Zo sterk als jij het beschrijft niet, maar twijfels heb ik natuurlijk wel eens, of ik het wel goed doe. Zeker bij de oudste, nu bij de tweede heb ik dat veel minder, omdat ik van de ervaringen met onze oudste wel heb geleerd dat mijn intuitie bijna altijd goed zit. Maar desondanks kan een resolute arts me nog wel eens van m'n stuk brengen hoor... niet lang, maar genoeg om weer eventjes te twijfelen of ik het wel goed zie. Denk dat een van de belangrijkste lessen die je als moeder moet leren, is om vooral naar je kind te kijken en te vertrouwen op je eigen intuitie, en je niet van de wijs te laten brengen door anderen. En dat je niet alles onder controle hebt, maar dat niets eeuwig duurt en alles een keer voorbij gaat, vroeger of later.
Fijn, vaak is herkenning al voldoende hè. Toen ie hier ineens avonden had dat ie niet meer at ging ik hier lezen en kwam veel dezelfde verhalen tegen en dat stelde me gerust en ik maakte me er gelijk minder druk om
Tijdens de stopweek werd ik opgefokt, vreselijk kort lontje en huilen om niks en...was echt mezelf niet Hormonen zijn echt rare dingen!