Hoi, Ik raak een beetje onzeker en verward door mijn gedachtes. Mijn vorige bevalling was eigenlijk erg makkelijk (voor zo er dat kan) ik heb er in totaal 6 uur over gedaan waarvan ik binnen 3 uur 7 cm ontsluiting had. Echter stopte daarna bij mij volledig de weeën waardoor ik weenopwekkers kreeg. Dit heeft op mij zo een impact gekregen. Dat ik nu best wel bang ben voor de bevalling. Heb altijd gezegd tegen iedereen meid als je zo een bevalling als die van mij krijgt dan hoef je je geen zorgen te maken etc en ik doe er zo weer 10. Maar nu mijn klokje verder richting de uitgerekende datum tikt krijg ik het Spaans benauwd. Meer mensen die dit hebben? Voel me best wel eigenlijk een aansteller en misschien ben ik dat ook wel omdat het maar 6 uurtjes waren en er genoeg mensen zijn die er langer en nog erger over doen.
Ja ik herken het helemaal! Dit is inmiddels mijn derde maar ik weet nog dat ik bij mijn 2de er ontzettend tegen op zag en juist daarom hield ik de bevalling erg goed uit elke keer dacht ik "het wordt nog erger" en ineens was ik er al.. En nu heb ik het opnieuw! Mijn vorige 2 bevallingen duurde 3 uur en waren allebei met weeën stormen, nu ben ik bang dat deze helemaal moeilijk gaat worden..stom hé!? Misschien is dit gevoel ook wel normaal hoor, het is natuurlijk ook niet niks!
Ik denk ook dat het ermee te maken heeft omdat je er misschien al maanden naartoe leeft en daardoor teveel tijd hebt om er over na te denken. De ene keer denk ik ach komt goed! En de andere keer krijg ik het echt Spaans benauwd. Ik hoop voor jou dat het niet moeilijker gaat worden dan de vorige keren. Al herken ik het wel van ach heb vorige keer zo sneltrein vaart gehad zal nu wel drama worden.
Yep ik ook. Ik had een bevalling volgens het boekje. En nu ben ik ook bang, hoe dichter bij het komt.
Ik ben niet echt bang bang maar toch ook wel weer een beetje Mijn 1e bevalling was volgens de vk een bevalling uit een boekje. In totaal nog geen 6 uur, en slechts 15 min persen. Nu ben ik bang dat deze bevalling veel langer gaat duren en veel pijnlijker word met allemaal complicaties enzo. Je weet gewoon niet wat je te wachten staat en daar kan ik niet tegen. Maar goed het moet..
Ik heb dit ook hoor nu heb ik er inmiddels ook dagen tussenzitten van kom maar ok ben dr wel klaar mee en ik wil me mannetje vasthouden maar als ik er aan denk word ik helemaal zenuwachtig mijn eerste bevalling duurde 21 uur de weeen kwamen geleidelijk en eigenlijk goed uit te houden nu ben ik bang omdat het dus sneller gaat dat het veel moeilijker op te vange is brr
Hier begin ik ook ineens angst te krijgen terwijl ik dat voor de eerste helemaal niet had en er heel relaxed in stond. Toen vanaf de eerste wee zo'n 19 uur over gedaan met uiteindelijk afgevoerd met ambulance naar het ziekenhuis omdat de weeën uitbleven, daar is toen gelukkig wel met weenopwekkers me zoontje snel geboren. Ik ben heel preuts en dacht alles relaxed thuis te doen en toen alsnog in ziekenhuis beland midden in een wisseling van de wacht dus lekker veel mensen rondom het bed. Achteraf heb ik daar denk ik best een knauw van gekregen maar realiseer het me nu pas nu ik straks weer moet.... Toen dacht ik helemaal niet na over complicaties enzo en nu komen alle doemscenarios voor in me hoofd.....
Het is dus eigenlijk best wel vaak dat er angst is voor weer de bevalling of die nou de vorige keer goed is gegaan of niet goed. Het helpt in ieder geval in mijn onzekerheid ik dacht echt oh stel ik mij nou aan? Maar gelukkig is het toch weer een herkenningspunt.
Ik heb een paniekstoornis dus opzich al bang voor de bevalling, me eerste was een keizersnede spoed dus onverwacht en niet zo goed gegaan en zo 1,5 jaar geleden bevallen van me zoontje alles wat ik bedacht en bang voor was dat gebeurde , de bevalling duurde 4 uur een weeenstorm, persween 10 minuten was pittig. En daarna 3,5 liter bloed met spoed na de ok en ben bang voor narcoses enz nou ben als een idioot na die ok gereden en onder zeil gewerkt terwijl ik tegenwerkte voor ik het wist was ik weer bij. En ondanks dat alles en mijn paniekstoornis nu toch onverwacht zwanger maar houden het wel en heb aangegeven wat ik nu anders wil enz en me angsten uitgelegt maar ik ben blij dat ik me zoontje heb ik zou hem voor geen goud willen missen al kan ik hemsoms achter het behang plakken elke bevalling is anders maar ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk toch weer goed kom. En dat geld voor iedereen die hier bang is. Er zijn vrouwen met horrorbevallingen en die daarna er toch weer voorgaan ik wens jullie allen succes het komt goed jezelf gekmaken heeft geenzin
Ik ben ook er ook niet al te rustig onder bij mijn eerste zou ik worden ingeleid maar daar kwam het niet van, kreeg gelijk een spoedkeizersnede want hij had het niet fijn in mijn buik. nu ben ik zwanger van de tweede en kon ik kiezen wat ik wou keizersnede of een natuurlijke bevalling.. nou wil ik dat wel ervaren hoe het is om natuurlijk te bevallen mits dat mogelijk is. maar ik vind het ook best eng.. met name ben ik heel erg bang voor het uitscheuren of inknippen hahah daar krijg ik gewoon de kriebels van maargoed we zulllen allemaal wel zien hoe het loopt
Oh meid ik was ook uitgescheurt en had er geen weet van eerlijk maar goed ook dat verschilt per persoon
Dat scheelt dan wel weer.. Maar het is denk ik ook meer de gedachte.. En ik moet dat eigenlijk ook gewoon van me afzetten haha