Even als grapje, met een serieuze ondertoon. Hoe zijn jullie de eerste weken doorgekomen? Het lijkt nu wel alsof ik al 3 weken weet dat ik in de 5e zwangerschapsweek zit, elke dag lijkt een eeuwigheid te duren. Dus moet ik op mn handen gaan lopen, mn huis vol ballonnen zetten of dagelijks de PC hoofdstraat leegkopen (yeah right )??? Ervaringen en tips zijn welkom.
Ik ben ook benieuwd hoe andere dit doen..... wij weten het nu ook al 3 weken en er is geen dag dat ik er niet aan denk (en soms lijkt het wel of ik er constant aan denk)
Dat gaat denk ik niet veranderen, ik ben morgen 31 weken zwanger en denk er ook vanaf 3,5 wk (heb veel te vroeg getest, gelukkig wel positief) constant aan. Ik geniet er zo van, heb me nog nooit zo goed gevoeld (psychisch). Ik kan je dus niet echt helpen met je vraag, sorry. Maar probeer er zoveel mogelijk van te genieten!!
Ik heb het twee dagen laten bezinken na twee testen te hebben gedaan, de volgende dag kreeg ik bloemen en een pot augurken van m'n vriend en de dag daarna ben ik in de winkel 1 pakje wezen halen en een boek over zwangerschap. Ook in diezelfde week heb ik me aangemeld voor Moeders voor Moeders. na die week alles in 1 , zakte dat hyper-gevoel een beetje en heb ik het gewoon over me heen laten komen. Pas toen ik de 13 weken voorbij was, durfde ik me echt te gaan verheugen en ben ik langzaamaan spulletjes gaan kopen.. Nu ben ik 17,4 weken en ben ontzettend blij, maar pas helemaal losgaan durf ik denk ik pas na de 20 weken echo...
gewoon rustig je tijd uitzitten dit is de 2e zwangerschap, dan is het toch iets anders. geniet geniet geniet! en als je het al aandurft, laat je dan lekker gaan in de babywinkels en droom thuis weg met je aankopen onzeker doen heeft geen zin, als het mis gaat kan je het toch niet tegen gaan, bedenk dat de meeste zwangerschappen goed gaan, dus geniet!
met zwangerschapspagina! En met mijn vriendinnen giebelen erover (ja ik heb het vroeg verteld, ik ben iemand die mijn dingen graag deelt)
Haha, hoe ben ik de eerste weken doorgekomen... Na een paar dagen werd ik vanzelf geleefd. Ik was beide keren zo misselijk dat ik leefde van dag tot dag en hopend snel voorbij de 12 weken te zijn. Ik heb deze zwangerschap ook echt gedacht "Zou ik het heel erg vinden als het mis loopt, als ik daardoor van die misselijkheid af ben?" Het kindje is bij ons heel erg gewenst, maar ik voelde me ZO beroerd dat ik er soms echt even niet doorheen kon kijken. Dan zijn die weken vanzelf een keer voorbij gelukkig Hoop dat 't bij jou voorspoediger gaat!!
Hier ook de dagen omver gekeken. Me helemaal verloren in tijdschriften, internet en boeken. Op een dag ook een spannend boek gekocht om mijn hoofd maar te kunnen verzetten. Nu na de twaalf weken echo is er meer rust en lijken de dagen sneller te gaan. Ook weer wat ruimte voor andere ideeën in het hoofd. Ben bang dat het dus nog wel even duurt! Is een combi van psyche en hormonen. Je bent toch een beetje baby fabriek geworden! sterkte en gefeliciteerd natuurlijk. groetjes eva.
De eerste tijd ben ik doorgekomen door gewoon lekker te werken en gewoon me eigen ding doen af en toe wat in een zwangerschapsboek gekeken maar vooral niet te veel erover nadenken ( weet dat je het onbewust wel doet ).. Ik zit nu in week 32 maar door gewoon me ding te blijven doen moet ik zeggen dat de tijd snel is gegaan (niet vervelend snel maar lekker snel zegmaar).. In iedergeval geniet van je zwangerschap!
Ik wil je niet ontmoedigen...maar ik heb dat gevoel nog steeds! Het duurt een eeuwigheid! Al moet ik zeggen dat de echte lange dip rond de 30 weken zat...tjonge jonge, wat duurde die weken lang zeg! Nu ik eenmaal de 35w voorbij ben...lijkt t eindelijk dichtbij te komen!
ik sluit me aan bij tulli hahah! Dit heb je de eerste (35/36) weken bij mij was het tijdens de misselijkheid nu en bij de eerste okk wel ff wat minder maar daarna kwam dat overweldigende gevoel weer terug ik vind het trouwens heeerlijk de tijd gaat langzamen maar k voel me zo bijzonder alsof je de gouden koets bent met een speciaal pakketje kortom; gefeliciteerd, ik hoop dat je misselijkheid mee gaat vallen en geniet van dit gevoel nu je t mag hebben !
De eerste week hebben we onze ouders blij gemaakt met het geweldige nieuws, zo leuk! Toen kon ik er ook heerlijk lang over kletsen en was ik mijn gehyper een beetje kwijt In week 6 kreeg ik een bloeding (gelukkig was het niks ernstigs, maja dat wist ik toen nog niet) toen leek de tijd echt voorbij te kruipen! Tot ik die zelfde week een echo kreeg, hartje zien kloppen en toen ging t wat sneller leek wel. Ik leef echt van echo naar echo op dit moment. Dan gaat t voor me gevoel wat sneller Wat de andere meiden ook zeggen, koop af en toe iets leuks. Voor je zelf of voor de kleine en GENIET!
Ik vind het nu heel snel gaan (al kan ik ook niet wachten tot hij/zij er echt is!), maar aan het begin telde ik ook de dagen af. Niet zozeer van de zwangerschap zelfs, maar meer wanneer ik me hopelijk wat beter zou voelen. Het begon bij mij met miskraamverschijnselen (wist toen niet dat ik zwanger was), gevolgd door veel onzekerheid of het kloppend hartje toch zou blijven en daarnaast was ik zo ontzettend moe en misselijk. Genieten, nee dat kon ik absoluut niet! Ik geloofde mensen ook echt niet die zeiden: de tijd van genieten komt voor jou ook nog! Eerlijk gezegd kon ik zulke mensen wel neerschieten: hoezo genieten als je zo verrot bent grrrr, zij hadde nooit ergens last van gehad, maar een heleboel vrouwen wel en die genieten echt niet de eerste weken. Nu het heel goed gaat de afgelopen weken, kan ik eindelijk zeggen dat ik ervan geniet en ik vind de weken voorbij vliegen! Maar dat was dus de eerste 3-4 maanden absoluut niet zo.
Dat gaat niet veranderen.. Het duurt lang, wij wisten het ook vanaf 4 wkn. En de tijd duurde een eeuwigheid. Gewoon gaan genieten van elke dag! De zwangerschap word steeds mooier, met de echo's.. en de bewegingen die je gaat voelen.. ect ect ect. Het duurt heel lang, het duurde een eeuwigheid.. Toen ik 39.4 was werd ik ingeleid.. nou ik dacht eerst ff, neee.. het mag nog wel ff blijven zitten hoor, de bevalling is geen pretje! Dus geniet van de zwangerschap.. en als je het dan eenmaal op je buik heb, is het FANTASTISCH!! Je moet maar zo denken; Het is goed voor je wondertje in je buik, want die moet goed volgroeid er met 40 weken uitkomen.. !
Ik kreeg meteen na de test de griep en daarna een heel ellendige koortslip. Al met al was ik ongeveer 3 a 4 weken na de positieve test weer een beetje beter en toen begonnen direct de typische zwangerschapskwaaltjes. Vandaag begint week 9 voor mij. Ben steeds heel misselijk (maar ik geef niet over), onwijs moe en dus lig ik veel op bed. Heb geen vaste baan, dus kan overdag lekker beetje bijtanken en ben dan weer beetje gezellig als manlief thuiskomt. Verder heb ik meteen in de 1e week vanuit m'n griepbed 3 sets zwangerschapskleding gekocht (ik kon het niet laten..) en bij amazon een paar mooie dvd's over zwanger zijn en een paar babykleertjes. Maar joh, dat je er steeds aan denkt is toch heerlijk! Zie het een beetje als verliefd zijn en vergeet er niet heel veel van te genieten!
ik ervaar het nu juist als dat het voorbij vliegt. Weer het tegenovergestelde gevoel (ook niet leuk). Het is waarschijnlijk de laatste keer dat ik zwanger ben en we zijn er doorheen gevlogen. Ik herken het wel van de 1e. Ik had destijds een stomme, saaie baan en verveelde me kapot. Dag in dag uit. Je zit dan enkel uit te kijken naar de tijd dat je lekker met je baby kan kroelen. Mijn enige tip is dus om veel te ondernemen zodat je afleiding hebt. En verder vooral genieten!
Had ik ook hoor! En nu nog steeds! Wel helpt de goede termijnecho, die geeft wat rust (dat er echt een kindje zit en dat hij al lekker aan het bewegen is ). Wat bij mij hielp was mezelf dwingen tot die echo niet teveel op internet te kijken (want dan ging ik mezelf gek maken met slechte verhalen) en me verder bezig te houden met mijn werk, huis, familie, vrienden, enz enz! Speaking of which, ik moet nu ook maar weer eens aan het werk gaan, zp checken onder werktijd mag natuurlijk eigenlijk niet Hoe dan ook: advies: maak je niet gek met alles wat erover te lezen is (of lees alleen de leuke dingen) en hou jezelf bezig met werken, studeren, poetsen, opruimen, wat je ook zoal doet gedurende de dag .
Ohhh pfff wat een drama!!! Zo'n groot geheim, zoveel spanning, onzekerheid en sorry ik vond het verschrikkelijk haha!!! Mijn beste vriendinnen en de gezinnen wisten het dus ik heb heeeeel veel afleiding gezocht met hun!
Ok, het is me duidelijk, sit and wait. Dat zal ik dan maar doen he Ga proberen de zorgen te laten varen en ervan te genieten!