Raar dat er geen toestemming voor gevraagd is. Gevoelsmatig lijkt het me niet mogen, er is toch zoiets als een vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt. Ik ben erg benieuwd wat de rechtsbijstand hier van zegt. Sterkte voor nu.
Het maakt me eigenlijk, behalve boos, ook best verdrietig. Misschien ben ik daarin te soft, maar ik had vertrouwen in haar. Ze deed voorkomen alsof ze zich zo goed kon voorstellen wat voor klachten ik had, dat het inderdaad op die aandoening leek en overlegde hoe we die opname gingen aanpakken (urineonderzoek, bloedonderzoek, het ging om het syndroom van cush.in.g). En toen dat niet het geval bleek, ik had die aandoening niet, kreeg ik ineens zo'n brief, rauw op mijn dak. Ik werd er ook best heel verdrietig van. Misschien minder vertrouwen hebben volgende keer. Weet wel dat mijn vertrouwen om open te zijn hierdoor geschaad is, softie of niet.
Ik weet het niet hoor. Misschien hebben ze je hele hebben en houden van vier jaar naar je toe gezonden? En verder ik ben een leek wat dit betreft. Als het echt allemaal onwaar is zou je er werk van kunnen maken denk ik maar of je dat wilt? Lijkt mij een lange en moeizame weg. Pas geleden vroeg ik mijn complete dossier. Maar mijn behandelaar wil het niet geven. Omdat het voor mij te belastend zou zijn. Als iemand dit leest kan ik daar trouwens tegen in bezwaar? Ik wil zelf alles na lezen van alle jaren.
Nee, zij heeft bij het kopje voorgeschied.enis neergezet, zoiets als opgezocht en alles doorgespit wat ze kon vinden en dat letterlijk overgetypt of zelf haar eigen interpretatie/verhaal van consulten gemaakt. Daarom kloppen sommigen dingen ook helemaal niet. Heel jammer dat de dingen die niet kloppen ook allemaal niet zo positief zijn voor mij. 'mevrouw vroeg zelf een second opinion aan'. Dat KAN helemaal niet. En dat was ook niet zo. Maar een nare toon zit erin.
Herken ik wel hoor. Ik was al op m'n hoede bij artsen door eerdere ervaringen, maar nu wik en weeg ik elk woord. Dat is echt heel vervelend, maar ik voelde me echt genomen en dat zal me nooit meer gebeuren.
Ik snap je helemaal Maria. Heel jammer dat het tegenwoordig zo gaat bij sommige artsen. Zag bij mij ook zo duidelijk het verschil met de brief die de arts ass.ist.ent had getypt, gewoon feiten en een relaas van onderzoek en behandeling. Geen dingen die hij VINDT van mij of die een bepaalde indruk wekken.
Wat jammer dat je zo van de kaart bent door de brieven. Toch is het gebruikelijk dat je jezelf als arts volledig inleest in een patiënt. En daar hoort alles bij waar de patiënt doorheen gegaan is. Anders worden er dingen dubbel gedaan of niet gedaan omdat men ervan uitgaat dat het reeds gebeurd is. Wat is er erg aan de zin dat jij een second opinion aanvraagt. Dat is je goed recht en in veel voorkomende gevallen stellen de artsen dit zelf voor. Dat is geen schande.
Je gaat voorbij aan het feit dat de informatie over TS niet klopt en zonder haar medeweten is doorgestuurd, terwijl het niet eens relevant is. En daar gaat het om: suggesties en interpretaties die het beeld over TS bij externe behandelaars mogelijk kleuren, terwijl ze niet kloppen én niet terzake doen. Is dat gebruikelijk? Ik mag toch hopen van niet.
Marsupilami, ze heeft ALLE medische informatie, vanaf 2009, naar verschillende artsen doorgestuurd. Bij een heel aantal dingen staat er een subjectief oordeel van haar bij of klopt de informatie gewoon niet. Er is heel erg gefocust op wat er NIET gevonden is, ipv strak diagnoses schrijven die WEL gevonden zijn. Die staan er namelijk niet in. (bijv. mijn neurologische aandoening!). Wat zij bedoelt met zelf heb aangevraagd, dat ik dat dus ZELF maar nodig vond en de arts in kwestie dus niet. De bedoeling van dit te schrijven is dus heel anders dan wat jij bedoelt. En daarbij kan ik mezelf niet verwijzen, dus ben ik altijd doorverwezen door een arts die daar blijkbaar wel aanleiding toe zag...
Nee, en zo hoort het ook. Heel kwalijk gewoon. Wat hier door sommigen ook over gezegd wordt. Als het je overkomt, fluit je ineens een ander deuntje.
Maria, nogmaals dank om je verwoording, jij kan het misschien nog beter verwoorden dan ikzelf. Je begrijpt heel goed waar het om gaat. Zo kan ik het ook verwoorden morgen tegen de klachtencommissie en volgende week bij de rechtsbijstand, dank je wel daarvoor. Ik hoop dat ik er vannacht van slapen kan, ik trek het me echt aan. Teveel waarschijnlijk, maar kan er niets aan doen.
Voor mij is het al wat langer geleden, maar toen het me overkwam voelde ik me ontzettend verslagen. En ik ben niet zo snel uit het veld geslagen. Fijn als ik je kan helpen. PB me als je meer hulp nodig hebt.
Ik begrijp jou standpunt heel goed. Volgens mij hebben de artsen recht om dit te mogen inzien maar rot is het wel. Vooral als ze dingen geschreven hebben die niet waar zijn. Het staat dan altijd in jou medische dossier mits een arts het aanpast. Hier ook meegemaakt. Liep bij riagg omdat ik het overlijden van mijn broertje nog niet verwerkt had en nog aantal dingen. Ga ik half jaar later naar de huisarts voor iets anders en hij leest mijn dossier op had die psycholoog geschreven dat ik Borderline zou hebben en een of ander benaming dat bij schizofrenie hoort Dacht echt wtf??? Uberhaupt nooit testen/onderzoeken voor gedaan en ze hadden mij dit nooit verteld (was wel uit onderzoek naar voren gekomen dat ik toen zwaar depressief was waarschijnlijk pnd) maar echt voelde me ineens zo klein worden op dat moment terwijl ik nergens vanaf wist. En zo zit je dan bij je huisarts. Gelukkig heeft een andere psycholoog dit allemaal recht getrokken zodat het uit mijn medisch dossier is je weet maar nooit wat er in de toekomst gebeurd. Ben benieuwd hoe en wat verder succes ermee
meis ik snap je helemaal ik zou ook kwaad zijn!!!!! Helaas ken ik het gevoel, ik heb mijn dossier opgevraagd van mijn eerste zwangerschap waar helaas mijn zoontje in is overleden... En daar stonden dingen in...... heel veel sterkte....
Ik snap je best wel Snap ook eerlijk gezegt niet waarom zij hier een ''brief'' van gemaakt is. Wat heeft een arts nou aan hoe jij je voelt. Waarom niet aandoening ja wat: .... Wat is er onderzocht: dit... Niet hoe jij je voelt of wat zij denkt te weten wat jij denkt, want dit hoort er niet in vind ik, als een behandelende arts meer wil weten omdat hij iets pysigisch vermoed kan hij altijd bellen naar de arts die je behandeld heeft of je door heeft gestuurd. In mijn dossier staat ook zoontje overleden aan ...(erfelijk) ouders niet onderzocht. Niet nog eens hoe wij dit vonden of wat de arts van ons vond maar goed ook want anders had ze ons op haar dak met het door drammen dat wij ons moesten laten onderzoeken wie nu drager is of heeft Hoop dat je er axchter komt of je dit aan mag passen. Mijn HA vraagt ook altijd met een doorverwijzing wat ik er in wil moest naar de KNO (amandelen) en die heeft er ook niets aan dat ik geopereerd was aan me kring..spier. Of uitgescheurd was dus snap ook echt niet dat zij dit niet aan je gevraagd heeft wat wel en niet of met overleg.
Nog meer nare verhalen dus, wat erg. Wat hebben jullie toen gedaan? Klacht ingediend? Wilden de artsen het eruit halen/veranderen?
Ten eerste wordt een arts daar niet warm of koud van. Ten tweede is het goed mogelijk dat het in geval van TS er wel een verband is tussen de verschillende klachten dus is het alleen maar goed dat alle problemen op een rijtje staan. Daarbij komt dat psychosomatische klachten wel degelijk voorkomen dus dat is een mogelijkheid die zeker bekeken zou moeten worden.
Queen, weet je wat nou zo raar is? Dat jij dus ook gaat interpreteren! Ik heb nergens verteld dat een arts denkt of schrijft of pretendeert dat ik psychosomatische klachten heb. Heb ik trouwens ook niet.
en wat is dat voor neurologische aandoening? Niet bijv iets als fibromyalgie of me wat veel artsen toch als niet erkende ziekte zien en ze het daarom niet benoemd heeft?