "normale"tijd kan eten.. Waarschijnlijk ga ik vandeweek wel even vragen hoe lang ik nog deze tijden moet werken... Voel me ook lullig dat hun nog niet weten dat ik zwanger ben,maar dit is echt een functie die ik heel graag wou.. lastig allemaal zeg... Ik hoop zoooo dat ze positief zullen reageren als ik het vertel... Veel liefs, Sylvia
Hier weer even een update. Ben inmiddels behoorlijk beroerd van de zw en heb besloten het aan mn nieuwe baas te gaan vertellen op mijn eerste werkdag. Het voelt voor mij niet goed om het stil te houden. Dus fingers crossed!! Het geeft wel een gerust gevoel dat mijn oude baas zei dat ik daar terug mag komen als mn nieuwe werk hierdoor niet doorgaat. Ben erg bang voor de reactie van mijn nieuwe baas, die ken ik natuurlijk nauwelijks. Ik hou er maar rekening mee dat hij hier niet blij van wordt...
Herkenbaar! Gewoon beginnen en pas na 12 weken vertellen. Tis nog zo pril... Wie weet heb je net zo'n goed toekomstige werkgever als ik ! Ik zou per 1 sept starten met een bbl opleiding in de zorg !! Nu heb ik bij hun aangegeven dat dat niet gaat lukken omdat ik zwanger ben en begin sept ben uitgerekend. Vervolgens kreeg ik een supergoede reactie : "Gefeliciteerd meid! Wat goed, eerst dit kindje en daarna praten we wel verder. Je mag ook in februari 2013 beginnen." Ik = Blij!! Dit is je droombaan dus ga ervoor meis. Liefs beautevil xx
Herkenbare situatie! Ik ben in november aangenomen voor mn nieuwe baan waar ik 11 januari van dit jaar zou beginnen. Op 31december/1januari kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Ook oeps... En helemaal toen ik erachter kwam dat degene die ik ga vervangen ruim een maan voor mij is uitgerkend. Ik vond het ook ontzettend moeilijk en voelde me echt lullig.... Ik heb het de 2e week dat ik daar aan het werk was wel verteld. Dat kon ook niet anders want er was al 2x aan me gevraagd of ik al wist wanneer ik zomervakantie wil opnemen ( ik ben 20aug uitgerekend dus we gaan niet weg dus neem ook geen vakantie op) Het was niet anders, mijn proeftijd heb ik gewoon doorstaan en het gaat goed. Gelukkig heb ik niet zoveel klachten meer (eerste weken ongelooflijk misselijk) Het enige is dat midden juli mn contract verloopt (half jaar) dus als hij het er toch niet mee eens is kan hij het niet verlengen. Maarja daar probeer ik maar niet aan te denken. Overigens was de reactie heel positief en ze vond dat ik nu eerst aan mezelf en mn kindje moest denken en tegen die tijd vonden ze wel weer een oplossing. Ik zou gaan voor openheid en eerlijkheid. Dat zal denk beter gewaardeerd worden dan je mond erover ophouden en dan vertellen op het moemnt dat voor jou het gunstigste uitpakt. Maar heel vervelend is het wel! x
Goedemorgen dames! Hier ben ik van plan om het ook al te vertellen op mijn werk.. voornamelijk vanwege mijn werktijden.. Ik leef nu al 2 weken door de week op brood en dat lijkt me niet echt lekker voor de bevordering van de kleine. Het liefste had ik nog 2 weken gewacht met het vertellen,maar nu denk ik: Wat maken die 2 weken nog uit? Ik ben uitzendkracht,dus de kans dat ik er uit vlieg is vrij groot... dan heb ik liever dat ik het nu al weet,zodat ik evt nog iets anders kan gaan zoeken voor een half jaartje.. Ik hou jullie op de hoogte! Liefs Sylvia
Goedemorgen dames, Nou,het hoge woord is er uit.. wel een opluchting natuurlijk...maarrrrr.. het is nog niet duidelijk wat ze nu gaan doen. Ik ben uitzendkracht,dus de kans dat ik er uit lig is vrij groot.. het is voor mij alleen afwachten hoe lang ik nog evt mag blijven.. We gaan het wel meemaken.. Veel liefs, Sylvia