Ons eerste kindje is geboren

Afgelopen maandag grapte ik tegen VL dat ik hem dinsdag zou bellen dat mijn vliezen gebroken waren (VL zat in Duitsland voor zijn werk). Dinsdag word wakker met buikkrampen. Dit had ik wel vaker, dus ik keek er niet raar van op. Maar deze krampen kwamen wel erg vaak en ik verloor meer vocht dan anders. Ik belde eerst mijn moeder die kraamverzorgster is geweest. Zij is gekomen en zei dat ik toch beter de VK kon bellen (de reden dat ik dat niet meteen deed was omdat ik nog maar 35w5d zwanger was). VK is gekomen en dacht niet dat mijn vliezen gebroken waren, maar ik had wel al 2 a 3 cm ontsluiting, dus stuurde ze me door naar het ziekenhuis. En dus moest ik VL echt bellen. Volgens de VK was er een grote kans dat ik die dag nog ging bevallen.

Eenmaal in het ziekenhuis werden de weeën steeds heftiger en kreeg ik erge druk van onderen, zelfs douchen was niet fijn. Om 17.00 uur werd mijn ontsluiting gecheckt en die bleek al 8 cm. Om 17.30 moest mijn moeder mijn vriend bellen om te vragen waar hij was omdat ik volledige ontsluiting had. Gelukkig was hij toen net in het ziekenhuis.

Het was erg druk, dus ik mocht pas om 19.30 echt mee persen. Zowel ik als de baby raakten uitgeput, dus gingen ze het na 3 kwartier proberen met de vacuümpomp. De gynaecoloog heeft ontzettend hard zitten trekken, maar de kleine kwam geen mm verder. Na 3 keer werd besloten dat ze een keizersnede zouden doen.

Om 20.45 uur lag ik in de OK en om 20.54 werd onze dochter geboren. Ze werd meteen gecontroleerd en alles was dik in orde. De reden dat ze niet verder kwam met persen was de navelstreng, die zat 1x om haar nek en 2x om haar romp. Ze woog 2840 gram en was 49 cm.

Gisteren mochten we allebei lekker naar huis. 's Morgens is Emma eerst geprikt voor het billirubine gehalte, omdat ze wat geel zag/ziet. Maar de waardes waren goed, dus ze mocht lekker mee.

 

Emma Aliyah Josephina, roepnaam Emma