Hallo allemaal, Wat voor tips hebben jullie om te ontspannen na een miskraam? Alvast bedankt allemaal. Groetjes
Een weekendje weg, lekker uit eten. Toegeven aan de pijn en er niet voor weglopen. Je moet er helaas doorheen. Mij hielp het om er veel over te praten, ik had gelukkig veel steun aan mijn vriend. Liefs, Marla
Praten helpt bij mij niet en ik heb nergens zin in. Ik ga zo met pijn en moeite (zowel letterlijk als figuurlijk) op bezoek bij een vriendin. Ik wil alleen zijn maar ook weer niet. Ik wil niet praten, niets horen en mezelf afzonderen van alles en iedereen. Maar tegelijkertijd ben ik bang om alleen te zijn, bang dat ik een put val en er niet meer uit kom. Weet absoluut niet wat ik moet doen.
Als ik jou zo hoor is het misschien verstandig om een met een psycholoog te praten. Soms is het namelijk moeilijk om in je omgeving je te laten gaan en een psycholoog die luisterd naar je en kan je ook advies meegeven. Ikzelf had wel behoefte aan veel alleen zijn en heel veel slapen. Heb dat ook gewoon gedaan, maar had niet het gevoel dat ik in een put zou belanden. Vond het lekkerder om alleen te zijn als ik weer een enorme huilbui had. Maar gelukkig kan/kon ik ook heel goed bij mijn man uithuilen. Heel veel sterkte.
Hey, Wat naar om te horen dat je je zo voelt. Ik kan me voorstellen dat je in heel veel dingen even geen zin hebt. Ik denk wel dat het belangrijk is om voor jezelf te zien dat het heel erg is. De rest van de wereld kan er soms te gemakkelijk over doen, maar het ís gewoon heel heftig. Wees lief voor jezelf en zorg goed voor jezelf. Uitgebreid douchen, (vrolijke) film op de bank kijken, en huilen als je daar behoefte aan hebt. Aan andere mensen ook aangeven wat je voelt en wat je wel en niet wilt. Sterkte in ieder geval. En blijf hier lekker je hart luchten. liefs mara
Wat bij mij hielp was veel alleen zijn en niets forceren. Accepteren dat je een moeilijke fase doorgaat. Op een dag merk je echt dat je weer plezier in je leven hebt. En wat natuurlijk altijd helpt - zij het tijdelijk - shoppen voor jezelf en voor leuke dingen voor in huis ofzo. Pim
ik handwerk veel. door de regelmatige beweging word ik rustig. voor mij is het een soort van meditatie
praten met een deskundige is het enige wat ik je kan aanraden en al lijkt het in het begin niet te helpen niet opgeven er toch voor gaan, ik zelf heb ook veel last van de twee miskramen en het verlies van ons dochtertje gehad, ook omdat mensen je gewoon niet begrijpen bij een miskraam is het tja dat gebeurt het kindje zal anders nooit gezond zijn geweest en je lichaam stoot het dan af beter uiteindelijk nou ik denk daar heel anders over en bij de vroeg geboorte werd er gezegd heel erg maar na een x aantal weken je moet verder. toen heb ik het heil gezocht bij een deskundige en door te praten en alles te durven zeggen hoe ik over de dingen denk heeft het me veel geholpen om er nu toch best goed mee om te gaan. Er blijven nare en moeilijke momenten maar dat geeft niet je moet leren je er aan over te geven soms gewoon in je eentje heerlijk te huilen het uit te schreeuwen hoe oneerlijk het wel niet is. en te praten met je partner want je moet samen sterk worden en niet beide een eigen weg inslaan. Probeer ook dingen vast te houden in vorm van schrift of plakboek wat de herrinering levend houdt ook dat hielp mij veel. dus al met je zelf terug vinden. o ja een plekje maken of in huis of buiten huis wat je blijft herrineren aan het wonder dat even bij jullie mocht zijn veel sterkte en een knuffel liefs miriam