Als klein meisje ging ik altijd braaf elk half jaar naar de tandarts. In ons dorp was er maar 1 en ik mocht daarna altijd wat uitzoeken als ik geen gaatjes had. Had nooit gaatjes dus het was een feest om naar de tandarts te gaan. Tot hij rond mijn 15e zijn praktijk ging uitbreiden met een extra tandarts omdat hij de klandizie niet meer aankon. Ik werd ingedeeld bij de nieuwe tandarts en direct de 1e afspraak vond hij dat er iets moest gebeuren, ik had NOG geen gaatjes zei hij maar hij wilde wel iets doen zodat ze er ook niet kwamen want er was een plek die nogal riskant was in zijn ogen. (in mijn ogen achteraf was het geldklopperij maargoed) De behandeling deed enorm veel pijn en hij was erg hardhandig en achteraf heb ik nog veel pijn gehad. Terug gaan durfte ik niet en bij mijn oude tandarts was geen plek meer. Dus ik liep ermee door met het gevolg dat ik jarenlang niet meer met links kon kauwen. Tot ik op een gegeven moment een tip kreeg van iemand over een angst tandarts. Ik heb hem heel voorzichtig opgebeld en mocht langskomen. Hij heeft niets gedeclareerd maar alleen gekeken en zag direct het probleem. Hij heeft uitgelegd wat er aan de hand was en wat er gedaan moest worden. Er zat spul in mijn kies wat te hoog en te scherp was afgeslepen waardoor het in mijn zenuw drukte. Dat veroorzaakte de pijn. Hij zei dat het fixen hiervan geen pijn zou doen (het moest alleen goed afgeschuurd worden) en we maakte een afspraak. Trillend kwam ik de volgende afspraak de kamer in, kleffe handjes en tranen in mijn ogen zo bang was ik. We spraken af dat als het pijn deed of ik even rust wilde dat ik alleen mijn hand omhoog hoefde te doen en hij stopte direct met wat hij deed. Ik deed in de 1e minuut zeker 3x (of meer haha) mijn hand omhoog en hij haalde alles uit mijn mond tot ik er weer klaar voor was. Het deed geen pijn maar de angst van al die apparatuur in mijn mond was zo beangstigend dat ik helemaal in paniek raakte. Hij vond het niet erg en nam alle tijd. Dat was zo fijn! de afspraken daarna zei ik vaak af zodat ik ipv 2x maar 1x per jaar op controle kwam. Het afgelopen jaar ben ik voor het eerst weer 2x per jaar op controle geweest. (ben nu bijna 25 dus het heeft 10 jaar geduurd! haha) En nu, 10 jaar verder ben ik niet alleen op komen dagen voor een behandeling buiten mijn normale controle om (want die zei ik ook standaard af een paar dagen van te voren) MAARRRR heb ik gister voor het eerst een beschermlaag over 2 kiezen heen laten leggen ZONDER VERDOVING (want alles moest onder verdoving bij mij, het was verdoving erin, terug de wachtkamer voor een half uur, dan weer de 2e verdoving en dan pas aan de slag in mijn mond anders was ik een ramp) Ik ben zo trots! De tandarts ook! Ik was helemaal aan het stralen achteraf. De tranen rolde over mijn wangen van angst in de stoel maar heb het mooi geflikt en het viel best mee! Alleen de klemmetjes op mijn kies waren vervelend maar verder deed het helemaal geen pijn! ik moest het even kwijt en ik straal nog steeds vandaag haha!! Enige wat ik eraan over gehouden heb is een stijve nek door het spannen van mijn spieren de complete behandeling.
haha ik ben bang voor alles wat ze in mn mond doen! Die spuit heb ik een keer in een grote Z geslagen. Puur uit een angstreflex heb wel tig keer mijn excuses aangeboden achteraf.