Hoi Ladies, Dit is mijn eerste bericht hier. Ik was 3 week geleden zo intens gelukkig toen ik zwanger bleek van ons eerste kindje. Toen ik eindelijk besefte dat er een kleintje onderweg was kreeg ik in week 7 een bloeding die eergisteren resulteerde in een miskraam. Ik had het echt niet verwacht maar ik voel me verschrikkelijk. Ik weet dat dit heel vaak voor komt maar ik voel me leeg en zo verdrietig. We hadden het nog niemand verteld dus ook niemand weet dat het is mis gegaan. Vandaar dat ik hier op zoek ben naar dames die een soortgelijke situatie mee hebben gemaakt. Hoe voelden jullie je nadien? Zijn jullie snel weer aan de bak gegaan voor een nieuwe poging om zwanger te worden? Liefs
Hoi meis, allereerst heel veel sterkte gewenst! Wat ontzettend verdrietig En het mag misschien vaker voorkomen, maar elke miskraam is er 1 teveel en gewoon heel erg verdrietig. Het was toch je kindje die onderweg was om een mooie baby te worden. Hier een stilgeboorte en inmiddels 2 miskramen gehad en alledrie deden pijn. De stilgeboorte een stuk heftiger en die pijn blijft ook gewoon, maar de alledrie de keren dachten we weer een kindje te krijgen en als dat niet zo blijkt doet dat gewoon pijn. Wij zijn wel telkens weer meteen begonnen. Ik wilde geen kansen laten liggen, en de wens is bij ons gewoon zo groot voor een broertje of zusje erbij voor onze oudste dochter. Hopelijk kan je hier je ei een beetje kwijt meid. Liefs
Wat naar meis, het is zo verdrietig om mee te maken . Zelf heb ik een missed abortion gehad. Het is bijna drie weken geleden en ik heb helaas nog wat restweefsel, maar zodra dat weg is en we er weer voor kunnen gaan dan willen we het weer gaan proberen. Geef jezelf de ruimte om verdrietig te zijn en vul je verdriet in zoals jij het wil want het is zo heftig om mee te maken. Heel veel sterkte!
Wat vreselijk zo heftig om mee te maken. Kan me je gevoel heel goed voorstellen. Ik heb in juni ook met 7 weken een miskraam gehad. Ik was echt super verdrietig en voelde me niet helemaal mezelf meer. Ik wilde niet direct weer zwanger raken. Mijn eerste gevoel was: laat maar even. Na een ongesteldheid te hebben gehad kwam de wens voor een kindje weer terug. Toen zijn we gestart en ook gelijk weer zwanger geraakt. Neem de tijd om het te verwerken. Bij ons wist ook nog nauwelijks iemand dat ik zwanger was. Wij hebben de miskraam toen wel gedeeld. Dit was heel fijn, want heb veel steun ontvangen. Heel veel sterkte met dit verlies!
*knuf* Laat je gevoelens gewoon maar even hun gangetje gaan. Ik had het de eerste keer wel verteld tegen mijn moeder. Dat lucht op. Deze keer weet niemand het en ik vind het wel moeilijk. Ik had ook ingedachten dat het bij een 2de miskraam makkelijker te verwerken ging zijn. Maar dat is het niet. Vorige keer een rust maand gehad erachter, nu wil ik dit absoluut niet. Ik wil gewoon door. Gewoon doen waar je je goed bij voelt. Hopelijk ben je snel terug zwanger!