"MAAR waarom zou je ervoor kiezen het met weinig te doen en van de bijstand te blijven leven als je het voor jezelf en je kind(eren) makkelijker kan maken door wat te gaan werken en een aanvullende uitkering aan te vragen??? of gewoon fulltime te gaan werken en zelfstandig je boontjes te doppen!! '' Ben het daarin volkomen met je eens Namya
ik vind ook als je kan werken dat je gewoon moet werken, ik wil dadelijk als ik uit die medische molen kom ook gewoon weer lekker werken want ik mis het ook wel hoor mijn sociale contacten e.d. maar ik kan me wel goed voorstellen dat er meiden zijn die het ff nog niet aankunnen! ik heb veel gezeik gehad in het verleden met mijn ex, medisch veel shit gehad en noem maar op en als ze mij toen hadden gezegd ga maar werken had ik ook dom staan kijken hoor! gelukkig heb ik ontheffing gekregen omdat het nodig was maar ik wil strax echt wel weer gaan werken... in eerste instantie 24 uur en ik ga dan wel kijken wat ik zelf aankan
Idd.. zlefmedelijden hou ik soieso al niet van, alleenstaande moeder of niet.. Tuurlijk mag iedereen (eens) klagen, maar dat constante 'gezeik' van kijk mij nou, ik ben zielig, nee daar houd ik niet van (zoals ik al zei, alleenstaand of niet alleenstaand)
tja ik heb het eigenlijk nooit echt met weinig hoeven doen dus daar kan ik dan ook niet echt over meepraten gelukkig...
Dit vind ik echt een domme opmerking sorry dat ik het zeg. Ik heb absoluut geen ametieterig leventje hoor. Met alle toeslagen zit ik momenteel toch al gauw op een inkomen van 1200 euro dus zo armetieterig vind ik dat niet. Daarbij heb ik het financieel liever iets minder als zo kortzichtig te zijn als jou reactie hierboven. Sorry maar vind jou reactie kort door de bocht.
female ben het met je eens vriendinnetje van me is in de steek gelaten met zoontje van ruim 1,5 jaar, ze kon het in het begin mentaal niet aan...ben je al een wrak en dan moet je jezelf nog enigzins weten te verkopen tijdens een sollicitatie gesprek...zij kreeg dus vrijstelling via de een psycholoog zelfs....nu is ze weer mentaal opgekrabbeld en gaat ze ervoor...terwijl ze daarvoor altijd thuis heeft gezeten maar daarom als men het KAN, waarom niet...ik zou zeggen is toch alleen maar meegenomen elk centje wat je erbij krijgt
nou ik ben niet echt een wrak geweest maar ben wel lang heel bang geweest me dochter uberhaupt ergens anders heen te brengen.. dus laat staan n kdv dat mag je gerust weten!
Het is ook maar hoe je er zelf mee omgaat... ik ben absoluut geen zielig persoon en zo schilder ik me ook niet af. Ik ben ook geen mentaal/psychisch wrak o.i.d. omdat mijn ex ons in de steek heeft gelaten... als er IEMAND een wrak zou moeten zijn is hij het... hij mist een geweldig manneke, niet ik !
Denk dat het ook heeeel persoonlijk is.. Jij vind in dit geval jouw inkomen genoeg voor jou en je kindje.. Maar een ander in eenzelfde soort situatie kan het veel te weinig vinden.. Het is maar net waar je idealen liggen..
Daar heb je gelijk in. Ik geef persoonlijk niet zo om hele dure spullen. Een ander misschien weer wel
Ik heb een tijd niet kunnen werken, maar had te kort gewerkt om in aanmerking te komen voor een uitkering. In de bijstand kon ook niet, want dan zouden ze me OF aan het werk zetten OF weer terug naar school sturen (ik heb geen diploma....). Ik kon toen beide niet aan op dat moment. Ik vind het dan ook van de zotte dat er mensen zijn die zomaar een uitkering krijgen, of zomaar in de bijstand komen zonder daar al te veel voor hoeven te doen. Lekker makkelijk, geld krijgen, terwijl je lekker thuis zit.... Ik vind dat zo krom in Nederland... De mensen die het geld echt nodig hebben, en echt niet aan het werk kunnen, die krijgen het vaak niet. Ik heb het zelf dus ook meegemaakt. Dus om even op de vraag van TS terug te komen. Ik zou zeggen, OF stop met het geld vangen en blijf gewoon thuis. OF ga aan het werk. Het wordt juist tijd dat ze er strenger op toe gaan zien.
Hier ben ik het wel mee eens. Een bijstandsuitkering als alleenstaande moeder boven de 23 kan je echt prima van leven. Maar het is maar net hoe je wilt leven. Hou je van meer luxe of meer vrijheid, ja dan kom je al snel tekort. Dan ben je wel genoodzaakt om te gaan werken om aan je eigen eisen te voldoen.
ik spreek toch in de IK variant, IK zou het er niet mee doen, IK vindt het een armetieterig leven, als jij het prima vindt meid ik lig er niet wakker van! dom en kort door de bocht is de mening van een ander niet te respecteren... maar ik aanvaard je excuses..laat het daar maar bij!
Het wordt al steeds strenger, nu mag je max 6 jaar thuis ontheffing krijgen ongeacht hoe oud je jongste kind is. Vroeger kreeg je ontheffing tot je jongste kind 12 jaar is. En je bent verplicht een opleiding te volgen. Diegene die dus de ontheffing hebben zitten niet zomaar thuis.. Die studeren zowiezo.
sorry dat ik het zeg, maar als jij er zo erg aan toe was dat je niet naar school kon en niet kon werken neem ik aan dat je gewoon een ziektewet uitkering kreeg. Eventueel aangevuld met bijstand. Hiermee vervalt ook je sollicitatieplicht totdat je in staat bent weer te werken. Als dat niet zo is heb jij waarschijnlijk zelf besloten dat je niet kon werken of naar school kon en kon een arts/maatschappelijk werker jouw verhaal niet bevestigen.. Tja, dan krijg je helemaal geen geld. Logisch toch
vind het wel goed dat het met de jaren wat strenger is geworden.. tja, het is idd even 'geld vangen' om het makkelijk te zeggen, maar als ze op die manier een opleiding kunnen doen om daarna weer aan het werk te gaan, tja, dan maar van mijn belastingcentjes, heb ik niet zoveel moeite mee hoor.. Denk dat veel mensen daar soieso niet bij stil staan dat juist DIE mensen een opleiding volgen.. Overigens moet iedereen verder lekker zelf weten wat ze doen.. kan daar niet bepaald wakker van liggen haha
tja ik denk dat ik ongeveer wel weet WAAROM je bang was maar dit is een beetje een uitzondering...uitzonderingen heb je altijd, en als ik het goed heb was je dus ook mentaal gewoon niet in staat omdat je angst je verhinderde...psychoses zijn er in veel soorten ik had het meer gewoon psychisch en fysiek "normaal" functionerende mensen die kunnen werken en er bewust voor kiezen niet te doen omdat ze liever het kindje zien opgroeien...is prima mag, maar ik zou daar niet voor kiezen
Ik wou dat ik destijds in de ziektewet KON.... Ik heb toen vanalles geprobeerd om wat extra geld te kunnen krijgen, maar ik werd van het bekende kastje naar het bekende muurtje gestuurd. Ik heb nooit een cent ontvangen, terwijl ik echt niet kon werken of studeren. Je wil niet weten hoeveel botte reactie's ik heb gehad als ik ergens om hulp vroeg. Helaas hebben wij door dit alles een aardige schuld bij mijn schoonouders. Maar ik ben allang blij dat ik me weer goed voel. Ik ben nu ook hard aan het solliciteren. Maar dat terzijde, want het gaat behoorlijk off-topic...