Onze dochter is met 33 weken geboren, na spontane vliesscheuring. Ze is nu 10 maanden en het gaat erg goed met haar, ze ontwikkelt zich prima en blijft alleen wat klein. Mijn man begint nu al een tijdje over dat hij wel voor een tweede wil gaan, maar ik twijfel nog een beetje. de vroeggeboorte is me best zwaar gevallen en de kans op weer een vroeggeboorte is ongeveer 30 procent. wanneer zijn jullie voor een tweede gegaan na het krijgen van een prematuur?
Denk dat dat voor iedereen heel wisselend zal zijn, en dat het misschien ook te maken heeft met de rede van de eerdere vroeggeboorte... Ik heb zelf echt kantje boord gelegen, en vind het dus doodeng. Zou best graag nog een kindje willen. Quinn wordt nu bijna 2, en ik ben niet de jongste meer, maar voor mij speelt de angst een te grote rol. Misschien dat dat nog over gaat,......ik hoop het Ik snap jou twijfel heel goed.
Onze dochter is geboren met 33+2 na een lange periode van opnames en verplichte bedrust ivm HELLP, dus ik lag ook goed in de kreukels. We zijn na een jaar weer begonnen met gaan voor een tweede kindje, maar door miskramen is dat wat later geworden. Bijzonder genoeg gaat deze wel a terme komen! Ik denk dat het afhankelijk is van de impact die de vroeggeboorte op je heeft gehad, zowel lichamelijk als geestelijk, de hevigheid van de wens voor een tweede, en de risico's bij een vervolgzwangerschap. Ik heb wel eerst goed overlegd met de gyns om in te schatten wat de risico's zouden zijn bij een tweede zwangerschap, en hoe ze me zouden gaan behandelen, en dat is ook een goede input geweest voor de keuze om voor een tweede te gaan.
Mijn eerste dochter is twee maanden te vroeg geboren en is ontzettend ziek geweest. Geen arts begreep hoe het kon dat het zo slecht met haar ging, terwijl ze "maar"twee maanden te vroeg was. Godzijdank is het goed gekomen met haar, maar het heeft een me echt getraumatiseerd. Ze is nu al vier, en heb het goed verwerkt maar het blijft altijd gevoelig merk ik. Anyway, juist de enorme impact zorgde er bij mij (mede) voor dat mijn tweede dochter een jaar na mijn eerste dochter geboren is. (met enorm geluk dat ik zo snel zwanger werd en een gezonde dochter heb gekregen) Ik had (en heb) overigens 50% kans op een vroeggeboorte.
Officieel heb ik geen prematuur kindje gekregen. Ik kreeg met 26 weken weeën en heb het kunnen rekken met weeënremmers en bedrust tot precies 37 weken. wij hebben wel een lastig eerste jaar gehad. Nu onze zoon wat ouder wordt, beter in zijn vel zit en wij onszelf weer gevonden hebben begint het wel te kriebelen om voor een tweede kindje te gaan. Mijn man wil het al gelijk, maar ik kan me er nog niet toe zetten. Bij mij zit de angst nog te hoog dat het weer gebeurt, dat het net als toen zal lopen en wij al die angsten moeten doorstaan. Bij mijn zwangerschap had ik nog geen andere kinderen, maar nu heb ik al een zoontje rondlopen en hoe zal dat dan gaan? Hij hangt echt enorm aan mij en wat als ik niet voor hem kan zorgen, straks neemt hij het me kwalijk etc. Wij willen binnenkort eerst een gesprek aangaan met de vk om onze vragen te kunnen stellen.
zoals je kunt zien heeft het hier wel even geduurd. onze oudste wordt in januari 4 en ik ben 21 februari uitgerekend. het heeft zeker twee jaar geduurd voordat ik uberhaupt durfde te denken aan nog een eigen biokindje (we zijn ook met adoptie bezig) en daarna heb je het niet voor het zeggen, waar het bij de 1e heel snel lukte, was dat nu helaas niet het geval maar..... het is gelukt en we are over the moon. moet zeggen ben ook niet superbang om te vroeg te bevallen nu maar meer om heel snel te bevallen. de 1e is in 4 uur tijd geboren en als het waar is wat ze zeggen dat een tweede sneller komt????......
Ik ben met 34 weken bevallen van sam, en als alles goed was gegaan was ik in mei 2012 uitgerekend van een tweede kindje. We gaan het nu weer proberen. Nu scheelt het wel dat het bij sam allemaal heel goed is gegaan. Na een week was hij al thuis.
Ik wilde al heel snel een 2e, aangezien ze bij mij geen idee hadden waar het door kwam en ik eigenlijk wel genoeg vertrouwen in mijn lichaam heb dat het ook gewoon goed kan gaan. Mijn man wilde alleen nog even niet, maar ik heb hem nu wel zover dat we dit voorjaar weer een poging gaan doen Simone is dan bijna 2. Hebben wij prematuurmama's nu automatisch een medische indicatie eigenlijk? En mogen we dan niet meer thuis bevallen?
Volgens mij krijg je wel meer controles en onderzoeken, maar als je de vorige keer geen complicaties hebt gehad (behalve vroeggeboorte) en de volgende keer voorbij de 37weken bent mag je volgens mij thuis bevallen. Maar ik weet het niet zeker.
Ik heb wel een medische indicatie, maar ik heb dan ook een keizersnede gehad. Daarnaast krijg ik extra groei echo's omdat Sam zo groot was.
hoi, mijn oudste zoontje is te vroeg geboren met 27 weken en 6 dagen. Na 1,5 jaar besloten we voor een tweede te gaan nadat wij een preconceptioneel gesprek hadden gehad in het academisch ziekenhuis met de gynaecoloog. Hij stelde vragen en na overleg hoorde ik 2 weken daarna dat ik 15% kans had op een vroeggeboorte. Tenzij het een tweeling was (dan was het 80%), maar die kans was niet groot omdat het niet bij ons in de familie zit. In oktober raakte ik zwanger en in december bleek het een tweeling te zijn. Ik stond al vanaf 6 weken onder controle van de gynaecoloog. Mijn baarmoederhals werd vaak gemeten en ik had eerst om de 2 weken en later 2 keer per week een controle. Helaas ben ik ook deze zwangerschap op dezelfde termijn als toen ik zwanger was van mijn oudste, zelfs op hetzelfde tijdstip (freaky: met 26+4 om 12.00 uur) opgenomen in het ziekenhuis en ongeveer op hetzelfde termijn bevallen namelijk 27+4. Mijn oudste heeft het vrij gemakkelijk gehad, de middelste (oudste van de tweeling) heeft langer in het ziekenhuis gelegen en langer beademingsondersteuning gehad. Beiden zijn gezond en doen het goed. Mijn jongste echter (jongste van de tweeling), heeft zo ongeveer alles tegen wat je als prematuur maar kunt krijgen. NEC, Ductus operatie, 3 liesbreuken waarvan 1 acuut, hersteloperatie van zijn stoma en slijmfistel, zuurstof thuis door beschadigde longen. En als klap op de vuurpijl een littekenbreuk op de plek waar de stoma en slijmfistel hebben gezeten. Je kunt je voorstellen dat het met mij nog lang niet goed gaat. Als ik dit allemaal had geweten dan was ik niet aan een tweede begonnen. Ik ben ook blij dat ik het allemaal vantevoren niet heb geweten. Want hoe dubbel alles ook is, ik zou ze niet willen missen! Ik denk ook dat mijn jongste het leven de moeite waard vind, ondanks alle pijn die hij heeft gehad, het voortdurende benauwde gevoel dat hij heet gehad, en alle ziekenhuisopnames die hij krijgt. Het is een echte lachebek en kan ontzettend genieten, begint ook al te brabbelen en spelen, kijkt om zich heen en is tevreden. Dit had ook heel anders kunnen zijn. Maar de operaties die hem nog te wachten staan, daar wordt ik heel verdrietig van. Immers maakte ik de keuze om zwanger te raken terwijl ik wist dat er een kans was op een vroeggeboorte. Het is en blijft een erg moeilijke keuze, maar je weet nooit of je de juiste maakt. Succes!
Moeilijk te zeggen, zou ook graag een tweede willen, maar ga wachten tot mn meisje zeker ouder dan een jaar is. Bij mij is de kans op bijna 100 procent op nog een vroeggeboorte ( heb een tussenschot in mn baarmoeder en daardoor twee losse kamers die te klein zijn om tot 40 wkn te kunnen dragen). Maar het hangt er ook vanaf wat jij en je man geestelijk aankunnen. Want als het weer een prematuurtje wordt weet je wat er gaat komen, maar heb je nog een kind die aandacht moet krijgen. Succes!
Hoi, Het hangt natuurlijk helemaal af van hoe jij en je man zich voelen of je aan een tweede kindje begint. Mijn oudste dochter (nu 3) is met 32 weken geboren en heeft een ontzettend moeilijk begin gehad. Net als het kindje van Ons Kleintje heeft ze ook Nec gehad, aan de beademing gelegen, een stoma gehad, hersteloperatie etc. en was ze bijna niet meer bij ons geweest. Het heeft op mij een enorme impact gehad en het heeft me lang gekost om m'n leven weer op de rit te krijgen. Mijn man wilde graag een 2e en ik wilde dat voordat m'n oudste geboren was ook. Ik twijfelde zelf nog even of ik er wel aan moest beginnen, maar bij mij gaf de gedachte de doorslag dat ik me niet moest laten leiden door wat er gebeurd was en dat het voor m'n dochtertje ook leuk zou zijn om er een broertje of zusje bij te krijgen. Uitelijk is ons 2e dochtertje geboren met ruim 38 weken (keizersnee). Het is uiteindelijk niet de bevalling geworden waar ik op gehoopt had en het was ook zwaar, maar het heeft me toch ook wel geholpen om de eerste bevalling en zware periode een plekje te geven. Nu heb ik 2 ontzettend leuke dochters (ondanks de peuterpubertijd) die ook al erg leuk met elkaar gaan spelen. Ik hoop dat je voor jezelf een goede beslissing kunt nemen. Succes.
hallo, Ik ben in 2009 bevallen van mijn dochter met 27 weken en 2 dagen. En in september 2011 na 38 weken precies van een mooie zoon.Mijn dochtertje was ruim anderhalf toen ik zwanger raakte. Ik vond dat zelf een hele moeilijke leeftijd achteraf gezien. Ik wilde zo min mogelijk tillen, fietsen, wandelen etc. De oorzaak van de vroeggeboorte van ons meisje was onbekend dus ik wilde alles doen om te voorkomen dat ons knulletje ook eerder zou komen. Maar een kindje van anderhalf heeft nog veel hulp nodig. Ze moest ineens ff heel snel groot worden. Zelf in de kinderstoel klimmen, zelf de trappen op en af.. Mijn dochtertje had het daar best moeilijk mee. Ze zat ook in een leeftijd waarop ze een beetje verlatingsangst ontwikkelde en ik waqs vaak weg voor controle.. Dat heeft er allemaal best wel ingehakt bij der. Ze was eventjes helemaal van de kaart. Ik had een medische indicatie en mocht dan ook niet thuis bevallen. Ik neem aan dat dat bij jou ook zo zal zijn. De reden van mijn vroeggeboorte is onbekend. en evengoed een medische indicatie. Ik heb van week 16 t/m 34 proluton injecties gehad. Zelf ben ik ervan overtuigt dat dat mijn redding is geweestl. Ik heb eventjes veel te vel vruchtwater gehad, explosieve groei van de baby, 1x opgenomen, vanaf 29 weken weeen (die niks deden maar wel veel valse alarmen gehad) een funneling heb ik gehad (die was met een paar weken weg) Maar ondanks dit alles bleef de bmh rustig. Die is gemeten van 18 weken t/m 26 weken. Elke 2 weken. Daarnaast elke 2 weken een groeiecho en 1 keer per week een vruchtwater meting. Ik was bij een academisch zh voor controle bij de gyn. Ik heb na 37 weken gevraagd of ik naar het zh bij ons in de buurt over kon gaan. En dat was geen enkel probleem.