Benieuwd of jullie dit herkennen. Ben een paar dagen geleden helaas weer ongesteld geworden. Nu ronde 9 ingegaan. Laatste twee rondes getemperatuurd en ben erachter dat m'n eisprong rond cd20 is. Dit betekent dat ik nog twee weken moet wachten voor we zinvol aan t klussen kunnen. Maar ik voel me zo rusteloos en nutteloos nu. Het idee dat je nu gewoon zo weinig kunt doen. De periode tussen ovulatie en nod kan ik vasthouden aan de hoop. En ik had verwacht dat nu ik toch niks kan doen, er ff niet mee bezig zou zijn, maar eigenlijk voel ik me alleen maar 'nutteloos'. Hoe komen jullie deze periode door?
Ik heb dat zelfs al in de periode tussen ei en NOD.. Zit nu ook weer op dat ellendige wachtbankje en wordt echt helemaal simpel van mezelf..
Herkenbaar, al is dit pas rondje twee voor ons. Gelukkig kan ik me wel makkelijker tot andere dingen zetten die eerste 2 weken doelloos. Lekker afleiding. Ná mijn ei blijf ik er in mijn hoofd helemaal mee bezig. Enige wat bij mij helpt is zorgen voor een volle agenda
Toen we nog niet in de mmm zaten, was die periode voor ons een periode van rust. Een lange periode van rust aangezien ik pas rond dag 40 à 50 een eisprong had. Toen we wel in de mmm zaten was die periode hels (om de twee dagen bloed prikken, echo en alle dagen medicatie spuiten) en werd net de periode na mijn ei een periode van rust. Misschien helpt het al om de periode op een andere manier te bekijken? En om "iets" te kunnen doen, zou je bv. wel kunnen temperaturen of ovulatietestjes doen? Gewoon voor je gevoel...
Ik heb het idee dat als ik ga temperaturen of ovulatietesten ga gebruiken ik er nog meer mee bezig ga zijn.. Nu zit ik gewoon de twee weken tussen ei en nod alleen maar op dit forum te speuren naar mogelijke symptomen, ervaringen enz.. Terwijl we allemaal natuurlijk wel weten dat het toch bij iedereen anders is.. Pfff, gek word ik er van.. Misschien zou ik mezelf een paar maanden zp moeten verbieden.. Maar ja, dat houd ik toch niet vol
Temperaturen en ovulatietesten doe ik al, vandaar dat ik ook weet dat mn ei nog wel even op zich laat wachten. Wat wel lekker is, dat ik lekker met mn man kan knuffelen zonder het gevoel dat het 'moet'.
Heel herkenbaar, dat nutteloze gevoel! Ik merk dat ik veel afleiding zoek, maar bij alles wat ik doe denk ik toch aan een mogelijke zwangerschap, hoe zou het zijn etc! Ook veel zwangeren en baby's/kinderen om me heen...
Ik kom die periode ook nooit fatsoenlijk door. Soms denk ik wel eens, als die tijd langer zou duren, zou je me weg kunnen brengen. Ik ben er dan 24/7 mee bezig. Om gek van te worden... Succes!
Wel fijn om te weten dat er nog meer mensen rond lopen die soms zo gek van zichzelf worden.. Vanmorgen even de tuin netjes gemaakt, maar dan nu toch onder het broodje eten weer 'hop' op zwangerschapspagina.. Ik mag gelukkig zijn met mn cyclus van 27/28 dagen.. Als ik een veel langere cyclus had, denk ik ook niet dat het bij mij helemaal goed zou komen
Ik werd er ook helemaal leip van, weet hoe je je voelt! Ik denk dat wat je het beste kunt doen is accepteren dat je je zo voelt en het niet weg proberen te stoppen. Denk maar eens niet aan een roze olifant.. Juist ja.. dus probeer jezelf niet te dwingen om er niet mee bezig te zijn, want dan wordt het erger. Ga anders oefenen met randjesfietsen meteen nuttig voor je vruchtbare periode zometeen!