Hey meis, weet je al meer? Dit klinkt echt als een bbz helaas en ik vind dat ze het wel heel slordig oppakken!!!! Ik had in dit jaar 5 aug. een menstruatie en wist ook wanneer mijn ei was. Rond 2 september, 12dpo testte ik positief maar ik voelde me niet zwanger. De paar dagen erna liepen mijn testen net op qua kleur, het streepje bleef licht. 16dpo had ik een hcg van 96. Mocht na veel gezeur nl. prikken. Op 20dpo was mijn hcg 465 ofzo. Aan de lage kant, maar wel prima stijging. Huisarts wilde afwachten. Nou, ik niet want het voelde niet goed. Had ook steeds bruin verlies en een "blauwe plek"-gevoel rechtsonder in mijn buik. Verder niks. Geen enkel ander symptoom van een bbz. Maar toch wist ik zeker dat het niet goed zat. Ik heb toen de VK gebeld en die heeft geregeld dat ik met 5w6d een echo mocht in het ziekenhuis. Er hebben toen twee arts-assistenten gekeken die ook zeiden dat ik korter zwanger was. Een mini-vruchtje in de baarmoeder, leek op 3-4 weken dus was vast al overleden. Zou wel een miskraam volgen. Ik mocht nog wel hcg prikken. Die middag werd ik enigszins in paniek teruggebeld. Mijn hcg was 1681 en dat kon nooit met zo'n klein al overleden vruchtje. Moest 48 uur later terug. Toen was ik bij een gyn (ervaren, ouder) en die zei direct: dat in je baarmoeder is een "pseudoring". Het was ook niet gegroeid. Was ca 5 mm. Dat was geen vruchtje. Ik had vocht (bloed) rechtsonder in mijn buik (vandaar dat blauwe plek gevoel) en mijn rechter eileider was 2x zo dik als de linker. Mijn hcg was toen wel gezakt naar ca 1300. De gyn wilde afwachten. Ik moest elke 48 uur terug en ben steeds gecontroleerd met hcg en in het begin ook met een echo. Na anderhalve maand was alles bij mij weer "normaal". Ik had een bloeding gehad en mijn hcg was weer onder de 5. Mijn lichaam had het zelf opgelost. Maar goed, ze zaten er bij mij dus wel bovenop en dat voelde wel veilig. Mocht ik veel pijn krijgen, flauw vallen of schouderpijn krijgen, dan zou ik onmiddellijk moeten bellen en moeten komen. Ik snap dus niet dat ze bij jou zo laks doen. Zelfs nu heb ik nog enorme controle. Ik ben net weer zwanger (5w1d nu) en ik moet morgen al voor een hele vroege echo om te zien waar dit vruchtje zit... Klinkt toch heel anders. Kun je niet naar een ander ziekenhuis? Heel veel sterkte meis... Wat een ellendige periode....
Jeetje wat een verhaal zeg, ik zou ook een second opinion aanvragen. Dit zijn geen zaken waar ze rustig bij moeten afwachten. Voor dat je het weet is de ellende groter en knapt je eileider. Ik zou eisen dat ze er nu goed naar kijken en anders naar een ander ziekenhuis gaan. Sterkte ermee!
Bedankt voor jullie medeleven! Ik heb weer een heel verhaal: woensdag de 28e kwam ik dus weer bij de poli Gyn. Ik had zelf maar een HCG aanvraag gemaakt, en gezorgd dat ik deze een uur voor de afspraak liet prikken. De arts die me onderzocht, schrok van wat hij zag. De rechtereierstok was groter dan mijn baarmoeder! Hij zag ook een bloedingscyste in mijn rechter eierstok, en zag daar een vruchtje in. Maar, er zat ook een vruchtzakje met dooierring in de baarmoeder. Ik had dus een dubbele zwangerschap. Mijn HCG was inmiddels doorgestegen naar 14.000 (de dag ervoor nog 9170). met spoed werd ik opgenomen en werd er een kijk operatie gedaan. Er werd mij verteld dat ik mijn rechter eierstok kwijt zou raken. Terug uit de narcose, bleek dat ik alles nog had, incl cyste. Ze wouden deze niet verwijderen, omdat ze er geen duidelijk vruchtje in konden zien,en de zwangerschap in de baarmoeder wouden sparen. De pijn die ik heb moet uit de eierstok komen, maar daar gaan ze dus niets aan doen. Vandaag kreeg ik te horen dat het vruchtje in mn baarmoeder max 4 weken kan zijn, en dat ik maar weer moet afwachten! toen ik aangaf dat ik 8 weken zou moeten zijn, en geen gemeenschap meer gehad had, moest ik maar rekening gaan houden met dat het een miskraam zou worden. Ik moet volgende week terug komen. En daar zit ik dan, weer thuis, met 3x daags morfine om de pijn te kunnen dragen, in volstrekte onzekerheid of ik uberhaupt wel een zwangerschap heb... ik voel me flink in de steek gelaten door het ziekenhuis.
Wow! Wat een verhaal! Wat heftig!!! Allereerst: dikke vette knuffel voor jou! Maar ik zou echt voor een second opinion gaan!!!! Lijkt wel alsof ze maar wat aan het doen zijn..... Sterkte!!! Ik duim voor je!!!
Jeetje meis. Wat een onzekerheid en wat raar hoe ze daar handelen in het ziekenhuis. Ik wil je sterkte wensen.