Wij proberen al 2,5 jaar om zwanger te worden. Het is dan ook al 3x gelukt maar alle keren werd het een miskraam. Allemaal rond de 6 weken, dus best vroeg. Inmiddels zijn we begin dit jaar bij de gynaecoloog geweest. Op het moment dat we een afspraak hadden gemaakt en de datum zover was voor het eerste bezoek bleek ik zwanger. Iedere week er heen voor contole, zelfs het hartje zien kloppen maar helaas.. Zij heeft toen bloedstollings onderzoeken gedaan. Alles was goed. En aangezien we gewoon zwanger worden zijn verdere onderzoeken niet nodig en is het eigenlijk lullig gezegt 'gewoon pech' Wel heb ik Ascal (bloedverdunners) gekregen omdat ze zei dat er honderden verschillende bloedstollings afwijkingen bestaan maar de meest voorkomende zijn getest, dus mocht er toch iets zijn dan slik ik bloedverdunners en hopelijk blijft het dan wel goed gaan mocht het weer zover zijn. En ze zei baat het niet dan schaad het niet, kan verder geen kwaad om het te slikken. Soms voelt het echt een beetje dat we aan ons lot worden overgelaten, echt zo van: 'het is gewoon pech en het zwanger worden lukt dus heb geduld' maar dat heb ik nu al 2,5 jaar en ze kunnen dus niks voor ons doen. Tuurlijk ben ik blij dat er niks geks is maar toch.. Hopelijk is het weer snel raak. De laatste keer slikte ik de Etos zwanger worden capsules, toen was ik meteen zwanger, wie weet wel door het Vitex agnus castus extract, sinds deze maand ben ik er weer mee begonnen en heb vandaag mijn eisprong dus ben benieuwd. Zijn er meer meiden met dit vergelijkbare verhaal? Af en toe ben ik het gewoon zo zat en vind ik het toch wel eens tijd worden dat ons geduld en verdriet wat we er van hebben gehad wordt beloond.. Maar goed we blijven positief en dat is denk ik ook wel het enige wat we kunnen doen. Bedankt voor het lezen, lucht wel op Fijn weekend alvast allemaal, liefs!
hoi Laus, nee wij hebben hier geen ervaring mee, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen. wat een verhaal en wat zullen jullie je machteloos voelen. heel sneu dat jullie geen hulp krijgen. ik hoop voor jullie dat jullie gauw een kleintje mogen verwelkomen. heel veel sterkte!
nee heb er geen ervaring mee, wat erg dat het steeds mis gaat! wat ik wel heb gelezen hier is dat bij sommige meiden de miskramen worden veroorzaakt door een tekort aan progesteron. hebben ze dat al getest bij jou? je zou als je hopelijk snel zwanger bent kunnen vragen of ze je progesteronwaarde kunnen meten (met 4-5 weken ofzo) en als dat te laag is (moet in het eerst trimester tussen de 11.2 en de 90 zitten) dat je dan utrogestan kan gebruiken tot de 10e week. ik heb zelf een mk gehad in juni 2009 en gelukkig weer snel zwanger. bij die zwangerschap had ik in het begin veel bloedverlies (vanaf 6 weken) en zijn we er per ongeluk achter gekomen (omdat we tijdelijk in de VS woonden) dat ik een erg lage progesteronwaarde had (11,0) en toen heb ik dat ook gebruikt tot de 10e week. nu hebben we inmiddels een mannetje van 13 maanden rondlopen! succes en ik hoop dat jullie snel een kindje mogen verwelkomen!