oh noesje wat vreselijk, heel veel sterkte meid. Kan me heel goed voorstellen dat je even niet al die blije moeders met hun babytjes kan zien, he bah het zit je niet mee he? Hopelijk blijkt op de nacontrole dat alles weg is en jullie weer gauw opnieuw kunnen proberen. Ik heb zelf ook pas een miskraam gehad en ik ben er nog iedere dag mee bezig, terwijl de wereld gewoon doordraait.. Helaas snappen de meeste mensen het niet dat je nog steeds verdriet hebt, maar je partner zal je vasten zeker wel begrijpen en praat met hem veel erover, het helpt wel. Of schrijf hier je ellende op, ik heb heel wat volgekalkt hier en ik geloof niet dat ook maar iemand dat met plezier leest, maar JIJ bent je ei weer kwijt. Nogmaals sterkte ermee, ik ga voor je duimen dat alles heel snel weer goed met je komt!
Het is helemaal een rotgevoel te weten dat het vruchtje nog in mijn buik zit De VK zei als je niet zoveel bloede zou ik je het voordeel van de twijfel geven dat je korter zwanger kan zijn maar aangezien het bloed dat je verliest is het niet goed en is het kindje dood. Nu weet ik dat het dood is hoor 99% maar toch blijft in ons achterhoofd 1% spoken dat misschien op de echo op 7 maart een levend kindje te zien is. Het is nog allemaal zo onwerkelijk ik prbeer er zo min mogelijk aan te denken dat het misschien toch nog leeft maar dat is best moeilijk. Ik heb ook geen bloedverlies meer, dus het vruchtje zal er niet vanzelf uitkomen denk ik
noesje, dat is een normale reactie dat je ergens in je achterhoofd nog hoopt dat het wel leeft, ik ben me ook aan die hoop vast blijven klampen maar je weet gewoon dat het niet goed is. Ik ben de 4e februari begonnen met bloeden, dit is steeds weer gestopt om dan weer opnieuw te beginnen, uiteindelijk na elf dagen (15 februari) pas kwam het vruchtje af, ik weet niet of je wat met deze info kan maar zoals je ziet kan het dus best langer duren. Natuurlijk kan het ook zo zijn dat het wel nog allemaal goed is, som wil bloedverlies niet echt wat zeggen. Je weet het pas echt als je een echo hebt gehad om te zien of jullie vruchtje nog wel of niet in leven is.
Dankje. Ik heb al een echo gehad hoor maar daar was geen leven op te bekennen terwijl ik normaal bijna 7 weken zwanger zou zijn, dus weet bijna zeker dat de volgende echo helemaal niks meer is, Mijn man belde net en zei ik wou ff je stem horen, ach doet hij anders nooit, hij heeft het er ook moeilijk mee. hij zei als op die echo blijkt dat het weg is dan gaan we dezelfde avond nog aan de slaf want ik wil zo snel mogelijk weer vader worden. Ik vond het ook zo sneu voor mijn schoonouders, die kwamen gisteren langs omdat ik jarig was en ze hadden een bloemetje bij met daarin een tutje dus ik barst in tranen uit en mijn schoonvader pakte me beet. Mijn schoonmoeder zei och meis sorry ik had er een tutje ingedaan Dus ik zeg daar kun je toch niks aan doen je wist het niet. Ik vond het echt sneu. Maar ze hebben me goed opgevangen en er lang over gepraat.
wat heb jij een lieve man! en natuurlijk konden je schoonouders het niet weten, maar dat geeft ook niet, nu snappen ze het. Als blijkt dat volgende week alles weg is, heeft direct opnieuw klussen nog niet veel zin, want je zal toch eerst weer een eitje moeten hebben. Maar ik snap wel wat je man bedoeld hoor, die van mij wil ook direct weer doorgaan. Het is alleen voor ons even afwachten wanneer mn lichaam weer hersteld is. Oh wat zal je geschrokken zijn toen je geen leven zag op de echo. Ik zelf was er vrij nuchter onder, ik wist dat er niks te zien was en dat was ook zo, had me dus al voorbereid, maar ja je gevoel wil zo graag dat het toch nog leeft ineens. Stom eigenlijk he, hoe je zo met jezelf kan spelen. Ik hoop dat je snel weer de oude bent, bij mij spookt het nog iedere dag door mn hoofd daarom vind ik het fijn erover te kletsen hier, ik zou zeggen leef je uit en schrijf alles op wat je dwars zit meid. er is altijd een luisterend oor, en al leest niemand het, je bent wel weer je frustraties kwijt.
Toen we bij de VK vandaag kwamen gingen we boodschappen doen en ik stapte de auto uit en riep midden op de parkeerplaats K*T! Mijn man moest lachen natuurlijk want die wist dat ik ff mijn frustratie kwijt wilde maar de mensen die om me heen liepen keken me raar aan. Ik moest t gewoon even kwijt en dat was toevallig toen we op de parkeerplaats liepen. Ook als het me weer veel bezighoud sta ik in de keuken of zo en dan doe ik hard ARCH! en dan zegt mijn ventje moet je het weer even kwijt schat. Het klinkt misschien raar hoor maar zo raak ik op dat moment even mijn frustratie kwijt. Ik weet dat we niet gelijk aan de slag kunnen hoor het is eerst maar eens afwachten wanneer en hoe mijn cyclus en lichaam weer normaal op gang komen. Mijn man snapt totaal niks van het vrouwelijk geslacht dus laat staan van mijn cyclus. Hihi Hij wist tot 2 weken geleden niet eens wat cyclus betekend hihi
Ach, lieve Noesje, wat ontzettend rot voor jullie! Helaas weten maar al teveel vrouwen hier hoe het voelt en door wat voor gevoelens je wordt overmand. Blijf je verhaal doen, we snappen je en we zijn er. sterkte, Amber
Ik zal zeker mijn verhaal blijven doen want kan zo lekker van me afschrijven Het helpt een beetje om van me af te schrijven.
Nou ik ben gisteren even ingestort Kon het even allemaal niet meer het werd me teveel. Ik heb me eigen groot moeten houden tegenover vrienden en kennissen. Ik zat gisteren online met een vriendin die van niks wist en ze zei we hebben babyslofjes in Disney gekocht en die liggen te wachten tot jullie zwanger zijn, toen heb ik het maar verteld en ze schrok zich rot en voelde zich schuldig maar ze kon er niks aan doen want ze wist van niks. Ik ben gelijk van de pc afgegaan en mijn hart klopte in mijn keel. Toen zei mijn man zullen we even een beetje opruimen dan hoef je dat morgen niet alleen te doen. Dat schoot bij mij in t verkeerde keelgat en begon te schreeuwen : Denk je dat ik niks anders aan mijn hoofd heb ja, we zijn ons kindje kwijt en het zit nog dood in mijn buik! Er ging een vlaag van paniek door me heen en toen begon ik te huilen als een klein kind dat zijn zin niet kreeg. Het werd me echt teveel en storte echt even helemaal in ik kon niet meer Gelukkig pakte mijn vriend me even lekker stevig beet en probeerde me op zijn manier te troosten wat lang duurde, heb misschien wel een half uur zitten janken, daarna zette hij een lekkere bak koffie en normaal zou hij aan onze oldtimer gaan hobbien maar bleef lekker de hele avond naast me zitten en we hebben er bijna de hele avond over gepraat. Hij zei voor mij is het ook heel moeilijk maar ik kan me niet voorstellen hoe het voor jou voelt omdat het in jouw lichaam zit en hoe het idee is dat ons dode kindje nog in je buik zit. Vanavond vier ik mijn verjaardag voor vrienden en morgen voor familie en heb er echt geen zin in maar misschien kan ik mijn gedachten op iets anderd zetten Sorry beetje lang verhaal geworden maar ik moest het echt even kwijt
noesje, wel lief van je vriendein dat ze al slofjes had gekocht, ze zal zeer zeker geschrokken zijn. Ach ja natuurlijk word het dan even te veel. Het lijkt me ook heel moeilijk, omdat je er eigenlijk wel vanaf wilt, tenminste zo had ik het. ik had zoiets van: het is dood dus wil ik er zo snel mogelijk vanaf, dan pas kan je beginnen met de verwerking. Voor je vriend is het natuurlijk ook wat moeilijk te begrijpen, mannen denken toch wat anders, zijn meer nuchterder en kunnen zich maar moeilijk inleven, desalnietemin reageert hij heel lief voor je. Ik hoop echt voor je dat deze vervelende periode snel achter de rug is, want ik weet ook wel dat het daarna nog een tijdje duurt voordat je er helemaal overheen bent. Ach meid, hele dikke knuffel voor jou en hou je haaks!
Troost je meid,ik ben dinsdag jarig en mijn vrienden hebben een groot feest gepland maar mijn hoofd staat er ECHT NIET naar. Maar iedereen heeft zoiets van,ohja het is alweer 2 weken geleden life goes on...
Hey Noesje, Lucht je hart maar lekker hoor, ik lees je verhaal en de tranen komen bij mij ook weer in mijn ogen. Ik heb ook een missed abortion gehad in september 2003, ik heb er nog steeds moeite mee zelfs nu ik inmiddels een gezonde zoon van 2 heb. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd! xxx
Zo mijn verjaardag is weer voorbij, ik heb vaak mijn tranen weg moeten slikken Mijn familie zat te zeuren wanneer wij eens een keer aan de beurt waren voor een kleintje Pfff Ik heb weer bloedverlies, eigenlijk hoop ik dat ons kleintje er vandaag of morgen uitkomt Dan weet ik zeker dat het helemaal weg is
Nou meiden ik denk dat ons kindje vandaag of morgen "geboren"wordt want ik krijg steeds meer buikpijn Pffff ik ben echt mezelf niet de laatste paar dagen ik denk alleen maar aan de miskraam en loop hele dagen te zuchten en te treuren Ook ben ik op 1 week tijd 3 kilo afgevallen maar dat zal van de spanning komen denk ik. Ik kan het nog steeds niet bevatten, waarom nou? Ik zou het liefst een hele dag willen schreeuwen, morgen ben ik vrij en dan ga ik me eens goed uitleven op mijn huishouden
Zo ik werd vanmorgen wakker en heel mijn maandverband zat vol Toen ik op de wc ging zitten liep ik ook nog leeg. Ik denk dat het er vandaag uit gaat komen Ik moet een hele dag werken zal een zware dag worden denk ik. Ik mocht gisteren een gouden winnie de pooh hanger halen van mijn man hij zei: dit is toch een beetje voor ons kleintje. Lief he?
Nou ik ben thuis pffff. Een hele dag flink bloedverlies gehad maar zover ik weet is het er nog niet uit. Ik weet ook niet waar ik op moet letten enzo heb dit nog nooit meegemaakt.
Mijn bloedverlies is weer bijna over. dit is nu de 2e keer dat ik bloedverlies heb gehad de eerste keer begon 2 dagen voordat we de echo kregen en een dag erna was het weg en nu heb ik ook weer 5 dagen bloedverlies gehad vanaf vandaag is het weer bruin Ik hoop dat als ik woensdag de controlle echo heb duidelijk krijg dat het kindje er helemaal uit is. Ik heb het vandaag weer flink moeilijk gehad veel traantjes gelaten. Ook merk ik dat ik de laatste tijd heeeeeeeeeel snel op mijn tenen getrapt ben en opstandig ben. Normaal ben ik iemand die makkelijk over me heen laat lopen maar dat is da laatste tijd echt niet meer zo ik vlieg er gelijk tegenin of reageer kortaf. Dit komt echt door de spanning volgens mij. Maar ja nog een weekje en dan lekker een weekje op vakantie, even lekker er helemaal tussenuit zalig, niks om me eigen druk over te maken en even goed tot rust komen.
Pfff nu weet ik het helemaal niet meer hoor Ik moet sinds gisteren weer vaak plassen ben er vannacht 2 x uitgeweest en vannmorgen sinds ik wakker ben ook al 2 x, had vannacht steken onderin mijn buik en nu momenteel ook Zit net boven mijn schaambot en trekt af en toe naar links. Ook heb ik weer veel honger. Ik ben momenteel zo in de war, heb gisteren wel een test gedaan maar helaas nega. Morgenochtend naar de VK ben benieuwd of mijn baarmoeder helemaal leeg is nu na die 2 bloedingen. Ik heb alleen geen zware buikpijn tijdens bloedingen gehad.
Ach lieverd, wat een ellende allemaal ook. Jeetje meis, ik leef zo met je mee.. Wat naar dat je het zo heftig hebt moeten meemaken, maar tegelijkertijd misschien ook fijn dat je straks een curretage bespaard blijft. Ik praat het daarmee niet goed hoor lieverd, ik weet zo goed wat je nu doormaakt.. Ik herken je gevoelens van kwaadheid en onmacht, ik zie het op het moment ook even helemaal niet meer zitten en de tranen blijven maar stromen.. Lucht je hart! Ondanks alle ellende wil ik je toch nog feliciteren met je verjaardag... Hopelijk vlgd jaar met een nieuw wonder! dikke kus, blijf hoop houden!