Goededag mama s Ik ben op 6 april met 37 weken bevallen van een heel mooi lief jongentje.mikai.vanaf het begin van mijn zwangerschap zei ik altijd ik wil absoluut geen knip.alleen de gedachte al dat dat werd geknipt.en toen ging ik de bevalling in het ging goed de weeen waren wel heftig want ik had weeën opwekkers .maar de geboorte tens hielp me heel goed mee.en ik had heel veel steun aan mijn lieve man.toen kwamen de pers weeën en ze zagen dat mikai het niet fijn meer vond in mijn buik.dus de gynaecoloog kwam erbij en die pakte de vacuümpomp wat is dat een erg gezicht zeg als jè ligt je denkt echt moet dat zo heftig.en toen kwam de verdoving voor de knip en bij de wee De knip zelf en ik dacht alleen maar mannetje voor jouw doe ik alles wat nodig is en even daarna werd hij geboren .toen mijn man hem aanpakte werd er meteen een papa en mama ook geboren.dat is zo n mooi puur gevoel.het hechten erna voelde ik wel maar het was het allemaal zo waard.