Bij de 20 weken echo bleek dat de baby vocht in het hoofdje had. Een week later moesten we terugkomen en toen bleek het verdubbeld. De dagen die volgden heb ik in een roes beleefd. Het vocht nam met de dag toe. En in het Erasmus kregen we uiteindelijk te horen dat zijn overlevingskans erg klein was. We hebben toen besloten om de zwangerschap af te breken. Op 10 juni 2009 werd de bevalling opgewekt en rond 17.00 uur is Lars geboren. We zagen meteen dat het hoofdje veel te groot was in verhouding met de rest van zijn lijfje. Zijn oren waren door de vocht helemaal naar achter drukt. Sam (ons 1ste kindje, geb. 23-12-05) was altijd erg betrokken bij de zwangerschap, daarom besloten we ook dat hij Lars ook nog mocht zien. Hij weet nu dat zijn broertje in de wolken zit. En bij bijzondere dagen (feestdagen, verjaardagen) laten we een wensballon los voor Lars. Het was de moeilijkste keuze die we ooit moesten maken, maar uiteindelijk wel de juiste...... Vlieg maar kleine vlinder, We laten je vrij........
Wat sterk van je om je verhaal te plaatsen. Het is een hele moeilijk beslissing om afscheid te nemen van je kindje dat zo gewenst is. Wij hebben ook deze beslissing moeten maken bij ons zoontje. Ik wil je heel veel sterkte toe wensen voor nu maar ook zeker voor de toekomst. ......Ik staar omhoog en zoek naar jou, in de sterren van de nacht. Ik stel mij voor, dat jij daar bent en gewoon tegen mij lacht. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intensief moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon dat jij dicht bij ons bent. Liefs Vlindertje trotse mama van Djordy*,Megan
lieve sabkesam, wat ontzettend vreselijk... ik wens je heel erg veel sterkte met het verlies van jullie mooie lieve lars..