Halo iedereen, ten eerste sorry voor het lange verhaal maar wilde het echt ff kwijt! ik heb twee kids, en beiden zijn ontzettend snel geboren. De geboorte van mijn dochter duurde 1 uur en 3 kwartier. Ik was 38 weken en 4 dagen zwanger en kwam in een ontzettend pijnlijke weeenstorm en omdat ik dacht dat het nog niet zo snel kon gaan belde ik na een uur pijnlijke weeen de vk. Toen lag ik al te kronkelen op de grond. Ze hoorde me kreunen van de pijn toen ik een wee kreeg en de tel doorspeelde aan mijn man en ze zei dat ze er meteen aan kwam. Dit was rond 01.00 uur. Ze adviseerde mijn man om me onder de douche te zetten tegen de pijn. Dus wij naar boven, na een kwartiertje in de douche braken mijn vliezen met een ontzettende knal, ik dacht eerst dat de baby eruit viel . Meteen daarna kreeg ik persweeen, nog steeds geen vk te bekennen.. Ik riep naar mijn man dat hij me op bed moest leggen want de baby kwam eraan ik voelde het en kon het niet meer tegen houden, die persweeen waren zoooo sterk! Mijn man tilde me dus drijfnat en naakt op bed en ging gauw naar beneden om te kijken waar de vk bleef. Hij deed de deur open en keek ik de galerij (wonen 3 hoog in een flat) en toen kwam ze naar boven. Hij zei meteen je moet opschieten de baby komt al! Dus ze sjeesde naar boven en kwam wel heeeel rustig de slaapkamer in. (01.30) Ze trok haar handschoenen aan en toucheerde me en zei tegen mijn man, je moet nu de kraamhulp bellen want de baby komt er snel aan. Ik was er gelukkig ondanks de helse weeen nog goed bij met mijn hoofd en heb hem verteld waar het telnr lag. De vk legde haar spullen klaar en wilde dat ik nog wat weeen wegpufte . Toen alles klaar lag en ze mijn man het huis door had gecommandeerd voor spullen (moest ik ook aangeven waar alles lag want dat wist hij ook niet allemaal) mocht ik gaan persen. Ik weet nog dat mijn man heel snel al zei ik zie de haartjes al! rond 01.40 vroeg ze aan mijn man of we een klok hadden en die hadden we boven niet dus hij moest naar beneden om er een te halen, dus hij rende als een gek naar beneden en weer terug en toen lag onze dochter al op mijn buik!(01.43) Hij heeft dus nog de echte geboorte gemist . De vk had al gezegd dat we er veel over moesten praten om het een plaatsje te geven en ik dacht dat ik dat wel gedaan had tot de bevalling van de tweede zich aankondigde! Die begon met precies 37 weken: Om de 5 minuten weeen, niet echt pijnlijk maar wel duidelijk krampen. Ik dacht dit is fijner dan de eerste bevalling, want het gaat langzamer, maar helaas was het niet het begin. De vk kwam en constateerde 2á3 cm ontsluiting en verwachtte dat de baby wel zou komen mits ik me goed zou ontspannen. Wat me dus niet lukte.. Om een heeel lang verhaal ietsjes korter te maken, heb ik tot het einde van de 39e week bijna elke nacht voorweeen gehad, die maar niet wilden doorzetten. (achteraf zei de vk dat ik toch zou kunnen komen omdat ik dee erste bevalling niet helemaal heb kunnen verwerken en daarom te angstig was) De vk is drie keer voor niks bij me geweest, omdat ik dacht dat het ging doorzetten. Ze had gezegd dat ik bij de eerste wee moest bellen aangezien de voorgeschiedenis van de 1e bevalling. Uiteindelijk was de 4e keer raak, 39 weken en 5 dagen, kreeg buikkrampen rond 18.30, mijn man heeft snel onze dochter op bed gelegd voor het geval dat, en ja hoor, deze weeen herkende ik al gauw! auw auw auw! zo voelde het de vorige keer ook. Ik naar boven, de vk gebeld (19.00uur) , die kwam er meteen aan, en ik ging nog ff gauw douchen. Na het douchen naar beneden, man verteld dat het echt menes was en dat de vk onderweg was. Ze was er gelukkig snel en we liepen naar boven(kreeg nog een wee op de trap...erg gevaarlijk) en ze ging toucheren en had al 8 cm! Dus weer een bevalling zonder kraamhulp! Gelukkig had ik in de weken ervoor al een hoop dingen klaargezet dus de vk had het meeste binnen handbereik) Ze brak mijn vliezen om 19.28 en ik moest de persweeen nog ff inhouden (hebben ze die uberhaupt zelf weleens gevoeld? die kan je echt niet inhouden hoor!)ze legde alles klaar, ik mocht persen, 19.33 is onze prachtige zoon geboren en deze keer heeft mijn man wel alles mee kunnen maken! Sorry voor het hele lange verhaal maar misschien raak ik op deze manier een beetje mijn angsten kwijt.. iedereen zegt dat zo'n bevalling een makkie is, hoe doe ik het, andere moeten uuuuuren pijn lijden en ik heb zo'n mazzel enzovoorts..... Nou geloof me maar, ik zou het heerlijk vinden om met weeen nog ff te kunnen strijken en spullen klaar te kunnen leggen zonder meteen dubbel te klappen van de pijn! ik vraag me dus af of er nog meer dames zijn met zon snelle bevalling en hoe jullie je er onder voelen achteraf en met het oog op misschien nog een volgend kindje? en schrijf die bevalling ook maar lekker op als je het kwijt wilt.
Ik weet wat het is! Zal mijn bevallingen even kort samenvatten.. Dariënne: 41 weken zwanger, om 11:30 ben ik gestript. AU. Thuis even slapen. 15:45 belt mijn moeder me wakker (ongeveer) en we hingen stipt 15:53 op. Om 15:55 krijg ik mijn eerste wee. Om 19:15 worden op 8 cm mijn vliezen gebroken; knalgroen! Op naar het ziekenhuis dus. Maar inmiddels had ik al 10cm! Ik heb dus stad en land bij elkaar gegild om mijn dochter niet in de zitting van de auto van de VK te duwen. Driekwartier heb ik mijn bevalling moeten uitstellen. En inderdaad, wat jij zegt: dat is vrijwel een onmogelijke opgave. Ik was 6 minuten in het ziekenhuis en ze lag op mijn buik. Anderhalve liter bloed lichter en tig hechtingen rijker. Maar mijn mooie dochter maakte alles goed. De bevalling duurde 4 uur en 11 minuten. Als ik daar driekwartier van aftrek.................. Yashyra: Door het vele bloedverlies van de vorige keer en daarbij de snelheid van de bevalling word ik ingeleid. Dit gaat helemaal mis. Na 9,5 uur valse weeen (die gruuuuuuwelijk pijn deden!) hebben ze uiteindelijk toch maar een ruggenprik gezet. Ik had een vingertopje ontsluiting toen ze mijn vliezen braken om 22:15. Om 22:28 had ik persdrang, om 22:37 mocht ik meepersen en om 22:39 was Yashyra er. In totaal duurde deze bevalling dus 24 minuten.................. Naeyyssa: Wederom een inleiding. Vliezen werden gebroken en na een uurtje mocht ik kiezen; wachten op weeen of een infuus. Ach what the heck, weeenstormen ken ik toch al, doe mij dat infuus maar. 13:33 kreeg ik mijn eerste wee, 14:23 mocht ik persen en 14:27 was mijn derde dochter er. Zonder ruggenprik en in 54 minuten! Ben benieuwd wat de vierde bevalling me brengt! :-D Liefs Esther
princesje ik herken je gevoelens heel erg! Het gaat zo snel dat je eigenlijk niet eens door ehbt wat er gebeurt. Met Quinn heeft mijn bevalling 4,5 uur geduurd en begon met het spontaan breken van de vliezen. Tegen de weeen was niet op te puffen. Ik heb bij hem zo vaak geprobeerd de bevalling te herleven. Heb het heel erg nodig gehad het te bespreken, door te kauwen, maar met een ziekenhuis bevalling zie je de vk van daar nooit meer en kon ik het alleen met mn man doorbespreken. Mijn 2e bevalling zou ik ook in het ziekenhuis bevallen. Ik stond wel onder begeleiding van een vk maar omdat ik nogal grote babies maak ook bij de gyn. De avond voor we naar het ziekenhuis zouden gaan om te bespreken wanneer ik die week werd ingeleid zie mn man nog.. spannend he.. morgen weten we wanneer ons kindje geboren zal worden. Ik word om 00:31 wakker van eent rap in mn buik, ga even plassen. Weer terug naar bed, weer plassen en toen maar op de wc gebleven. Manlief kwam er na 20 minuten bij en toen had ik al weeen 0m de 2/3 minuten. Verlos gebeld en mn moeder want die zou op Quinn passen. Verlos was er om half 2. Toen had ik al 6 cm. Mocht niet meer naar het ziekenhuis. Kraamhulp gebeld en die was nog net op tijd voor de bevalling. 2.53 lag mn 10 ponder na een kwartiertje persen op mn buik. Thuis geboren zonder te veel scheuren zelf op de wereld gezet. Om precies te zijn 2:22 minuten over gedaan. Als ik het langzaam had kunnen opbouwen had ik er met liefde 8 uur over gedaan. Snel bevallen is niet fijn. Je lichaam doet iets wat je geestelijk niet bij kan benen. Mijn man vond het wel fijn. Hij is tijdens deze bevalling bijna 2 x onder uit gegaan, het was te warm en te indrukwekkend denk ik. Hij zei als het langer had geduurt dat hij dan waarschijnlijk naast me aan het zuurstof had gelegen Ik heb na deze bevalling heel veel gepraat, met de kraamverzorgster, de verloskundige en met manlief en mn moeder die er nu bij toeval bij was en dat was wel fijn meot ik zeggen.
dat is idd het geval ja.. Ik was ook zo beduusd toen die kleintjes eenmaal om mijn buik lagen....Je weet wel wat er is gebeurd maar het echt beseffen dat je buik weg is en dat je kindje naast je ligt dat deed ik niet hoor... en je man: whahaha! wat een helden zijn het soms he
Hahahaha ach ja, bevallen vind ik niet erg, ik kan niet zeggen dat ik er een trauma aan over heb gehouden..! Alleen die driekwartier in de auto waarbij ik alleen maar heb lopen schreeuwen; dat is mijn trauma.. Helemaal mee eens! Ik irriteer me ook altijd mateloos aan mensen die zeggen dat ze graag met me zouden willen ruilen. Nou sorry hoor, maar ik zou liever bevallingen van 8 tot 12 uur hebben, dan zou ik nog een beetje de tijd hebben om bij te komen (zowel fysiek als emotioneel!) en daarbij; mensen staan er niet bij stil wat een afgrijselijke naweeen je kan hebben na een stortbevalling! Vijf dagen lang iedere vijf minuten bij mijn twee jongsten....... Liefs Esther
Oh ja, ik 'moet' inderdaad weer in het ziekenhuis bevallen. Het wordt me in ieder geval met klem aangeraden. En al heb ik eigenlijk helemaal geen zin meer in dat hele medische circus; ik haal er ook een beetje de schouders bij op. Heb ik tenminste wel de zekerheid dat mijn man vrij is, dat de kids bij de oppas zijn (en niet bij me in de kamer staan) en dat ik me een aantal dagen mentaal kan voorbereiden op de bevalling, want TIJDENS de bevalling gaat dat dus echt niet lukken hahahaha!
ja die naweeen! ppfff, ik was ze bijna vergeten maar nu weet ik het weer! ik heb idd ook de hele kraamperiode ontzettende naweeen gehad. Vooral ook met voeden! ging door de grond en nam ook zeker mijn 6 paracetamol die ik op een dag mocht Daya, het heeft idd wel een voordeel dat je dan weer in het zh moet bevallen. Wordt je dan ook weer ingeleid? en wat nou als je eerder gaat bevallen als verwacht, en je bent thuis en de kids zijn nog niet ergens anders en je vliegt weer in een weeenstorm? (wil je niet bang maken hoor maar vraag het me gewoon af) Ik was echt blij dat mijn meisje sliep, want ik had haar niet meer onder kunnen brengen bij een ander. En ze sliep als een roos want ondanks mijn herrie was ze niet wakker te krijgen
Hahaha ik heb uiteindelijk diclofenac gekregen van de huisarts (lage dosering) omdat ik letterlijk tegen de grond klapte van de pijn! Maar het is echt zo! Iedereen zegt dat ze een snelle bevalling willen, maar die naweeen! 120 uur lang weeen om de vijf minuten en dan willen ze ruilen?!
wat is diclofenac? een hevige pijnstiller? ik heb in de periode van de voorweeen bij mijn zoon nog 1 nachtje in het zh geslapen met een spuit pethidine in combi met slaapmiddel in mijn pootje, omdat ik oververmoeid was... nou, die wil ik nooooit meer! ben heeeeel de dag kotsmisselijk geweest! vreselijk......
Bij Quinn heb ik maar 2 naweeen gehad. Bij Anaïs wel een aantal dagen. Heb toen ook flink aan de pijnstillers gezeten. Daya ik weet dat je bij mij in de buurt woont en ook naar dezelfde vk praktijk bent geweest voor je 20 weken echo. Toen jij bent ingeleid welk ziekenhuis was je toen?
Yep, ik word 'gewoon' weer ingeleid...... De illusie dat ik eerder ga bevallen dan gepland heb ik niet hahaha ik ben er heilig van overtuigd dat Yashyra en Naeyyssa ook rustig tot over de 40 weken waren blijven zitten als ik niet was ingeleid. Hoewel, bij Naeyyssa had ik al wel een kleine twee centimeter ontsluiting voordat de bevalling begon........... *SLIK* hahahaha! Diclofenac is een vrij milde pijnstiller hoor, maar werkt wel beter dan paracetamol en een lage dosering mag in combinatie met borstvoeding.. Google maar eens..! Hey wat grappig! :-D Ken ik jou dan? Ik ben bij Yashyra ingeleid in het Spittaal en bij Naeyyssa in Rijnstate. Rijnstate is me beter bevallen, maar ik moet ook zeggen dat ik toen beter voorbereid was (had een bevallingsplan) en daarbij had ik in het Spittaal nou niet echt mazzel met de VK. Dat mens ben ik zowat nog aangevlogen toen ik nog middenin die valse weeen zat hahahaha.
Nee we kennen elkaar niet. Oh ben benieuwd welke verlos je in het ziekenhuis had. HEb er met Quinn 3 weken opgenomen gelegen vanwege bloedingen en premature weeen en heb er toen heeeeeel veel voorbij zien komen.
In het Spittaal? X! Als ik die ooit nog eens tegenkom................. En ik denk dat mijn man en moeder ook nog wel een appeltje met haar te schillen hebben. Daarbij kan ik gewoon absoluut niet overweg met X. Als ik nou de garantie kreeg dat ik onder X zou mogen bevallen, zou ik weer teruggaan naar het Spittaal, maar anders wordt het gewoon weer Rijnstate hoor! Namen verwijderd!
Er is nu een nieuwe vrouwelijke gyn X. Vond haar heel okay! Er is er ook eentje weggevallen maar weet niet welke. Jouw vk ken ik niet. Zijn er in Zutphen wel een heleboel ook weer vertrokken volgens mij. Naam verwijderd!
Ja, naar mijn weten kon mevrouw x vertrekken na alle klachten die binnen waren gekomen..! Althans, dat heb ik destijds begrepen. X ken ik niet? Nou ja, misschien is X dan weggevallen (die zal ook al wel tegen zijn pensioen aan zitten denk ik dus dat lijkt me vrij logisch) en dan zouden er nu 3 goeien tegenover 1 kenau staan.. Ik kom er vanzelf wel achter! Of niet, als ik toch naar Rijnstate ga hahahaha! Namen Verwijderd!
Hier ook een vrij snelle eerste bevalling. Om 9 uur 's ochtends ging ik even naar het toilet, voordat ik vanuit huis aan het werk zou gaan. Toen ben ik de slijmprop verloren. Had nog geen argwaan, volgens het bevalboek kon het nog wel dagen duren. Kwartiertje later kreeg ik een beetje buikpijn. Om half 11 hield ik het niet meer en heb ik mijn man en de verloskundige gebeld om te komen. Om 11 uur was de vk er en toen had ik al 8 cm ontsluiting. Mijn zoontje is uiteindelijk om kwart over 12 geboren, dus 3 uur na de eerste wee. Had waarschijnlijk nog wel sneller gekund, omdat ik het persen een tijdje tegen heb gehouden. Wat ik eerder ook al las: ik was er geestelijk echt niet aan toe om te bevallen, helemaal overdonderd door het tempo. Ik dacht eigenlijk dat ik me zat aan te stellen en dat de vk boos zou worden omdat ik haar voor niks had laten komen en toen was ik al bijna zover. Ik ben niet in paniek geweest of zo, maar kon het gewoon allemaal niet direct bevatten. Deze keer ben ik al door alle vk's in de praktijk gewaarschuwd om gelijk te bellen als ik denk dat het begint, omdat de tweede bevalling vaak nog sneller gaat. Ik ben benieuwd..... Gelukkig vrijwel geen naweeën gehad vorige keer.
ik beviel in het ziekenhuis en mijn man kwam net 10 minuten te laat! hij baalde vrezelijk, maar ik vond het persoonlijk niet heel erg. ik was heel blij dat hij er was bij het hechten en dat hij meekon met mijn zoontje naar de couveuseafdeling. ik was ook heel blij met de goede hulp die ik kreeg bij de bevalling. Natuurlijk zou ik het leuker hebben gevonden, en leuk voor mijn man, als hij wel bij de bevalling zou zijn geweest. maar ik lag in groningen en het ging allemaal zo snel en onverwacht! ik heb er in totaal vanaf het breken van de vliezen 2,5 uur over gedaan en vanaf de weeen ongeveer 1,5 uur.
@luppy: ik heb bij de eerste het persen ook een tijdje tegen gehouden omdat de vk er nog niet was... ik was echt als de dooood dat ik het alleen moest gaan doen. Was ook helemaal over de rooie toen ze er eindelijk was, ze moest me echt ff flink kalmeren.... Knap dat jij niet in paniek bent geraakt zeg! @ons kleintje: Tuurlijk baalde je man ontzettend! Is je zoontje ook te vroeg geboren? aangezien hij naar de couveuzeafdeling moest..? dan was het natuurlijk helemaaal onverwachts..
Nou, ik was zo geschrokken dat ik echt aan het bevallen was, dat ik zoiets had van: "Ja, doei, dit gaan we dus niet doen, he". De vk vond het gelukkig niet zo erg en heeft me gewoon een tijdje met rust gelaten. Daarna stelde ze voor dat ik het gewoon eens zou proberen om mee te persen, omdat de baby er toch eens uit zou moeten, en toen ik daar eenmaal mee begonnen was, kon ik het ook niet meer tegenhouden. Lijkt me wel heel erg als je man er niet bij is, omdat het zo snel gaat. Ook zo jammer dat je dan nooit meer samen terug kunt denken aan het moment dat je baby daadwerkelijk geboren werd...