Hoi meiden! Ik ben super blij want ik ben zwanger na mijn eerste icsi behandeling! Nu ben ik nog heeeel pril zwanger. Maar ben best angstig. Bang om het te verliezen. Ben zo blij dat ik na al die teleurstellingen eindelijk zwanger ben. Ik heb soms last van een vervelende steek in mijn buik rond mijn navel. Die echt niet fijn aanvoelt. Maar das dan even een seconde en dan is het weer weg. Vind dat best eng dan maak ik mij zorgen van zal het wel goed gaan daar binnen? Meer mensen die dit hebben? Want maakt mij best bang dat ik dat soms heb. Of maak ik mij druk om niks en hoort het er allemaal erbij. Is mijn eerste zwangerschap. Dus is allemaal nieuw voor mij. Hoe gaan jullie verder om met de angst bang om het misschien te kunnen verliezen? Ben daar zo bang voor. Snap dat ik niet van het ergste uit moet gaan en er lekker van moet gaan genieten. Maar er speelt nu zo veel angst in mij. Ben zo super blij dat ik eindelijk zwanger ben. En wil het echt niet kwijt.
Niemand kan deze angst bij jou wegnemen. We kunnen alleen zeggen dat we het herkennen. Althans ik. Die pijntjes blijven, zelfs ongesteldheidskrampen, omdat je baarmoeder gaat groeien. Je banden gaan rekken, waardoor je in je liezen en bij je heupen pijnsteken kunt krijgen. En ook die pijn bij je navel ken ik. Ook wel steken onder die in mn vagina schoten, alles kwam voorbij. Na mijn eerste zwanerschap, die eindigde in een miskraam was ik nóg banger. Er was niks dat hielp behalve echos, tot ik mn zoontje ging voelen. Ik heb vanaf 5.4 elke week een echo gehad tot aan de 14 weken. Anders flipte ik gewoon. Dus misschien toch vragen om een eerdere echo of een pretbureau bellen. Hopelijk vind jij wel je rust erin. Gefeliciteerd met je zwangerschap! Oh en trouwens, nu voor de derde keer dus zwanger, en ik heb alle pijntjes weer of gehad. Alleen nu weet ik, het zit goed, ik ken dit van mn lijf. Maar de eerste keer werd ij helemaal gek. Dus ik snap je volkomen.
Jep, ik heb precies hetzelfde hoor. Ik probeer tegen mezelf te zeggen:"maar wat als het WEL goed gaat? Die kans is veeeeel groter!" Sterker nog: de kans dat het goed gaat is groter dan de kans om zwanger te worden met ICSI. Dus die kansen hebben we al verslagen!
Allereerst gefeliciteerd!! Spreek je angsten uit naar je vk. Het is helemaal niet gek dat je die hebt en zeker niet na een lang traject. Steken, en bijvoorbeeld menstruatiepijn zijn helemaal niet vreemd tijdens een zwangerschap, zolang je geen bloed verliest. Succes bij je eerste echo!!
Ik denk dat die angst wel blijft de gehele zwangerschap. Dat je dan echt leeft van echo naar afspraak enzo. Dat zal ik ook wel hebben denk ik. Fijn om te lezen dat wat ik voel er dus gewoon erbij hoort. Phoe voor jou was dat helemaal angstig omdat je een miskraam mee hebt gemaakt. Vreselijk die onzekerheid en angst. Je kan dan alleen maar hopen dat het allemaal goed gaat daar binnen. Ik heb al een eerdere echo dan normaal geloof ik. Vanwege dat ik in het ziekenhuis loop door het traject wat we gehad hebben. De eerste echo krijg ik ook in het ziekenhuis nog. Als dan alles goed is kan ik een verloskundige regelen. Jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap!
Dank je! Ik loop bij het ziekenhuis nog vanwege mijn traject die ik gehad heb. Maar kan ze altijd bellen als iets mij echt niet lekker zit. Maar wil ze ook niet steeds bellen. Ik verlies geen bloed dus dan moet het in mijn ogen goed gaan. Nou ben echt de dagen aan het aftellen al voor de eerste echo haha. Bedankt voor je reactie!
Die eerste weken zijn echt zooooo spannend! Ik den dat dat er bij hoort. En misschien nog wel extra als je zoveel moeite hebt moeten doen om zwanger te raken. Ik herken je angsten heel erg uit mijn eerste weken. Na 2 miskramen was ik echt panisch om er weer eentje te krijgen. Durfde nauwelijks naar de wc uit angst om weer bloed te zijn. Menstruatie pijn kan heel goed er bij horen. Geloof mij maar, als je een miskraam hebt dan voelt dat echt HEEL anders. Echt pijn en echt bloed. Ook ik stelde me steeds gerust me de gedachten dat de kans dat het WEL goed ging, veel groter was dan dat het mis zou gaan. Iedere dag groeide mijn vertrouwen. En inmiddels kan en durf ik echt met volle teugen vd zwangerschap te genieten. Tuurlijk blijft het spannend, maar nu op een gezonde en normale manier. Wees vooral maar heel lief voor jezelf deze eerste weken. Iedere dag is er eentje verder. Je hebt al zolang moeten wachten, dus vertrouw er op dat je deze wachtweken ook aan kunt!!! Zet hem op!
Bedankt voor je lieve bericht! Doet mij goed om het te lezen. Maar wat vreselijk naar dat jij twee miskramen heb door moeten maken. En wat fijn voor je dat je nu zwanger bent en er nu dan ook echt van kan genieten!
Ja herkenbaar! ik denk dat het wel bij de zwangerschapssymptoom hoort? Angst heb ik sinds mijn positieve test elke dag gevoeld en ben zo bang als het fout gaat of als het goed gaat, ben ik zo happy ermee.
Sowieso eens met jajo om het uit te spreken. En die eerste weken zijn gewoon super spannend, en als je zoveel moeite hebt gedaan om zwanger te worden nog eens extra spannend. Allerlei onbekende gevoelens, pijntjes, dingetjes die nog niet kent van jezelf. Blijven vergelijken met anderen, terwijl je weet dat iedere zwangerschap ook anders kan zijn. Voor mij bleef die spanning tot 12wkn. Daarna kwam er iets geruststelling, hoewel het nu nog steeds spannend is. Accepteer de spanning zo goed mogelijk, zoek afleiding en praat met mensen met wie je wil praten. Het is gewoon echt even doorbijten.