Hoi meiden, mijn werk heeft me afgelopen week laten weten niet verder met mij te willen. Ik werkte er sinds afgelopen september. Ik had er ontzettend veel zin in. Helaas moest ik na 5 weken alweer thuis werken, de scholen gingen dicht en de bso. Toen de scholen weer opengingen waren ze al om 14 uur uit zonder bso. Ik heb de afgelopen maanden dus amper normaal kunnen werken. Slechte concentratie en altijd bezig met mijn werk. Ik werkte 6 dagen per week om uurtjes te sprokkelen. Manlief is hovenier en werkt buitenshuis. Het komt dus grotendeels op mij neer. Afgelopen februari raakte ik zwanger. Helaas is dit uitgelopen op een bbz waar ik nog steeds nasleep van heb. Wekelijks moet ik nog bloedprikken. Gelukkig geen operatie nodig maar het hcg daalt erg traag. Eind maart werd mijn moeder van 57 helemaal geel. Zij blijkt nu galblaaskanker te hebben waar niets meer aan te doen is. Mijn moeder gaat vrijwel zeker het komende jaar overlijden. Ze krijgt ook geen chemo meer. Ik ben daar helemaal kapot van. Mijn moeder en ik zijn 2 handen op 1 buik. Mijn baan vroeg erg veel van mij en eigenlijk ben ik wel blij met dit ontslag. Er is zoveel gebeurd. Ik blijf nog tot juli in dienst en wordt vrijgesteld van werk. En dan wacht de WW. Ik kan op dit moment eigenlijk alleen nog maar huilen. Ik ben bang voor de maanden thuis. Nog nooit in de ww gezeten sinds afstuderen in 2011. Maar ik heb er ook geen energie voor om nu ergens anders te beginnen. Daarbij wil ik nog steeds graag zwanger worden. Ik maak me niet echt zorgen over een nieuwe baan. Ik heb een gewild profiel en er is veel vraag. Mijn idee is eigenlijk om mij ziek te melden ivm psychische klachten en voorlopig thuis te blijven. Ik loop ook bij de praktijkondersteuner ggz. Mijn vorige zwangerschap had ik BI dus ik wil daar een nieuwe werkgever ook niet mee opzadelen. Wil helemaal fris van start. Liefst ga ik pas na de geboorte weer werken. Over het algemeen wordt ik vrij snel zwanger als ik dat wil. Al weet ik niet hoe dat met deze stress zal gaan.
Wat een verhaal! Probeer rustig te blijven hoe moeilijk dat ook is. Ook al zie je dat nu niet, je hebt eigenlijk deels "geluk" met de situatie rondom je werk. Het is natuurlijk zuur.. jij hebt zo je best gedaan in moeilijke omstandigheden en nu wordt je op straat gezet. Maar je hebt nu wel nog maanden waarin je betaald wordt en alle tijd hebt voor de ondersteuning van je moeder en je eigen verdriet. Want het is nogal wat dat je nu op je bordje krijgt! Ik heb trouwens een vergelijkbare situatie meegemaakt met mijn werk. Eerlijk gezegd? Vond het heerlijk, wat een rust. Wel je inkomen, maar geen werkdruk. Qua ww, dat is eigenlijk ideaal nu, er zit weinig druk achter, je hebt wel een inkomen. Zeker als je weer zwanger wilt worden, zou ik het even uitzingen. Neem even de tijd voor jezelf, dat heb je echt verdiend hoor niet boos zijn op jezelf, dit zijn echt uitzonderlijke omstandigheden.
Dankjewel voor je reactie. Ergens ben ik wel blij met het ontslag omdat ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Maar echt ik krijg het gewoon benauwd van het idee dat ik thuis ben.
Dat het financieel krap wordt, dat ik nu mijn kinderwens moet uitstellen en dat mijn moeder doodgaat. Ik voel me gewoon verschrikkelijk op dit moment.
Allereerst wil ik je een dikke knuffel geven, wat een heftige situatie voor je. Ten tweede zou ik je willen adviseren om de rust te gebruiken om de laatste maanden met je moeder te zijn en haar te helpen, maar ook om je psychische klachten onder controle te krijgen. Het is helemaal niet gek om een jaar thuis te zitten. En als jij zwanger wil worden, zou ik daar zeker niet mee wachten. Het is sowieso een rottijd met corona nu, dus gebruik die periode om jezelf weer op de rails te krijgen en je gezin uit te breiden. Hopelijk heb je daarna alles weer onder controle en kun je met een "frisse" moed solliciteren. Veel sterkte!
De kogel is door de kerk. Ik krijg vrijstelling van werk en doorbetaald tot 1 juli a.s. Dan wacht de WW. Ik vind het ontzettend spannend. Toch zal ik me er nu aan moeten overgeven. Ik ben nu niet in staat ergens anders te solliciteren.
Het is voelt nu misschien niet zo, maar dit kan juist goed voor je zijn. Je maakt nogal wat mee nu en dat moet je ook een plekje kunnen geven. De WW is trouwens niet zo erg hoor, 4 verplichtingen per maand. Dat kan zijn van een telefoon gesprek of netwerk gesprek tot een training volgen zijn. En dat wordt niet gecontroleerd trouwens. Laat je daar dus niet bang voor maken. Ik zou zeggen: probeer ook een beetje te genieten, hoe moeilijk dat is ook is nu met de hele situatie rondom je moeder. Ga nog eens samen lunchen, doe de dingen waar je normaal nooit tijd voor hebt, wat dat ook is. Ik ben bijvoorbeeld echt dagen lang gaan Netflixen, iets dat ik normaal nooit kan doen. Ook had ik opeens veel meer tijd met mijn kind, iets waar ik ontzettend van genoten heb. Ik ben trouwens ook een ouder verloren aan een agressieve kanker tijdens mijn zwangerschap. Je kunt me altijd een pb sturen als je erover wil praten.
dit word wel degelijk gecontroleerd want toen ik had afgesproken dat ik niets hoefde te doen kreeg ik dus wel een reactie van een controleur na de eerste maand dat ik niets had ingeleverd. Toen contact opgenomen en doorgegeven wat de afspraken waren. Ook dit werd gecontroleerd. Daarna nooit meer een melding gehad
Ik denk dat je mij verkeerd begrijpt. Je hebt 4 verplichtingen per maand, daar mag je alleen van afwijken als je daar officieel schriftelijk bericht van ontvangt. Maar dat betekent niet dat alles dat je opgeeft ook écht gecontroleerd wordt.
In het begin misschien niet maar als je na een bepaald aantal maanden nog geen werk hebt ze wel gaan kijken wat er mis gaat om je kansen op een baan te vergroten. Dus het is niet zo dat je alle maanden gewoon lekker op kunt snoepen en je bijv een jaar lang onaantrekkelijk kunt maken voor een werkgever om je maar niet aan te nemen
@Stokstaartje86 klopt hoor. Ik neem die verplichtingen wel serieus. Echter is het voor mij bijna onmogelijk om geen baan te vinden. Er is veel vraag naar mijn beroep. Ik ben nog tot 1 juli in dienst en daarna hoop ik even vrijstelling te krijgen van ww zodat ik mantelzorg kan doen voor mijn moeder. En in de tussentijd wil ik graag zwanger worden.
Ja ik zou zeker contact opnemen met het uwv daarover als je in de ww bent en dan de situatie uitleggen. Dat is beter dan op de gok. Daar krijg je alleen maar meer last en stress van en dat kun je nou juist niet gebruiken