Kennen jullie dat, je bent lekker aan het kroelen en knuffelen met je kleintje en ineens: HAP!! Gister beet Tygo met echt zo hard in mijn arm. Hij bijt niet omdat hij boos is (of honger heeft) maar ik denk uit genegenheid. Nadeel is dat het wel behoorlijk pijn doet. Wat doen jullie er aan?? Ik roep natuurlijk heel hard auw.. en zeg dan maar lief dat dat pijn doet en dat het niet mag, maar ja hij is 1 jaar...
mmm, mijn zoontje bijt juist als hij gefrustreerd is.. het doet echt zeer ja! ik zeg ook altijd, dat mag je niet doen dat doet pijn maar volgens mij snapt ie er geen bal van!
Hier nog 1 die zo nu en dan flink kan bijten. Ik zie het ook als genegenheid, maar echt prettig vind ik het niet... We zeggen ook dat het zeer doet en niet mag. Dan stopt hij er wel mee, maar een dag later kan het zo weer gebeuren. Vooral consequent zijn en blijven zeggen dat het niet mag
Ik zette Thijmen dan meteen op de grond met de mededeling dat bijten pijn doet en dat dat niet mag. Hielp wel goed hoor!
Ties beet de laatste tijd ook weleens, niet uit boosheid ofzo, maar gewoon zomaar. nu begrijp ik waarom, want ik zag gister dat 3 tandjes en een kies tegelijk aan het doorkomen zijn.
Onze zoon deed het ook uit liefde zeg maar. Toen hij het voor het eerst deed reageerde ik heel primair en heb hem in de box gezet met de mededeling dat mama dat niet leuk vond en dat het zeer deed. Hij was er van geschrokken en heeft het nog een keer gedaan en daarna nooit meer.
Julie kan ook een beetje enthousiast knuffelen. Ze is nu erg bezig met het concpt "kusjes geven", maar snapt nog niet helemaal hoe het moet en experimenteert ermee. Soms eindigt zo'n heerlijke natte kus dan ook in een bijt. Ik zeg dan ook duidelijk AUW, vertel dat dat pijn doet. Als het echt per ongeluk gaat, aat ik het daarbij. Als ze me expres pijn doet (had ze een tijdje geleden, draaide ze steeds het velletje van mijn arm om), dan krijgt ze een waarschuwing en gaat daarna de box in. dat helpt wel. Laatst heeft Julie mijn moeder ook keihard in haar lip gebeten, maar dat was oma's eigen schuld. Die wilde Julie perse kussen terwijl Julie niet wilde... HAP! Dan mag ze natuurlijk nog niet bijten, maar leg dat maar eens uit aan een dreumes van 15 maanden
Dat doet mijn zoontje van 1 ook. Hij gaat dan heel lief op zijn knietjes tegenover mij zitten lachen en duikt dan ineens voorover en bijt keihard in mijn arm. Ik moet hem dan echt wegtrekken want hij laat niet meer los. Als ik er dan wat van zeg ligt hij helemaal in een deuk. Ja wat mijn fout is, is dat ik dan zelf ook in een deuk lig. Maar goed het gaat steeds beter, ik zet hem gewoon weg. Maar ja, ik ken het probleem dus.
mijn zoontje van 20 maand begint met bijten, ik merk dat hij het vooral doet wanneer hij of : * heel enthousiast is, *heel verdrietig is *heel boos is *heel gefrustreerd is, *heel knuffelig is het lijkt alsof hij nergens naartoe kan met zijn gevoelens, niet weet hoe hij het moet uiten.... en dan maar bijt...
Hier tijdens enthousiasme maar ook met knuffelen, dan knuffelt hij lief in mijn nek en ineens bijt hij. Ik zeg duidelijk nee en AUW waardoor hij ophoudt, ooit zal hij t wel leren denk.
Haha een hoop bijtertjes zie ik hier... Hij heeft ook al eens in mijn wang gebeten en in papa's buik. Tja toen ik het googelde las ik in andere fora's de tip: Terug bijten!! Wat vinden jullie hier van?? Ik ga dat niet doen hoor, beetje raar eerst te zeggen dat het niet mag en pijn doet en vervolgens terug te bijten.
Dan vond ik idd ook... Je zou kunnen denken dan voelen ze het zelf, maar je geeft wel het goede/slechte voorbeeld dan. Mijn zoontje is nu 11 maanden en bijt ook regelmatig. Hij komt dan knuffelen en dan pakt hij met beide handen mijn haren beet en bijt in mijn kaak ofzo... Zo pijnlijk en probeer hem maar eens weg te krijgen. Gezicht wegduwen, handjes los maken en zeggen auw. We zijn nu maar veel aan het oefenen met lief en zachtjes...
Ik heb de oudste een keer terug gebeten nadat ze 2 keer een bloeduitstorting bij haar zusje had gebeten. Heb zachtjes gebeten meer ok te laten schrikken was vorige maand dus ze was al wat ouder als jullie kindjes. Ze heeft het nooit meer gedaan. Ze deed het trouwends omdat ze haar zin niet kreeg. De jongste heeft zo vaak gebeten iedere keer als ze blij was. Dat is na een tijdje over gegaan. ze heeft een keer mijn vader in zijn knie gebeten sindsdien noemt hij haar ratje. Ben nooit boos geworden alleen gezegd dat dat pijn doet.
Ja precies maar jouw dochter is al wat ouder, mijn zoontje is net 1 dus die snapt er geen hout van haha... Hij doet het ook alleen als je lekker met hem knuffelt dus niet uit kwaadheid, ik blijf maar herhalen dat het niet mag denk ik net als jij met de jongste..
Zo rond een jaar deed mijn boef het ook ik zat echt onder de blauwe plekken. Het was een vorm van genegenheid en ook een fase want nu doet hij het nooit meer.
Jaaa!Ik doe hetzelfde Vind het heerlijk dat hij zijn karaktertje laat zien in wat dan ook dus ik lachte er ook om MAAR als je blauwe bijtsporen hebt op je armen,boobs (hoofd voorover en happen maar...) en ook benen dan word je er wel een beetje zat van Omdat het mijn schuld was heb ik het ook opgelost (tot zover dan...) Ik liet hem echt merken dat het zeer doet en dan ook met boze blik kijken Hij schrok de eerste keer van mij en hoef nu alleen maar NEE te zeggen en hij houd op Oehh bah klinkt allemaal zo erg... Wil mijn poppie niet laten schrikken eigenlijk,maar had een gedachte over de toekomst waarin hij als een monstertje alle kindjes achterna beet... Zo sneu als hij weet dat hij fout zit... Dat koppie... Wil hem dan knuffelen Hebben jullie dat ook?
Aaron heeft me wel geteld maar (of pas) 4x gebeten. 2x in mijn voet tijdens het spelen. 1x in mijn lippen nadat ik een dikke zoen kreeg 1x tijdens het knuffelen in mijn nek Ik zeg elke keer heel hard AUW en leg uit dat dat mamma pijn doet. Meer kun je denk ik niet doen. Overigens heb ik hier wel een knijper. Dat doet ook zeer soms :S.
NOu precies!! Het is niet de bedoeling dat hij op het KDV ook andere kindjes/leidsters gaat bijten. Dus je moet er wel iets mee doen. Maar Tygo snapt NEE nog niet echt hij blijft heel lodderig uit zijn oogjes kijken en dan moet ik weer lachen