Mijn nichtje van anderhalf wordt bijna hysterisch zodra je haar luier wil verschonen. Dit is eigenlijk pas sinds gisteren en ineens is het een heel drama. Zodra ze opgetild wordt om op de commode te leggen gaat ze huilen, wil ze zich op haar buik draaien, trekt haar knieën op... eigenlijk is ze gewoon in paniek. We hebben niet het idee dat ze ergens pijn heeft want bij het in bed leggen is ze niet zo overstuur. Het enige is dat haar billetjes lichtroze zijn (eigenlijk niet rood, dus maar heel iets verkleurd) dus ik vermoed dat dat het ook niet is. Heeft iemand een idee wat dit kan zijn? Hoort het bij de leeftijd? Misschien heeft ze toch ergens pijn maar als ze aan het spelen is oid merken we niets, het gaat pas fout als we haar willen optillen voor het verschonen. Ik hoor het graag van jullie.
Deels om deze reden zijn er luierbroekjes vanaf maat 4. Dan kan je staand verschonen. Je zou haar ook iets in haar handen kunnen geven om haar af te leiden.
Ze had al een knuffeltje vast en een luierbroekje aan. Maar omdat ze flink gepoept had heb ik het broekje aan de zijkanten open gescheurd toen ze lag zodat ik hem wat meer met beleid kon weghalen, als ze alleen een plasluier had had ik haar inderdaad staand verschoond. Voorgaande keren had ze gewoon plasluier en was ze ook zo verdrietig, dus daar heeft het ook niet mee te maken.
Was het vlak voor dutjes tijd? Mijn dochter wordt boos als ze denkt dat ze op bed gelegd gaat worden.
Mijn jongste doet dit al maanden, het enige wat helpt is hem telkens iets anders in handen te geven om af te leiden. Zodra de natte/vieze luier weg is en hij een droge om zijn billen voelt (wasbare luiers) dan is het ook prima en kan ik hem de nieuwe aandoen. Tot die tijd is het worstelen en soms met z'n tweeën verschonen. Hopelijk een fase die voorbij gaat.
Herkenbaar. Was hier (achteraf gezien) het eerste signaal van zindelijkheid. Nog een tijdje aangemodderd (want ik dacht -onterecht- dat ze daar op die leeftijd nog te jong voor was), maar op een gegeven moment was ik de strijd zat en heb haar gewoon in haar blote billen rond laten lopen. Paar dagen later was ze zindelijk. Zeg niet dat dat hier ook het geval is, maar ik heb het destijds verkeerd ingeschat en het had me een hoop ellende gescheeld als ik er eerder naar had geluisterd dus wilde het toch delen.
Hier ook een dame van 1,5 jaar die echt heel dramatisch kan doen bij het verschonen. Ze vindt het gewoon vervelend dat ze dan even niet zelf kan bepalen wat ze doet en moet liggen. Helaas pindakaas
Hier een jongen van bijna 1,5 die dit ook heeft. Op het potje vind hij fantastisch. Ik denk nu ook dat het al signalen zijn voor zindelijkheid. Als ik hem toch ga verschonen, schroom ik niet om alles in te zetten (spelen met mama's telefoon, filmpje ondertussen, liedjes zingen, etc etc. En luierbroekjes! Doen! En misschien ook al gewoon ondergoed en geen romper meer. Dit was voor de middelste dan weer super! Die is begonnen met mt 86 onderbroeken.
Hier ook gehad rond die leeftijd. Was een fase.. Hij moest overigens niks weten van een potje. Ik denk hetzelfde als bij vinexkindje.
Heel normaal, hier was het een kwestie van alles uit de kast trekken (iets geven dat normaal niet mag, gekke liedjes zingen etc) en zo snel mogelijk verschonen. Ik deed het altijd liggend, staand was alleen maar onhandig met goed schoonmaken en duurde dan juist langer. Dus hop, liggen, snel alles uit, schoonmaken en weer schone boel aan, ondertussen zingen en dingen aangeven
Hier bijna 14 maanden en doen dit ook vaak. Meestal juist als ze gepoept hebben. Ik geef ze sowieso altijd een speeltje in hun handen anders liggen ze echt niet stil. Een liedje zingen helpt ook vaak als ze echt niet willen