Hoi dames, Ik wil even van me afschrijven. De laatste tijd is er zo ontzettend veel gebeurd.. Ben echt op aan het raken het begon eigenlijk met dat het tussen mij en mijn vriend niet heel soepeltjes ging in de relatie. We zijn nog steeds bij elkaar en willen ook bij elkaar blijven, maar zijn wel relatietherapie in gang aan het zetten. Gelukkig verbetert het al wat, dus het kan met therapie alleen nog maar beter worden communicatie over gevoelens is voor ons beide erg moeilijk en we raakten nogal in een sleur.. Daar kwam nog bovenop dat mijn schoonmoeder mij anderhalve week geleden (op donderdagavond) vrij laat op de avond een berichtje stuurde dat ze pijn had in haar rechter onderbuik. Of ik even wilde komen (dit omdat ik medisch wat onderlegd ben). Zo gezegd zo gedaan, ik was eigenlijk super moe maar ben toch naar haar toe gegaan. Daar aangekomen vond ik het toch wat zorgwekkend en heb de huisartsenpost voor haar gebeld. Daar konden we gelukkig snel terecht. Mijn schoonmoeder wilde graag dat ik mee ging en dat heb ik gedaan. Daar is ze door 2 verschillende huisartsen onderzocht en ook zij vertrouwden het niet en stuurden ons door naar de seh. Daar aangekomen holde mijn schoonmoeder achteruit qua gezondheid. Ze werd gewoon met de minuut zieker. Na allerlei onderzoeken bleek ze een darmperforatie te hebben met daardoor een buikvlies ontsteking en is ze met spoed geopereerd. Een heleboel familie wakker gebeld om hen op de hoogte te stellen. Die avond belandde ik afgebrand om 4 uur in bed en werd om 5 uur wakker gebeld dat de operatie goed gegaan was en dat mijn schoonmoeder een stoma had gekregen.. Erg heftig natuurlijk, maar mijn schoonmoeder werkt zich er echt super bovenop. Zoveel bewondering voor, hoe ze ermee om gaat. Tijdens de opname in het ziekenhuis kwam de arts vertellen dat het stukje darm met de perforatie wat verwijderd was, verder gezond weefsel was. Maar gelijk daarna kregen we te horen dat ze naar aanleiding van het bevolkingsonderzoek extra onderzocht moest worden. Ze hebben toen foto's gemaakt, een echo gemaakt en een biopt genomen. Afgelopen vrijdag is ze wel uit het ziekenhuis ontslagen omdat ze weer zelfredzaam genoeg was om richting huis te gaan. Vandaag moest ze op de poli komen voor zowel de stoma als de uitslag van de extra onderzoeken. Met de stoma stond het er gelukkig prima voor. Maar toen de klap... Mijn schoonmoeder heeft dus borstkanker gelukkig is het nog erg klein en behandelbaar maar ze moet dus eigenlijk binnen een paar weken geopereerd worden.. Terwijl ze nog herstellende is van een andere zware operatie. Het kwam zo hard aan.. Kreeg gewoon 10 cm kippenvel toen we het nieuws kregen.. We proberen elkaar zo goed mogelijk te steunen en voor elkaar klaar te staan maar pffff... Wanneer houdt het op? Ik zie dat het een heel lang verhaal is geworden.. Maar het lucht wel op.. Nu hopen dat het de goede kant op gaat..