Het is dubbel en moeilijk over te oordelen. Wij hebben er bewust niet voor gekozen om het zo jong te doen ook omdat dit ons geadviseerd werd vanuit het vu. Eenmaal een transitie en de weg terug wordt moeilijker. Al hebben wij ook weleens op het punt gestaan om het eerder te doen. Wel ben ik blij dat ik het toch volgehouden heb nu wij het ook daadwerkelijk zeker weten en het gewoon kloppend is. Op die leeftijd is het belangrijk om het serieus op te pakken maar ook de signalen niet te negeren. Vertrouwingsband tussen ouder en kind is heel belangrijk. Wij hebben toen gekozen voor een tussenweg. Dus thuis wie ze wil zijn en buiten de deur gewoon zijn geboorte geslacht. Ook uitgelegd waarom... Dit werkte voor ons goed. Hopelijk is dit het antwoord wat je bedoelde
Lief dat je erna vraagt het gaat met ups en downs.... Voor haar gevoel is ze nog teveel een jongen. O.a haar haren zijn nog niet heel lang dit maakt haar onzeker. Wel is ze ervan overtuigd dat ze echt niet terug wil en alles voor haar nu klopt. De spuiten werpt nu wel zijn vruchten af.
Dank je voor je antwoord Myrthe. Het moment kiezen lijkt me inderdaad moeilijk. Goed dat daar tegenwoordig (in ieder geval in NL) begeleiding bij mogelijk is. En ook goed om te horen dat E.mma (afgezien van de lengte van haar haar) eengoed gevoel heeft over haar overgang. Niet te veel last van de hormonen?
mooi filmpje.. mijn zoontje roept ook altijd dat hij een meisje is.. en wilt het niet horen dat hij een jongetje is.. (word dan ook boos) liefst ook jurkjes en rokjes aan.. maar ik hoop toch wel echt dat het een fase is, en dat het komt omdat hij een oudere zus heeft.. (hij wordt 3 in augustus) en hij speelt ook wel met auto's, en vecht spelletjes enzo (dus niet alleen meiden dingen) het lijkt me erg moeilijk om te moeten accepteren dat je zoon eigenlijk een meid is.. of andersom
@Myrthe: Ik vind het echt stoer hoe jullie er mee omgaan! Gelukkig groeien haren snel en het is fijn dat de hormoonspuitjes hun werk doen. Een echte operatie zal vast pas mogen nadat ze 18 is, of niet? @Boosje: Jouw zoontje is nog wel heel jong en op deze leeftijd zou ik er nog niet denken dat hij per se transgender hoeft te zijn. Volgens mij is het ook wel normaal om een periode te experimenteren met het concept "gender", vooral als je broertjes of zusjes van het andere geslacht hebt. Mn dochter roept ook regelmatig dat ze geen meisje, maar een jongetje is. Ook heeft ze een heel raar beeld van wie ene jongen en wie een meisje is (alles met haar boven de nek = jongen, alles met haar onder de nek= meisje ). Pas als dit echt jaar in jaar uit doorgaat, denk ik dat je er iets mee moet.