Onze meid was gister met eten echt helemaal overstuur, zo 1 in keer zonder aanleiding! Alleen maar heel hard schreeuwen en huilen, ze wou geen eten! Ze raakte steeds meer overstuur, en toen was ze niet meer stil te krijgen. Hebben haar uit de kinderstoel gehaald en proberen te troosten maar ze hield eerst maar niet op, eindelijk na een minuut of 10 was ze weer rustig! Wat is nou de beste oplossing als ze zo'n woedeaanval (of wat is het?!) heeft? Vond het heel moeilijk om haar zo te zien, werd er zelfs heel emotioneel van! Ze is overigens anderhalf jaar!
jeetje wat lastig zeg! zelf heb ik een zoontje van 2jr+4mnd die echt ook wel eens dagen heeft dat hij zomaar huilt...maar zo heftig als jij beschrijft niet echt. wieweeet het begin van de peuterpuberteit...als het nu vaker gaat voorkomen, zal ik het niet belonen met knuffelen...dan kan je eens keer het "negeren" proberen...maar begrijp goed dat je dat gisteren niet gedaan hebt hoor. succes!
Mijn zoontje werd gisteren ook helemaal overstuur, in ene dus. Maar wat bleek ik had de winterzak in de wandelwagen gedaan en dat mocht schijnbaar niet HIj was er echt even helemaal af. Ik zelf wist ook niet wat ik er mee aan moest, maar mijn moeder heeft hem weer rustig gekregen op dat moment door uit te leggen dat de winterzak nu in de wandelwagen moest anders zou hij koude voetjes krijgen... en net alsof hij dit snapt want toen was het goed. Het was geen woedeaanval, maar gewoon echt verdriet... zo sneu.
onze dochter van anderhalf die word ook vaak kwaat om niets dan gaat ze gillen en ook laat ze zich vallen en gaat dan op de grond liggen. Ik laat haar altijd maar gaan nou doet ze het al stukken minder.
Weet je zeker dat ze boos was, was ze niet ergens van geschrokken? Dat gebeurde hier een paar weken terug. Madam was ineens helemaal in paniek, kwam aanvliegen, armpjes om me heen, huilen huilen huilen (ze huilt nooit!). Bleek er een hagedisje tussen haar speelgoed te lopen. Die hebben we samen buiten gezet en toen was het weer goed.
Ik heb thuis een enorme driftkikker. Mijn moeder herkende het meteen, want ik was vroeger precies hetzelfde. Mijn zoontje kan ook uit het niets helemaal overstuur zijn. Als ik zeker weet dat het niets anders is dan een driftbui ga ik gewoon iets anders doen en negeer ik hem volkomen. Dan wordt het nog even een minuutje erger en dan is het over. Laatst wilde ik hem zijn avondhap geven en na 2 happen was meneer helemaal overstuur. Eten was niet te heet of zoiets. Hij sloeg zelfs de lepel met eten uit mijn handen. Tja toen wist ik genoeg. Ben gewoon de vaatwasser leeg gaan ruimen en heb het eten voor zijn neus laten staan (wel buiten bereik dan he, anders heb je een nog groter probleem). Toen was het hek dus echt van de dam en na 2 minuten hoorde ik: eeej (echt op zo'n manier van: mama halllooo ik heb honger!) Toen heb ik hem gewoon weer zijn eten gegeven net of niets aan de hand was. Dat werkt bij mijn zoontje het beste. En hij is nog niet eens in de peuterpubertijd pfff
Had ze al iets gegeten? Zou het kunnen zijn dat ze haar mond/keel heeft verbrand? Of dat er een hapje eten verkeerd viel? Hier eigenlijk nooit zomaar ineens huilen, er is altijd wel een aanleiding voor, angst, schrik, pijn, enz.....
het eten was niet te heet, ook de lepel niet. Wel was het zo dat ze graag de lepel wou hebben, maar dat mocht dus niet.even later was ze dus zomaar ineens helemaal over haar toeren heen, zo herkende ik haar helemaal niet. Normaal als ze haar zin niet krijgt, gaat ze op de grond zitten of ze jammert een paar keer, maar that's it! Gelukkig heeft ze het nog niet weer gedaan, maar je merkt wel dat ze steeds meer aan uittesten is. Ook bij opa en oma wil ze bij dingen zitten wat niet mag.