Het eerste jaar was voor ons erg spannend maar ook heftig! Pff wat heeft zo'n klein hummeltje en impact op je gevoel, je leven gewoon ALLES! Na een super zwangerschap en bevalling, maar een mindere kraamtijd. Ze lag na 3 dagen weer in het ZH i.v.m verslik incident. Borstvoeding helaas mislukt, gingen de eertse 3 maanden super met ons. Ik kon samen met ons meisje de hele wereld aan. Genieten winkelen, wandelen Enz. Slapen wat is dat?? Zij ik vorig jaar rond deze tijd. Maar na de kerst en nieuwjaar vloeide die energie met een vaart uit mijn lichaam en toen kwam de man met de hamer. Ik was vemoeid, snel geirriteerd wou alleen maar slaaaapen. Pff vond de zorg om ons gezin maar zwaar. Ondaks dat ons meisje een super makkelijke baby'tje was ze huilde bijna nooit Sliep altijd de nacht door al vanaf 6 weken, en paste zich makkelijk aan. (nu nog) Maar ik ik zag overal spoken die er niet waren. Heb hulp ingeroepen van een maatschappelijk werker. En nu gaat het stukje bij beetje beter en kan ik genieten van het gezin het moeder zijn! Wat hebben we toch een heerlijk meisje die al kusjes geeft en erg zacht aardig en gemoedelijk is. Gek op dieren, muziek en zingen. Lekker hyper door de kamer kan kruipen, maar ook stilletjes haar favo boekje op schoot of in een hoekje kan gaan zitten lezen. Ondanks dat wij een makkelijk kindje hebben is ons besluit al bijna zover dat er geen 2e kindje komt. Mijn man vond het ook allemaal erg heftig en is net zoals ik bang dat het met een 2e veel te druk word. En dat ik weer erg terug val, want ik weet wel stel er komt een 2e en het is een huilerig, drukker kindje dat ik dat niet kan handelen. En laat staan de aandacht verdelen. Het idee nooit geen tijd meer voor mijzelf. Want dat het ik echt nodig om af en toe op te laden. Ik kijk ook nog wel terug op de goede een mooie momenten van het eerste jaar met ons meisje. Maar voor mijn gevoel gaat het grote genieten nu beginnen!! Bedankt voor het lezen..
Och jeetje, dat klinkt wel heftig. Maar wat fijn dat jullie je goed voelen bij jullie keuze om het bij eentje te laten..!
Misa, bedankt voor je reactie en het lezen..wou het voor mezelf op papier/computer hebben. Het was voor ons een pittige ervaring maar we vinden het steeds leuker worden hoor Maar wat leuk dat er al een 2e op komst is. Heel veel geluk verder.
Heftig he zo'n eerste. Mijn partner en ik hebben het begin ook als heftig ervaren. Ook als geweldig, maar ook als zwaar. Je hele wereld staat op zijn kop. En de ene kan daar denk ik beter mee omgaan dan de ander denk ik. Ik heb een pnd gekregen. Nu gaat het met mij gelukkig helemaal weer goed. En mijn vriend is ook in zijn paparol gegroeid. We vinden het zelfs zo geweldig dat we in de toekomst graag een tweede en wie weet wel een derde willen. Maar genoeg over mij. Ik begrijp je keuze om het bij 1 te laten heel goed, en als je er beide achter staat is dat super. Lekker genieten van je kleintje! En ik ben blij te lezen dat het nu goed gaat.
Mamaloe, tis minder om te lezen dat je het zo ongeveer het zelfde ervaart als wij, maar gelukkig gaat het bij jullie ook de goede kant op. Is er nog een achterliggende reden waarom je een pnd hebt gekregen of alleen puur van de hormoon schommeling? Als t te persoonlijk is hoef je de vraag niet te beantwoorden hoor. En wat goed dat jullie je al weer zo sterk voelen dat er in de toekomst een 2e komt. Ik heb nl een beperking in de zin van dat het bij mij heeeeel lang duurt voordat ik aan zo'n nieuwe situatie ben gewent. En nu valt het puzzel stukje weer op zijn plaats zeg maar in mijn drukke koppie om het zo maar te verwoorden.
Het eerste jaar is idd heel heftig maar ook zo mooi! Ik heb ook een pnd gehad door verschillende redenen. Ons zoontje zijn start was ook heel slecht, hersenvliesontsteking met 6 weken, urineweginfecties, 22 van de 24 uur huilen door verborgen reflux. Maar toch ( maar dit is niet als verwijt maar gewoon ons gevoel) zijn we alweer 3 mmm pogingen verder voor een brusje. Het is wel heel erg goed dat jullie samen hebben overlegd het waarschijnlijk bij 1 kindje te houden.