Ik heb je niet gedwongen om het verhaal te vertellen, als je had gezegd dat het niet mocht inzake het onderzoek, mij ook goed. Ik heb ook nergens verteld dat ik enkel de kranten geloof, heb gewoon gezegd wat ik op internet vond, en dat het best kon zijn dat zij niet volledig waren. Ik kan er in komen dat het voor jou misschien zo voelde, maar zo was het helemaal niet bedoeld. Vond gewoon dat als er een verhaal verteld wordt, dit niet maar voor de helft moet (en daarmee bedoel ik niet dat alle details moeten gezegd worden, maar er zijn misschien nog dames die op internet gingen zoeken en dan kom je al heel snel bij een hoop artikels uit die totaal wat anders zeggen dan wat hier in eerste instantie stond) Maar ik ga stoppen hier, want wil dit niet verzieken of zo, je kind verliezen blijft het moeilijkste wat er is, en de keuzes die je gemaakt hebt destijds kan je toch niet meer terugdraaien.
lieve lieve schat, Ik hier even ... Je had het tegen mij al verteld dat er hier zo tegen je werd ingegaan... Ik zie ook dat er heel veel mama's zijn die jou steunen... trek je daar aan op... Voor de mensen die niet weten wie ik ben, ik ben de beste vriendin/ buurvrouw die op dat helaas moment aan het bevallen was... Na de gebeurtenissen in september hebben wij ook onze verwarming niet mogen gebruiken ... en dit met een pasgeboren baby... onze verwarmingsketel is pas 2 weken geleden vervangen ... nadat alle koude eigenlijk al weg was ... mijn kleintje stond op met een dikke rode neus en rode wangetjes van de koude ... waardoor we in de huiskamer gingen slapen en ons kleintje in zijn park ... zodat het toch iets warmer was voor hem .... Jayden was voor mij en mijn vriend altijd meer geweest als zijn petekindje... heel vaak blijven slapen zowaar mee met ons opgegroeid .?.. wij zijn dan ook beste vrienden en eigenlijk onafscheidelijk wat er ook gebeurt... De moment dat mijn ventje geboren is blijkt ook het moment te zijn dat onze kleine jayden( als ik het zo mag zeggen) zijn laatste zuchtje heeft geblazen ... ik heb die dag een enorm zware bevalling gehad.... en kwam achteraf pas om 3 uur 's nachts op mijn kamer gereden waar mijn vriend aan het huilen was ... ik wist van niks... ik schoot zoals elke moeder zou doen in een enorme paniek en vroeg wat er aan de hand was met Milan en hij antwoordde niks met Milan... ik zei dat hij aan het liegen was en hij zei nee Jayden is dood ... ik begon te roepen te tieren ik geloofde geen woord van wat hij zei ... Ik kon mijn beste vriendin niet steunen, niet bellen , niets maar ik kreeg ook geen deftige verklaring van wat er allemaal gaande was, mijn vriend is niet iemand die goed kan praten als hij verdrietig is dus ik wist ook alleen maar wat er op het nieuws gezegd werd ... Was al dagen aan het huilen en wist echt niet hoe ik in combinatie moest omgaan met dit verdriet en geluk op dezelfde moment .... tot ik plotseling zaterdagochtend telefoon kreeg van een onbekend nummer... ik liet mijn vriend oppakken want ik deed dat niet voor onbekende nummers .... het bleek mijn beste vriendin te zijn, hij gaf haar aan mij door en we begonnen samen te huilen ... en het eerste wat ze zei is sorry dat jij je Jayden kwijt bent en dat ik nog geen proficiat heb kunnen wensen .... ik stortte in als een wrak en zei dat ze daar absoluut niet mee moest bezig zijn .... de geboorte van onze zoon heeft toch wel voor even recht tussen ons ingestaan... te verstaan... Maar heb haar zo gemist , zij zou me bij alles helpen waar ik een leek in was ... mijn eerste kindje... Ik mis haar zo, want tevens zijn zij ook verhuisd ... ik heb wel een nieuwe boiler maar heb daarom niet mijn beste vrienden terug ... Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is dat de nalatigheid van de huisbaas echt een feit is en niet een gelogen iets .... *in bijlage een foto van mij en jayden en van mijn eigen kleine kapoen
Lieve titi... (fannyke dus ) bedankt voor je enorm lieve bericht... Het spijt me verschrikkelijk dat ik het in het begin zo moeilijk had met Milan... en dat het tussen ons in heeft gestaan... ik had zo niet mogen reageren helemaal niet... ik had dat recht niet... maar we zaten op die moment in zo twee heeeeel verschillende werelden... We zijn Jayden samen verloren... dat weet ik wel want hij was mee jullie oogappel... jullie waren de eerste deur dat hij passeerde op zijn weg naar buiten... hij ging dan ook nooit buiten zonder eerst eens heftig op die deur te bonken ... zijn titi en pepe zijn een heel groot deel van zijn leven geweest en ik weet dat hij jullie doodgraag zag... Maar die nacht... zijn wij hem verloren... wat voor iedereen erg is... maar vooral... ik heb hem negen maanden voelen groeien in mij... toen hij iets te vroeg geboren was, schipperde ik tussen thuis en ziekenhuis tot ik hem mee mocht nemen... ik heb dag en nacht voor hem gezorgd... en plots... is dat er niet meer, is hij weg... het feit dat ik hem zelf zo heb gevonden helpt er niet echt aan... het feit dat ik niet eens deftig afscheid van hem heb kunnen nemen helpt helemaal niet... jij mijn steun en toeverlaat kon toen uiteraard niet bij mij zijn... je was een beetje bezig om die prachtige zoon van jullie ter wereld te brengen... maar wat ik bedoel... jullie kregen jullie prachtige zoon op de moment dat wij de onze moesten afgeven... dus dat is een lange tijd heel erg moeilijk voor mij geweest... Toen ik eindelijk terug normaal kon nadenken... voor zover dat da ga... besefte ik dat dat helemaal niemands fout is, jullie hebben er niet om gevraagd dat jayden er niet zou zijn, en milan heeft al helemaal er niet om gevraagd dat dit gebeurde... dus echt mijn oprechte excuses voor die periode... ik wil je heel hard bedanken om er altijd voor ons te staan!!! jullie zullen altijd jaydens pepe en titi blijven, ALTIJD! x
MAar dutsie toch twas ni de bedoeling een excuus te krijgen voor die periode die heel normaal wxas overigens .. maar kan niets ontkennen dat ik je enorm gemist heb en nog steeds .... Ik ben er altijd voor je!! Zelfs toen had ik liever bij jou geweest ... ik had ervoor gezorgd dat wij nog naar die kliniek hadden gegaan nog voor de politie er was ... al hadden we te voet gegaan ... Ik mis u, u ventje en u dochters enorm hard maar ook dat kleine sterretje zal altijd bij ons zijn
Meiden jeetje... Ik heb lang gewerkt met clienten in situaties als jullie. Vandaar ook dat ik oren heb naar het verhaal achter "het verhaal".. dat is helaas niet voor iedereen zo, ik heb het ook maar geleerd door ervaringen. Laat je daarom niet ondersneeuwen liz. Mensen maken zoveel 'verkeerde' beslissingen in hun leven.. veel mensen durven ervoor uit te komen sommige niet. En sommige, zoals jij bent gedwongen met de billen bloot te gaan. Het maakt niet uit, als je er maar iets mee doet. En zoals ik al eerder zeg, al help je maar een iemand met je verhaal, dan heb je toch mooi iets voor een ander kunnen doen. En moet je beseffen dat door spijt te hebben en er verder niks mee zou doen, je je niet beter gaat voelen en je moet door. Voor je meiden en je man. De boosheid naar justitie en media toe is begrijpelijk. Justitie volgt ook alleen maar regels op en of je nu boos bent of niet, het veranderd niks aan je situatie. Alleen maar in hoe jij verder wil in je leven. Leven met een wrok of boosheid, maakt het leven zwaar. Dan is het moeilijk om dat te doen wat je graag wilt en dat is een goed voorbeeld zijn voor je meiden. Hoe mooi zou het zijn als jij je er vrede mee krijgt en je kids kunt leren hoe om te gaan met het maken van 'foute' keuzes in je leven. Dat zal de psycholoog je ook leren en is echt aan te raden. Verder met de billen bloot gaan kan toch niet meer. En wat betreft de media, in deze tijd waarin elke scheet geretweet wordt, ben je als je een beetje opvalt al snel onderwerp van gesprek. En.. mensen moeten toch gesprekstof hebben.. De huisbaas is een heel ander verhaal. Mocht uit onderzoek blijken dat hij schuldig is, dan zal hij zeker een straf krijgen. En wie zal het zeggen hoe dit verhaal hem bezig houdt. Mensen maken fouten, misschien ook hij.. en je wilt denk ik niet hezelfde doen toch? Om hem vooraf te beschuldigen voordat het tegendeel bewezen is. Dan doe jij precies wat men ook met jou doet. Beschuldigen van moord terwijl zoals hierboven beschreven, iemand echt wel terecht zal staan voor diens fouten. Hij zal echt niet zomaar een verwarming mogen veranderen om het onderzoek te sabboteren. Probeer dit daarom los te laten. Vertrouw erop dat men dit echt wel zal meenemen in het onderzoek. En laat t los. Richt je op je mooie meiden.. Ik wil je trouwens niet beleren als ik zo overkom. Ik probeer je alleen zo kort mogelijk uit te leggen hoe belangrijk het voor jou en je gezin is hoe hiermee om te gaan en hoe belangrijk het is hoe je dit verwerkt. En echt een professional kan je hierbij zo goed helpen. Want buiten alle deze ellende heb je nog een groter verdriet en dat is het gemis van dat mooie kereltje. Lief dat je buurvrouw zo voor je opkomt, maar echt jij kunt het zelf. En zoals meisje89 al zei. Ze had het zo niet bedoeld en wenst dit niemand toe. Echt richt je op het verwerken can het verdriet en laat je boosheid los.
meisje89 eerst en vooral mijn excuses als ik grof overkwam... ik ben niet echt mezelf meer... bijt veel sneller van mezelf af als vroeger..; had dat beter vroeger gedaan maar daar is het te laat voor... elegance, bedankt voor je mooie tekst en je hulp... ik weet dat ik niet met wrok zou mogen leven... maar ben toch erg boos op de huisbaas hoor... dat zal zeker wel aan bod komen bij de psycholoog... de expertises zullen zeker bevestigen wat ik al weet... het is al officieus bevestigd... als alles achter de rug zal hij dus zeker zijn "straf" krijgen... via het gerecht dan bedoel ik... langs de andere kant zou ik misschien of meer nog "begrip" kunnen tonen voor hem of hem niet zo veroordelen moest hij niet gewoon op dezeflde manier zijn verder gegaan... maar bij de buren is hij nog maar NET veranderd, terwijl hij zeer duidelijk wist wat een gevaar daar ook loerde... als je niet je verantwoordelijkheden kan opnemen als huisbaas, verkoop je blok dan aan iemand dat dat wel kan... verder iedereen bedankkt
Maakt niet uit Kan het begrijpen, zou zelf denk ik ook totaal mezelf verliezen moest er wat met m'n zoontje gebeuren. Je zal sowieso heel anders in het leven staan nu, dan pakweg een jaar geleden. Je zal er sowieso veel sterker uit komen, ook al kan die weg daar naartoe nog heel lang en zwaar lijken. Je komt er wel, met alle steun die je kan krijgen, denk dat je over het verlies van je kind nooit heen raakt, maar ik hoop dat je een manier kan vinden om hem mee te nemen de rest van je leven, op een manier die jij zelf aan kan, en waarmee je je zoontje een mooie plaats kan geven, tijdens elk moment dat je meemaakt.
Tuurlijk ben je kwaad op je huisbaas.... maar ik hoop dat je die woede in goede banen kunt leiden, onder begeleiding van een psycholoog. Ik kan me héél goed voorstellen hoe boos je moet zijn. Ik kan me voorstellen dat je in staat bent tot moord, als iemand anders (mede)verantwoordelijk is voor de dood van je kindje...echt waar! Ik hoop echt dat je goede begeleiding krijgt! Heel veel sterkte. Dikkeknuffel!
hej, Van hieruit ook heel veel sterkte meid! Het is zo erg wat er met jayden is gebeurt! ik kende jullie ook alleen maar van ziens ... maar het is zo verschrikkelijk erg! Dikke knuffels van mij en Navara Voor jou je kids en je ventje michael
@navara2010 dank je @beetjemama het gaat op en af... afgelopen week is mijn opa gestorven... mijn mama heeft in het ziekenhuis gelegen... haar mogelijke diagnose is MS, en er is hier in ons nieuw appartement weer sprake geweest van CO... dus het was een louzy week om het op zen minst te zeggen...
Ah meid hoe verschrikkelijk! Ik vroeg me af wat er gebeurt was toen ik je onderschrift zag en nu zit ik hier met de tranen in mijn ogen. Ik wil jullie nog enorm veel sterkte wensen! Niemand zou dit mogen meemaken
Sodeju liz, wat een nare tijd is dit.. Wordt tijd dat het bij jullie wat rustiger wordt en je aan de verwerking kunt beginnen.. Heb je al iemand gesproken die je zou kunnen helpen? En nu dus weer co? Weer de kachel? Pfff.. Ik weet gewoon niet wat ik kan zeggen, maar wil je wel zeggen dat ik jullie veel sterkte wens..
Gecondoleerd wat een rot tijd moet dit zijn. Ik wilde alleen maar zeggen trek het je niet te veel aan dat andere oordelen over die stekjes. Ik begrijp het dat je uit geld nood rare sprongen kan maken. Ik heb het van heel dichtbij meegemaakt en dan bedoel ik niet ik zelf maar iemand die heel dichtbij mij sta had een plantage en zijn opgepakt en worden nu voor een paar plantjes het was niet zo'n hele grote als een stelletje criminelen behandeld ook dat wat er in de pers stond was toen zwaar overdreven en de helft maar op waarheid berust. Ik hoop dat je het een plaatsje kan geven en wat een lekkere knul was het zo op de foto's te zien. Heel veel sterkte
dank je voor de steun iedereen... ik had normaal afgelopen vrijdag naar de psycholoog gegaan maar heb men afspraak moeten afzeggen... vond het mijn plicht er voor mijn papa te zijn (zijn vader--> mijn opa is afgelopen week gestorven) zoals mijn papa er voor mij is geweest... moet nu een nieuwe afspraak inplannen... ja weer co... opnieuw van de boiler... maar dan meer door de afvoer... want het is een elektrische boiler dus die slaat af als er co is... maar de afvoer gaat met een pijp door de muur... en blijkt nu dat die pijp te kort is en te dicht bij de keukenraam... ik zet die keukenraam veel open om te verluchten.. maar als de wind verkeerd staat gaat de co gewoon via die raam terug binnen...
Gecondoleerd, wat vreselijk. Hier zijn geen woorden voor. En wat erg om te horen dat iemand mijn grootste angst verwezenlijkt ziet. Ik zet de verwarming altijd helemaal uit ´s nachts, dan maar een warme pyjama en extra dekens. Mijn vriend vind het overdreven, maar als ik dit lees... Heel veel sterkte..