Hoi Ik wil hier graag mijn verhaal kwijt. Voor mezelf als een stukje verwerking maar ook voor anderen. Ongeveer 2,5 week geleden ben ik bij een zwangerschap van 21 weken bevallen van ons dochtertje Evelien. Een paar weken geleden hadden wij de 20 weken echo. Zoals naar iedere echo ging ik ook vol verwachting en vreugde weer naar deze echo. We zouden ons kindje weer te zien krijgen. Deze vreugde was al snel voorbij. Al snel bleek dat het met ons kindje niet goed was, helemaal niet goed werd ons verteld. Er werden meerdere afwijkingen gevonden. Ook kregen we te horen dat ons kindje een meisje is. We werden doorverwezen naar het ziekenhuis en de volgende dag konden we terecht. Ook hier werd weer een echo gemaakt. Ons meisje had de ergste vorm van een open ruggetje. Hierdoor waren er ook al problemen te zien in de hersenen. Hierna zijn we ook nog naar een ander gespecialiseerder ziekenhuis geweest voor een second opinion. Hier werd alles nogmaals bevestigd. Ons kindje had zeer ernstige afwijkingen. Het was ook niet zeker hoeveel overlevenskansen ze zou hebben. Wij hebben toen de moeilijke keuze gemaakt om de zwangerschap af te breken. We wilden ons meisje beschermen. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het ziekenhuis om de bevalling op te wekken. 's Ochtends heb ik de eerste tabletten gerkregen. Dit was een emotioneel moment. Ik ben de volgende dag heel vroeg in de ochtend bevallen. De bevalling was niet pijnlijk omdat ik ook een ruggenprik had gehad. De bevalling was erg mooi. Ik kreeg echt een wonderlijk, gelukzalig gevoel over me heen. Ons meisje was zo mooi en ik heb echt van haar genoten. Ze heeft ook een hele tijd op mij gelegen. Evelien was al voor de geboorte overleden. We hebben Evelien laten cremeren en samen met onze ouders afscheid van haar genomen. Ik heb veel foto's gemaakt van Evelien. Van het ziekenhuis kregen we een mooi kaartje mee met haar voet en handafdrukjes. Gelukkig kunnen mijn man en ik er samen goed overpraten en zijn we een steun voor elkaar. Ook mijn ouders steunen mij geweldig. Mijn moeder heeft ook een prachtig wiegmandje gemaakt waar Evelien na de geboorte in heeft gelegen. Nu proberen we ons leven weer op te pakken. Maar het zal niet meer hetzelfde zijn. Ik heb in deze periode een dagboek bijgehouden. Ik vond het fijn om van me af te schrijven en om later alles nog eens te kunnen lezen.
Wat heb je het mooi verwoord en wat fijn dat de momenten met jullie dochter zo speciaal waren....heel veel sterkte met het verlies.
Gefeliciteerd met de geboortje van jullie dochtertje, en helaas ook gecondoleerd, wat vreselijk om dit mee te moeten maken. Ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen met dit oneerlijke verlies. Ook heel erg fijn om te lezen dat je nog zo van haar hebt kunnen genieten en ze lekker bij je heeft gelegen.. Sterkte meis
Heel veel sterkte gewenst voor de komende tijd voor jou en je familie. Ik vind het erg mooi hoe je je verhaal hebt opgeschreven en er klinkt een enorme rust uit..... Wij zijn ons dochtertje Eline* op een soortgelijke manier verloren en ook ik heb een heel vredig gevoel bij hoe het in het ziekenhuis is gegaan. Nogmaals heel veel moed en liefde gewenst de komende tijd... Nicole
Hoi, Bedankt voor jullie lieve reacties. Ik kan aan jullie banners en teksten zien dat een aantal van jullie ook een kindje verloren hebben rond de 20 weken. Als ik het goed heb gezien zijn er ook een aantal die gelukkig opnieuw zwanger zijn. Ik heb hierover een vraagje. Hoe lang hebben jullie gewacht met weer zwanger proberen te worden? En waren jullie weer snel zwanger. Mijn gynaecoloog raadt ons aan om 2 mentruaties af te wachten. Ik heb ook nog een vraag aan Nicolioo. Ik las bij een ander onderwerp dat jij voor de klas staat en dat je het best moeilijk vond om weer ander het werk te gaan. Ik sta ook voor de klas en dit lijkt mij ook best confronterend. Wanneer en hoe ben jij uiteindelijk weer aan het werk gegaan. groetjes Arwen
Heel veel sterkte met dit enorme verlies. Ik zag dat je elders de zwangerschap omschreef als wonderlijk. Dit vind ik een mooie verwoording! HEt verdriet, de liefde, de pijn, alles tegelijk... Wij zijn ons dochtertje verloren aan een open schedeltje, vergelijkbaar met een open ruggetje, alleen dan is het hoofdje niet goed gesloten. Moet jij nu ook een hoge dosis foliumzuur slikken (5.0)? Wij zijn na 3 maanden weer zwanger geworden, de 2e poging. Dus na een lange maand zijn we weer gaan proberen. Je moet doen wat goed voelt. Bij mezelf, en heel veel andere mama's van een engeltjes wordt de wens alleen maar groter na zo'n enorm verlies. Volg je hart!
Hoi Marjolein103 Bedankt voor je lieve reactie. Wat fijn dat jullie toen al zo snel weer zwanger waren. Onze wens voor een twee tastbaarder kindje wordt alleen maar groter. Ik ben een paar dagen geleden begonnen met 5mg foliumzuur. groetjes
Arwen, graag gedaan hoor! Ik heb heel veel steun gehad aan andere mama's die hun kindje verloren waren (ook via lieve engeltjes, ken je dat?). Goed dat je begonnen bent met foliumzuur, minimaal 4 weken ook toch of was het 6? Ik hoop voor jullie dat het weer heel snel raak mag zijn, ik begrijp de wens zo goed! Succes alvast!
gynaecoloog zei 6 tot 4 weken van te voren. We hadden toen allebei zoiets van meteen ophalen bij de apotheek en beginnen maar. Liever te veel dan te weining
Jullie hebben helemaal gelijk! En als je er dan weer klaar voor bent kun je tenminste ook meteen weer gaan proberen, dan hoef je dan niet nog zoveel weken te wachten... Ik hoop voor jullie dat het heel snel lukt!
Je hebt een keuze gemaakt welke gebaseerd is op de liefde voor je kindje. Iets mooiers had jij in dit geval niet kunnen doen. ik weet wat je voelt... 2 jaar terug ben ik bevallen van onze dochter na een zwangerschap van 38,5 en zij is als vlinder ter wereld gekomen. Bij 35 weken werd pas geconstateerd dat zij leed aan een zeer extreme vorm van een open ruggetje in combinatie met een zeer extreme vorm van een waterhoofd. Voor haar werd ook de diagnose gesteld : geen overlevingskansen. Mocht je er behoefte aan hebben, je mag mij PB-en. Overigens is mijn verhaal hier ook terug te vinden. 1 topicje lager vanaf het forum bij vlinders vanaf 24 weken. Acceptatie is het sleutelwoord, maar neem de tijd en de rust om die te vinden.
Lieve Arwen, sorry dat ik nu pas reageer, kijk heel af en toe bij dit onderwerp. Ik heb eigenlijk best lang voor mijn gevoel gewacht met het weer voor de klas staan, ik kon het niet aan.... Al die kinderen , ouders en collega's , ik was te kwetsbaar om daar mee geconfronteerd te worden. Ik heb een voor mij goed moment afgewacht en dat was ongeveer na een week of 8, ik wilde graag weer in 1 keer beginnen dus niet eerst een halve dag ofzo. Dat ging toen ook goed. Mijn advies; neem echt alle tijd die je nodig hebt en laat je niets door anderen wijsmaken. Mij werd steeds maar weer verteld dat hoe langer ik zou wachten hoe moeiijker het zou worden, niet dus , voor mij althans niet. Luister naar je eigen gevoel dat is het enige wat telt en dat is ook de enige manier om dit vreselijke verlies ooit te verwerken. Wat betreft weer zwanger worden, ik wilde meteen weer moeder worden, ik was moeder maar had geen kind om mijn liefde mee te delen. Achteraf is het gelukkig vrij snel weer gelukt en ben ik deze zwangerschap redelijk stabiel doorgekomen. Ook ik kreeg 5mg foliumzuur, op eigen verzoek. Eline* had trisomie 13. Als je vragen hebt of iets kwijt wilt mag je me altijd pb'en of het hier vragen. Ik hoop dat het elke dag een klein beetje beter met jou en je man gaat en dat je over een tijdje een mooi klein beebje in je armen mag sluiten die wel bij jullie blijft.... Nicole