Hoi, ik vraag me af of er nog meer dames zijn die in de agrarische sector werken en dan voornamelijk thuis op hun eigen bedrijf. Ik werk een aantal uurtjes mee op het bedrijf van mijn man + 2 ooms van hem(maatschap). We hebben melkvee en een stukje akkerbouw. Man & ooms doen meeste werk, voornamelijk omdat dit zwaar lichamelijk is of met machines. Ik heb de kalfjes onder mijn hoede(wel onder "supervisie" van mijn man). Voor de rest verzorg ik het huishouden en hand en spandiensten op onze boerderij. Ik ben nu 22 weken zwanger en kan mijn werk bij de kalfjes gelukkig nog gewoon doen, afgezien dat ik geen zware dingen(zoals hooibalen en kunstmelkzakken)meer til/verplaats. Het moet wel allemaal wat rustiger aan met het oog op bandenpijn en harde buiken, maar ik ben "eigen baas", dus dat scheelt! Komt het nu niet, dan maar een kwartiertje later. Ik heb met mijn man en zijn ooms mondeling afgesproken dat ik mijn werk doe zolang ik het lichamelijk nog aan kan. Maar soms lig ik er weleens wakker van, want wanneer ga je het aangeven? we hebben met zn allen dit bedrijf, dus ik voel me ook verantwoordelijk voor mijn werkzaamheden. Ik heb ook geen verlof wat op een bepaalde tijd in gaat. Dan heb je namelijk een soort stok achter de deur. En dan straks ná de bevalling...het is onze 1e en ik hoop toch tzt weer mijn werkzaamheden te hervatten. Maar ik wil eerst een soort verlof, gewoon zoals elke vrouw een paar weken niet werken, daar heb ik immers ook gewoon recht op. Maarja, ook hier hetzelfde; heb niks officieels achter de hand zoals bij vrouwen die een "normale" baan hebben. Ik weet dat ik evt. een soort uitkering kan aanvragen, maar voor die weinige uren dat ik meewerk willen we eigenlijk die hele papier-rompslomp niet. De ooms van mijn man zijn overigens vrijgezel en hebben volgens mij totaal niet door dat ons én hun leven straks een totaal andere wending krijgt. Al werk ik weinig uur mee, toch zullen ze het merken als ze mijn werkzaamheden er ook nog bij moeten gaan doen. Al is het maar tijdelijk. Ook zullen ze er aan moeten wennen dat ons kind straks op nr. 1 staat, volgens mij denken ze dat het straks allemaal gewoon hetzelfde blijft. We zijn allemaal echter wel nuchter en hebben zoiets van: we zullen wel zien hoe het allemaal gaat lopen, maar toch...het is straks allemaal anders. Welke boerin herkend dit? en hoe heb jij alles geregeld en gedaan tijdens je zwangerschap en na de geboorte??? Ik zou het zo fijn vinden als er collega-boerinnen zijn die hun ervaringen met mij willen delen!